Share

บทที่ 49

ยามรัตติกาล จักรพรรดิเหวินยังคงอยู่ในห้องทรงพระอักษร

เนื่องมาจากเรื่องของคณะทูตเป่ยหวน จักรพรรดิเหวินจึงไม่ได้สนใจสนมเหล่านั้นแล้ว

เขาไม่มีจิตใจไปคิดเรื่องนั้นจริงๆ!

ครุ่นคิดถึงเรื่องที่จะปรึกษาหารือคณะทูตเป่ยหวนขอเสบียง จักรพรรดิเหวินก็กลุ้มพระทัยจนบรรทมไม่หลับ

“ก๊อกๆ…”

ทันใดนั้นเองเสียงเคาะประตูจากด้านนอกก็ดังขึ้น

“เข้ามา!”

จักรพรรดิเหวินเงยพระพักตร์ขึ้นด้วยสีพระพักตร์ที่เหนื่อยล้า

องครักษ์เงารุดเดินเข้ามากระซิบถ้อยคำซึ่งเป็นความลับข้างพระกรรณ

เมื่อได้ยินถ้อยคำขององครักษ์เงาเข้า จู่ๆ นัยน์พระเนตรจักรพรรดิเหวินแผ่ซ่านจิตสังหารออกมาทันที

“เป็นเรื่องจริงแท้แน่ชัดหรือไม่?”

จักรพรรดิเหวินตรัสถามด้วยสีพระพักตร์ที่เย็นชา

องครักษ์เงาพยักหน้าช้าๆ

“ช่างบังอาจยิ่งนัก!”

นัยน์พระเนตรจักรพรรดิเหวินเต็มไปด้วยจิตสังหาร

หลังจากศึกการสู้รบเมื่อห้าปีก่อน เขาได้กำชับทุกกรมอย่างเคร่งครัดให้จัดการเงินบำรุงขวัญให้กับครอบครัวเหล่าทหารผู้พลีชีพอย่าให้ขาดตกบกพร่อง

ผู้ใดกล้าทุจริตยักยอก ต้องถูกลงโทษขั้นเด็ดขาด!

นึกไม่ถึงเลยว่าจะคนกล้ากระทำเรื่องเช่นนี้ขึ้น!

หลังจากพยายามระงับโท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
อัคนี บูรพา
ก็ดี ชื่อจำยาก
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status