Share

บทที่ 70

“…”

หยุนเจิงหมดคำจะพูดพลางมองจางฮว๋ายด้วยสีหน้ายิ้มและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน

ตาเฒ่านี่เป็นตาเฒ่ามีความรู้จริงๆ ด้วย!

เพียงแค่เรื่องนี้ถึงกับอาหารไม่ย่อยเชียวหรือ?

“เอาอย่างไร เราไปคุยกันที่ห้องหนังสือกันดีกว่า!”

หยุนเจิงยิ้มแย้ม “รอให้เราคิดเลขเสร็จ ก็ถึงเวลากินข้าวแล้ว”

“ไวเพียงนั้นเชียว?”

จางฮว๋ายตะลึงงัน

“ไม่ยากอยู่แล้ว”

หยุนเจิงยิ้มๆ

“ดีๆ เช่นนั้นเรารีบไปที่ห้องหนังสือกันดีกว่า!”

จางฮว๋ายดีใจขีดสุด รีบลากตัวหยุนเจิงไปที่ห้องหนังสือทันทีเสมือนกลัวว่าหยุนเจิงจะหนีอย่างไรอย่างนั้น

หยุนเจิงเห็นดังนั้น จึงแอบหัวเราะอยู่ในใจ

หากตาเฒ่าผู้นี้อยู่ในยุคปัจจุบันล่ะก็ คงเป็นศาสตราจารย์ที่หมกมุ่นอยู่กับความรู้วิชาการอย่างเดียวเป็นแน่

ตาเฒ่าคนนี้ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ความรู้ก็มีถมเถ เพียงแต่เป็นคนอวดรู้ไปหน่อย

เขาเองก็เป็นหนึ่งในฝ่ายสันติด้วยเช่นกัน

เมื่อมาถึงห้องหนังสือ หยุนเจิงก็เริ่มสอนจางฮว๋ายคิดเลขทันที

หลักๆ แล้วสิ่งที่ค่อนข้างยาก ก็มีเพียงตารางสูตรคูณกับตัวทดเท่านั้น

โชคดีที่ตาเฒ่าคนนี้ถึงแม้จะเป็นคนอวดรู้ แต่ก็มีวิธีการศึกษาหาความรู้ เขาใช้เวลาไปเพียงสามสิบนาที ก็เข้าใจประ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status