บทที่ 723

ฟู่จาวหนิงจะอยากเห็นเขาอีกได้อย่างไรกัน?

แต่เซียวหลันยวนก็ยังเงี่ยหูฟังคำตอบของฟู่จาวหนิง

"แน่นอนว่ามียาที่ใช้กับเขาได้ วัตถุดิบยาที่แก้พิษให้เขา ตอนนี้ขาอยู่แค่ตัวเดียวเท่านั้น"

"ยังขาดอีกตัวหรือ?" ชิงอีปรีดาขึ้นมา จากนั้นก็เหมือนถูกเผาความดีใจทิ้งไปครึ่งหนึ่ง "แล้วตัวนั้นคืออะไรหรือ?"

"เอ็นมังกรหยก" ฟู่จาวหนิงตอบ

เอ็นมังกรหยกหยกเป็นสิ่งที่ผู้อาวุโสจี้บอกกับนาง ต่อมาตอนที่นางศึกษา พลิกค้นดูคลังข้อมูลวัตถุดิบยาในคลังสกัดยา ก็ยังหาวัตถุดบยาชนินี้ไม่พบ

"เอ็นมังกรหยกคืออะรกัน?" ชิงอีไม่ค่อยเข้าใจ

เซียวหลันยวนยิ่งตั้งใจฟัง

เขาเองก็ไม่เคยได้ยินชื่อเอ็นมังกรหยกเลย

"อันที่จริงเป็นงูชนิดหนึ่ง เอ็นงู แต่งูชนิดนี้ไม่ค่อยได้พบเห็น หาตัวยากมาก"

ฟู่จาวหนิงดื่มน้ำ พักลงครู่หนึ่ง "ข่าวดีก็คือ ตัวยาอื่นสามารถกินไปก่อนได้ เอ็นมังกรหยกเป็นตัวขจัดพิษสุดท้าย หรือก็คือ อย่างน้อย ท่านอ๋องของพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวลเรื่องชีวิตแล้ว"

"แต่แผลเป็นพิษต้องใช้เอ็นมังกรหยกถึงจะกำจัดออกไปได้ใช่ไหม?" เซียวหลันยวนถามต่อขึ้นมา

คำถามนี้ เขาอยากรู้จริงๆ

ฟู่จาวหนิงขมวดคิ้ว "จุดนี้ตอนนี้ข้าก็ยังยืนยันไม่ได้ แต่หลั