Share

บทที่ 28

“เพี้ยะ!”

พอเขาพูดจบ จู่ๆก็ถูกเฉินติงเทียนตบหน้าอย่างแรงไปหนึ่งฉาด “ไอ้คนแซ่ถัง เลิกใช้ลูกไม้ตื้นๆ แบบนี้กับกูได้แล้ว!”

“เงินน่ะ คนอย่างเฉินติงเทียนไม่เคยขาดหรอกนะ คนอย่างกูเสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้”

“วันนี้กูจะบอกเอาไว้เลยว่า การที่จะปล่อยพวกแกไปก็ใช่ว่าจะไม่ได้”

เขายื่นมือออกมาแล้วชี้ไปที่ฉู่เฉิน กัดฟันแล้วพูดว่า “อย่างแรก ไอ้หมอนี่ต้องคุกเข่าลงคำนับกูสิบแปดครั้ง!”

แล้วเขาก็มองไปยังถังรั่วเวยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโลภ “อย่างที่สอง ให้ลูกสาวของแกมานอนกับกู แค่ทำให้กูพอใจ มีความสุข พออิ่มอกอิ่มใจแล้วก็จะปล่อยพวกแกไปก็ได้นะ”

“แก…ไอ้สารเลว!” ถังรั่วเวยตัวสั่นด้วยความโกรธจนหน้าซีดเผือด

สีหน้าของถังไห่ซานเปลี่ยนไปทันที โดยที่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอ้อนวอน “ประธานเฉิน คุณเปลี่ยนเงื่อนไขสองข้อได้ไหม ขอแค่คุณไม่ยุ่งกับเงื่อนไขเหล่านั้น แม้ว่าคุณจะต้องการให้ผมคุกเข่าลงหรือกราบคุณ ผมก็ยอมทั้งนั้น”

“ได้สิ” เฉินติงเทียนยิ้มอย่างติดตลก เอื้อมมือไปตบหน้าเขาแล้วพูดว่า “งั้นแกก็คุกเข่าคำนับกูสามที”

พอพูดจบ เขาก็ถอยหลังไปสองก้าว แล้วก็หยิบมือถือออกมาตรงไปที่ถังไห่ซาน ราวกับว่าเขาต้องการท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status