บทที่ 26

“ไอ้หมอนี่!”

จางเหวินกำหมัดแน่น ในดวงตาปรากฏความเย็นยะเยือกขึ้น

“คิดไม่ถึง ว่าซือซือจะทำตัวต่ำตมขนาดนี้ได้ ต่ำตมที่ไปคบกับคนต่ำต้อยอย่างหลินเซวียนนั่น!”

สวี่ถิงกัดฟัน ปากเอาแต่สาปแช่งหวังซือซือ

“พูดได้แค่ว่า รู้หน้าไม่รู้ใจสินะ”

จางเหวินเอ่ยเสียงทุ้ม “แต่ผมว่าความเป็นไปได้ที่มากที่สุด ก็คือเพื่อนสนิทของคุณกำลังใช้ประโยชน์จากหลินเซวียนมากกว่า"

“ซือซือกำลังใช้ประโยชน์จากหลินเซวียนงั้นเหรอ?”

สวี่ถิงชะงักชั่วขณะ

“ใช่แล้ว”

จางเหวินเอ่ย “อย่าว่าแต่ระหว่างตระกูลหวังกับตระกูลจางของผมเลย ไม่มีอะไรที่จะเอามาเทียบกันได้ด้วยซ้ำ เท่าที่ผมรู้ เร็ว ๆ นี้ตระกูลหวังก็ใกล้จะล้มละลายเพราะมีเหตุบางอย่างเกิดขึ้น”

“เป็นไปไม่ได้ที่ประธานหวังจะร่วมทำสัญญากับตระกูลที่มีหนี้สินล้นตัวแบบนี้”

“คราวนี้ ประธานหวังตัดสินใจเลือกแบบนี้ คิดว่าต้องเป็นเพราะหลินเซวียนไปร้องขอกับท่านเฮดีสแน่ ๆ”

ท่านเฮดีสเป็นประธานผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องของโครงการของหยวนหลงกรุ๊ป ขอแค่เขาเอ่ยปากสั่ง

“แบบนี้นี่เอง!”

คำพูดของจางเหวินทำให้สวี่ถิงมีสติขึ้น

มิน่าล่ะ หวังซือซือถึงได้เดินตัวติดกับหลินเซวียนซะขนาดนี้!

ที่แท้ก็ใช้ประ