บทที่ 35

เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้คุณย่าเฉียวก็เยาะเย้ย:" ถ้าแกต้องการแยกและตั้งประตูของแกเองแกก็ปล่อยให้เฉียวอีแต่งงานกับนายเก้าในฐานะป้าคนที่สาม เขาชอบเธอแล้ว มิฉะนั้นคงจะต้องตัดแขนข้างหนึ่งของจือโม่ออก"

เฉียวซือลี่โกรธมากจนปวดหัวใจ

เขามีแม่ที่แปลกประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร

เฉียวจือโม่เป็นลูกหลานของตระกูลเฉียว แล้วลูกสาวของเขาไม่ใช่เหรอ?

เพื่อที่จะประหยัดหนี้เสียของหลานชายของเธอ เธอจึงตบหัวลูกสาวของเขา

เฉียวซือลี่ดึงเฉียวอีไว้ข้างหลัง เขาไม่เคยไร้น้ำใจขนาดนี้มาก่อน

"เฉียวจือโม่แพ้พนันกับใครสักคน ทําไมผมต้องให้ลูกสาวของผมชําระหนี้ให้ สมน้ำหน้าเขาแล้วที่ต้องตัดแขนข้างหนึ่งของเขาออก

นอกจากนี้ลูกสาวของผมมีเจ้าของอยู่แล้ว อย่าเสียเวลาเลย โปรดกลับไปเถอะครับ!"

คุณนายคนโตซึ่งคอยช่วยพยุงคุณย่าดูเหตุการณ์ ได้ยินว่ามีคนใส่ร้ายลูกชายของเธอ และเธอก็วิตกกังวลในทันที

"เจ้าสอง พูดอย่างงี้ได้ยังไง มีคนที่เป็นลุงสองแบบนายเหรอ ปล่อยให้ลูกสาวของนายแต่งงานกับนายเก้าจะเป็นไรไป เธอถูกทิ้งไว้ข้างหลังมานานแล้ว และนายเก้าก็ไม่รังเกียจเธอ แถมยังชอบเธอด้วยซ้ำ

นายคงไม่คิดว่าหลู้เหวินโจวจะแต่งงานกับเธอจริงๆหรอกน