บทที่ 83

เสียงเยาะเย้ยเย็นชาปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเธอ และเธอก็วางสายโทรศัพท์โดยไม่ลังเล

ซ่งชิงหยามองไปที่โทรศัพท์ที่ถูกวางสาย และแววตาของเธอปรากฎด้วยความพึงพอใจ

เธอไม่เชื่อว่า หากไม่มีเฉียวอี หลู้เหวินโจวก็ไม่รักเธอ

เพียงแต่ว่าในขณะนี้ เธอได้ยินเสียงพึมพําที่ค่อนข้างเจ็บปวดของหลู้เหวินโจว

"เฉียวอี เธอจะกลับมาเมื่อไหร่ ฉันคิดถึงเธอมาก "

ประโยคเดียวปัดเป่าความสุขทั้งหมดของซู่ชิงหยาเมื่อกี้ที่เธอเอาชนะ

มือของเธอกําหมัดแน่น ในใจของเธอเต็มไปด้วยความโกรธหนัก

หลู้เหวินโจวได้เห็นกับตาว่าเฉียวอีได้ไปเปิดห้องนอนกับเหยียนซิงเฉิงแล้ว ทำไมเขายังลืมเธอไม่ได้ขนาดนี้

หรือว่าเขาชอบเธอขึ้นมาจริงๆ แล้วหรือ

มันจะเป็นไปได้ยังไง

เแียวอีเป็นแค่ผู้หญิงที่เขาเลียงดูเท่านั้น จะเป็นไปได้ที่มีความรู้สึกต่อเธอได้ยังไง

ซ่งชิงหยาจ้องมองหลู้เหวินโจวซึ่งถือหมอนของเฉียวอีไว้บนเตียงและจูบกันไม่รู้จบ และความหึงหวงในใจของเธอก็มาถึงจุดสูงสุด

เธอต้องทําให้ผู้ชายคนนี้กลายเป็นของเธอในคืนนี้แน่

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ใบหน้าของเธอก็แสดงความเย้ายวนใจในทันใด และสายสะพายของชุดก็ถูกเธอค่อยๆ ถอดลงมา

เพียงแต่ว่า เมื่อเธอกําลัง