CHAPTER 22 MAGANDA ang mood ni Syler nang pumasok siya sa opisina dahil alam niyang makikita na naman niya ang kanyang inspirasyon. Halos wala nang pagsidlan ang sayang nararamdaman niya ngayon. Daig pa nga niya ang nakalutang sa alapaap. Matanaw lang niya si Rusty ay buo na agad ang kanyang araw. “Good morning, Sir Rusty.”“Good morning.”Awtomatikong napatingin siya nang marining ang pamilyar na boses na iyon. She smiled as she watched the man who made her realize a lot of things about love, and made her feel what it was like falling in love again.Ang sarap ma-in love! bulalas niya sa isip. Wala na siyang balak pang hadlangan ang kanyang nararamdaman. Ngayon pa na tuluyan na siyang nahulog sa binata. Susundin na niya ang kanyang puso.Napangiti ito nang mapatingin sa kanya. “Good morning, girlfriend.”Mas lalo siyang natulala at

CHAPTER 24 Three years later . . . KUMAWAY-KAWAY si Syler habang tinitingnan ang mga mambabasa niya na hindi magkamayaw sa pagsigaw para lang makuha ang atensyon niya. Hindi inaalintana ng mga ito kahit pagalitan na sila ng mga bouncer na sumasaway sa mga maiingay dahil patuloy lang ang mga ito sa pag-sigaw sa kanyang pangalan.Isang matamis na ngiti ang tinutugon niya sa mga ito. Napakasuwerte niya dahil nagkaroon siya ng mga mambabasa na katulad ng mga ito na palaging nakasuporta ano man ang gawin niya. Katulad na lang ngayon, galing pa sa malalayong lugar ang iba sa kanila pero hindi inalintana ng mga ito ang bumyahe ng ilang oras para lang makita siya. “How’s the feeling now? Wow! Grabe, Syler. Sikat na sikat ka na talaga,” nakangiting puri ng co-writer niya at best-seller author din na si Marion.“Oo nga, iba na ang level mo, girl. Ikaw na talaga ang most popul

CHAPTER 26 “GOOD AFTERNOON, Ma’am. Welcome to Lover’s Sanctuary,” pambungad ng isang babae. Ngumiti lang siya bilang tugon. Hindi niya alam kung bakit nangangatog ang mga tuhod niya habang naglalakad papasok sa loob niyon, pero nagawa pa rin niyang hagurin ng tingin ang buong lugar.Napansin niya na hindi na ito tulad ng dati dahil may mga interiors na at iba’t ibang kulay ng disensyo na idinagdag sa dingding. Maging ang mga lamesa at upuan ay iba rin. Other than that, the place gave her the same peace of mind it had given her three years ago.Bago pa siya umupo ay nahagip ng mata niya ang isang wall doon na puno ng mga pictures. Tahimik niyang nilapitan iyon dahil parang may nag-uudyok sa kanya na pumunta roon. Katulad ng inaasahan niya ay puro pictures iyon ng mga magkakasintahan na regular customer siguro ng restaurant.Babalik na sana siya sa kanyang upuan nang mahagip ng mata n

CHAPTER 28 NAPATDA si Syler nang tanggalin nito ang suot na salamin dahil bumungad sa kanya ang mukha ng isang lalaki na hindi niya inaasahang makita rito. Sa lugar na ito. Sa pagkakataon pa na ito. Her eyes widened, literally. Halos tumigil sa pagtibok ang puso niya nang maglakad na ito palapit sa kanya.“Rusty?!” gulat na sambit niya. “What are you doing here?” ‘Di ba dapat nasa France pa rin siya hanggang ngayon?“Mukhang ako dapat ang nagtatanong niyan sa ‘yo. Ano’ng ginagawa mo sa lugar na ito?” balik tanong nito sa kanya. It had been eight months since she last saw him, pero kahit konti ay wala man lang itong pinagbago. Mas lalo pa nga itong gumwapo.Natauhan siya nang mapagtanto na nakatitig pala ito sa kanya. “Nasiraan kasi ako ng sasakyan at hinihintay ko ‘yong magsusundo sa ‘kin papunta sa isang beach resort,” si

CHAPTER 30 KANINA pa hindi mapakali si Syler sa loob ng sasakyan. Hindi niya alam kung paano siya kikilos nang maayos kasama si Rusty. She couldn’t look at him in the eyes without feeling a little awkward. Hindi na talaga niya maitago ang matinding pagkailang na nararamdaman niya.Paano ba naman kasi nang magising siya kanina ay labis siyang nagulat nang mapagtanto na magkayakap pala silang natulog buong kagabi. Sino’ng hindi mawiwindang doon? Bigla tuloy siyang humiwalay rito habang namumula ang buo niyang mukha. Maging ito ay halatang nagulat din dahil napunta sila sa gano’ng posisyon. Gaga ka talaga! kastigo niya sa sarili.Hinihiling nga niya na sana ay lasing na lang siya kagabi para hindi na niya maalala ngayon ang mga kagagahan na ginawa niya. Pero hindi iyon mangyayari dahil lahat ng ‘yon ay tandang-tanda niya talaga. Ultimo ang kaliit-liitang detalye ay alam niya. Lalo na ang m