Pagkatapos kong magpalit, nagpaalam din kami paalis dahil mukhang nagmamadali ang tsonggo. Nakapagpasalamat naman ako sa kabarkada niya at nangako na babayaran ko siya pero sinagot niya ako."No need," ngiti niya sa akin. "Sinabi ko na ngang libre, binayaran pa rin ako ni Vince. Alam mo, bagay talaga kayong dalawa."Nagtaka naman ako sa sinabi niya habang naglalakad kami papunta sa kotse. Pagka sakay namin,"Uy Tsong, magkano yung dress?" tanong ko."Cactus, wear your seatbelt," sagot niya naman at ginawa ko naman.Nang paandarin niya ang makina ng kotse, "Uy Tsong, magkano na kasi yung dress?" tanong ko ulit."Cactus, I'm driving," sagot niya so tumahimik ako.Nang tumigil siya dahil sa pulang ilaw,"Tsong, magkano nga kasi yung damit?"Naglabas siya ng buntong hininga. "Hindi ka talaga titigil noh?" irita niyang tanong pabalik.Tumahimik ako pero hindi niya pa rin ako sinagot. Nang mai-park niya ang kotse niya s

Chapter 19XANIAHindi ako makagalaw sa lugar ko ngayon, dahil nasa harapan ko ang lalaking ito. Ang tahimik pa nga ng buong lugar pagkatapos niya lang tumugtog. Eh bakit nga ba kasi nandito sa harap ko ang taong ito?"Xania..." tawag niya rason para bumalik ako sa katotohanan. At ang boses niya na iyon ang bumasag sa katahimikan."Tso-tsong," utal ko namang sagot. "Uhm, bakit nandito ka sa harap ko?" maang kong tanong.He chuckled pagkatapos. Hah? Mukha ba akong nagpapatawa? Kinakabahan nga ako na parang ewan sa ginagawa niya eh."Xania, in case you're not aware, that song is for you," English niya.Ah okay. So yun lang yun? Kaya siya naglakad mula sa stage papunta rito para sabihin iyon sa akin?"Uhm, salamat?" alinlangan kong sagot dahil sa totoo lang, hindi talaga ako sigurado kung bakit niya ako kinantahan.Ngumiti lang siya pabalik. Uhm okay... may dapat ba siyang ikasaya? Sandali, ano bang nangyayari? Bakit parang

Chapter 20XANIASabihin niyo nga sa akin, kung hanggang ngayon, sa oras na ito na niyakap na naman ako bigla ng lalaking ito umagang-umaga, hindi pa rin ba kayo nagtataka sa mga kilos niya?Nang humiwalay siya, hinawakan niya ang dalawa kong balikat. "Are you okay?" tanong niya na puno ng pag-aalala.Hindi naman ako nakaimik sa gulat."Xania, I'm asking if you are okay," dagdag niya. "May masakit ba sa iyo? Nasugatan ka ba? Don't even try to lie to me—""Tsong okay lang ako," sagot ko naman para tumigil siya. Pero,"Are you sure?" dagdag niya pa."Tsong, ano bang problema mo hah? Umagang-umaga tinatanong mo ako kung okay lang ako? Baka ikaw ang hindi okay dito Tsong. Ano bang nangyari sa iyo hah?" mga tanong ko naman sa kanya.Napatigil siya at nakatingin lang sa akin pabalik, nang bigla siyang huminga ng maluwang. "You're fine," sabi niya."Bakit, hindi ba dapat?" tanong ko naman."You tell me Xania

Chapter 21Pagkarating ni Vince sa café, lagi niyang inaasahan na ang unang mukha at boses na babati sa kanya ay walang ibang babae kundi ang Cactus niya rason kaya lagi siyang dumadalaw dito, pero pagkapasok niya nga,"Ah, welcome back po Sir," ngiting bati sa kanya ng isang babae na kasamahan ni Xania dito sa dining area.Hindi siya nagreklamo tungkol doon dahil madalas naman na pag darating nga siya, hindi lang siya ang bumabati sa kanya. Pero ngayon, nagtaka siya na hindi niya nakikita ang babaeng iyon ngayon sa dining area. Saan na naman kaya nagpunta yun?Nang bigyan siya ng menu ng babaeng kasamahan niya, he did look at it at first pero palaging usual naman ang order niya. O paano kaya kung mag-order siya ng pangdalawang tao at alukin si Xania na makikain ngayong gabi? Kahit bayaran na niya ang sweldo niya para sa araw na ito basta, mag-date lang sila.Shacks. Nababaliw na talaga ang lalaking ito. Baliw na in love na talaga ang badboy

After driving through the streets of Barangay Dyes, Vince parked right in front of the first place na sinabi niya kung saan sila magkikita.Dear Xania,I don't know what happened to you and the reason why you can't come to our school. I hope you're safe and doing okay by now. Well whatever it is, I hope you can tell me once we meet. This coming Saturday is actually February 14, which is Valentine's day, and I am inviting you for us to have fun. Don't think of it as a date, but maybe a way for us to know each other better. Also to have fun.So how about we meet at the entrance of the amusement park about 8:30 in the morning? Sumandal muna si Vince sa itim niyang kotse habang hinihintay siya. Napaaga nga siya eh dahil nandoon na siya ng 7:30. He's known for being impatient and he hates Filipino time, pero ngayon, he is willing to wait para lang sa kanya.But while waiting, inisip niya ang lahat ng plano niya n