AGAD na nagsalubong ang mga kilay ni Erik nang makilala ang babaeng inabutan niyang kausap ni Aurora sa sala ng kanilang bahay. “Erik, hijo,” ang agad na bati sa kanya ni Dolores na umakma pang lalapitan siya pero mabilis na napigil ang gagawin sana nitong paghakbang nang magsalita siya. “So, tama nga ako. Kayo ang nagsumbong sa mga magulang ko kaya sila napauwi ng wala sa oras dito sa Pilipinas!” Hindi na itinago pa ni Erik ang galit sa kanya tinig kahit kung tutuusin ay hindi naman niya nakalimutan ang lahat ng napag-usapan nilang dalawa ni Mia kanina. “Erik!” saway sa kanya ni Aurora na napatayo mula sa kinauupuan nitong mahabang sofa. Hindi na sumagot pa si Erik pagkatapos niyon. Sa halip ay tumalikod na lamang siya at minabuting pumasok sa kanyang silid. Tama nga siya ng hinala. Si Aling Dolores ang dahilan ng lahat ng ito. Lalong nagpuyos ang binata sa kanyang naisip. Pero minabuti pa rin niyang kalamayin ang kanyang kalooban. Agad siyang naglabas ng maisusuot niyang damit a

SA kabila ng lahat, kailangang aminin ni Mia kahit sa sarili lang niya na nakakaramdam niya ng kasiyahan tuwing gumigising siyang katabi pa rin si Erik. Pero kahit ganoon pa iyon ay hindi pa rin naman nagiging ganap ang kaligayahang nararamdaman niya dahil batid niyang mayroon sila nasasaktan. At iyon ay walang iba kundi ang ina ng binata.Nang araw ding iyon dalawang araw bago ang kanilang kasal ay nagpaalam si Erik na may aasikasuhin muna sa trabaho nito. Alam naman kasi niyang naka-leave pa rin ang binata. Pero hindi rin maiiwasan ang mga ganoong sirkumstansya lalo at isa itong arkitekto.Hapon nang maisipan niyang magsadya sa palengke para mamili ng mga kakailanganing rekado para sa iluluto niyang pananghalian. Gusto niyang magluto ng may sabaw. At dahil doon ay ang paborito ni Erik ang nais niyang ihain. Ang Sinigang na Bangus.At dahil nga hindi niya gusto abutan ng dilim sa daan ay mas maaga siyang umalis ng bahay. Sa pagkakataong ito ay sumakay na siya ng traysikel para mapabi

“MIA, napakabango mo.”Iyon ang muli niyang narinig na ibinulong ni Erik habang sinisimulan na siya nitong hubaran.“Erik, ohhhh,” hindi na napigilan ng dalaga ang magpakawala muli ng pag-ungol lalo at sinimulan ng pasahan ng binata ng mainit nitong dila ang dulo ng kaliwa niyang dibdib.“Nababaliw na ako sa’yo, sweetheart. Baliw na baliw ako sa’yo,” ani Erik na muling itinaas ang ulo saka siya hinagkan sa mga labi.Katulad ng ginawa niya kanina ay muli siyang naglambitin sa leeg ni Erik upang magawa niyang tugunin ang maiinit nitong halik. Pagkatapos ng ilang sandali ay naramdaman niyang muli siyang itinulak ng binata pasandal sa sarado at malaking pinto at saka nito ipinagpatuloy ang tila ba wala ng katapusan nitong pagpapasinaya sa kanyang kahubaran.Nang mga sandaling iyon ay init na init si Mia.Masyadong maalab ang pakiramdam niya at kasama na rin doo nang kagustuhan niyang matikman ang lahat ng pagpapalang pwedeng iparanas sa kanya ni Mia.Sinibasib ng husto ni Erik ang magkabi

IYON na marahil ang naging simula ng masarap na paghampas ng delubyo sa pagkababae ni Mia. At pati na rin sa kanyang buong pagkatao.Hindi mawari ni Mia kung anong dapat niyang gawin nang mga sandaling iyon. Kung sisigaw ba siya o magpapatuloy sa ginagawa niya pagpipigil ng dapat sana ay malalakas niyang mga pag-ungol. Hanggang sa tuluyan na nga umabot sa sukdulan ang kanyang pagpipigil. Dahil natural mente, katulad ng dati ay binigyan siya ni Erik ng matinding dahilan para gawin iyon.Binigyan siya ng binata ng isang umaatikabong pag-angkin na literal na nagpatirik sa kanyang mga mata. Umiikot na ang paningin niya at sa kalaunan ay naging malabo na iyon. Dahil wala na siyang iba pang makita kundi ang tila kulay puting ulap ng magkakahalong paghahangad, orgasmo, at sensasyon.Pero sa kabila ng lahat ng kapangahasan na nang mga sandaling iyon ay tila ba nagdidigma sa pagitan nilang dalawa. Hindi pa rin nawala sa pakiramdam ng dalaga ang totoong pagmamahal na kalakip ng lahat ng ginagaw

“IYAN lang ba ang dahilan kung bakit ka nagpunta dito? Dahil gusto mong pakiusapan kami ng Tatay mo na tanggapin ang pagpapakasal mo sa babaeng iyon bukas?”Mapait at puno ng kalamigan ang bawat katagang sinambit ni Aurora.Magkakaharap sila noon sa sala ng kanilang bahay. Ang bahay na alam niyang hindi maglalaon ay mawawala na rin ng tuluyan sa kanila. Dahil nga sa desisyon ng nanay niyang ibenta iyon.“Buo na po ang desisyon ko. At sa tingin ko ay makabubuti kung tatanggapin na lamang ninyo ang pasya ko, Nay,” aniya sa mababang tono ng boses.Kung alam lang marahil ni Aurora kung gaano kasakit sa kanya ang lahat ng ito. Na ang sitwasyon nila ngayon ang nagbibigay ng hindi mahimbing na pagtulog sa kanya sa gabi. Pero hindi niya iyon pwedeng sabihin dito. Dahil may palagay siya na oras na gawin niya iyon ay lalo lamang lalakas ang loob nitong hadlangan ang pagmamahalan nila ni Mia.“At talagang kinalimutan mo na kami na nagpalaki sa iyo mula pagkabata, ganoon ba?” bakas ang matinding