Albestein Torres  It's already 1:30 in the afternoon, and we're still here at the clinic. Both Hannah and Elijah were in a stable condition, unlike earlier.  23 minutes earlier~ "What the hell?" Nathan said when he stepped on Elijah's room. I was just standing at the edge of the room, while my arms are folded on my chest, and I'm certain I have this dark aura on my face now. Later on, the door again opened. It was now Freya—the real Freya, I guess. "Hannah!" She gasped upon seeing her condition. Nurse Zen is trying her best to stop Hannah's head injury from bleeding. "Hindi siya malalim, so there's nothing to worry about. Papatigilin lang natin ang pagdugo para hindi na magka-problema." Its

Hannah Nicole Villareal  "Sa mga gusto nang umuwi, pwede na kayong umuwi, pero sa mga ayaw pa, hanggang 5:00 pm lang kayo pwede dito sa school. Huwag na kayong gumala." Ilan lamang 'yan sa mga pinapa-alala sa amin ni Ma'am Sisa mula kanina. "Opo." Sabay-sabay naming sagot. Nang maglaho sa hangin si Hunter kanina, dito na ako sa aming classroom dumeretso, at tama lang din ang desisyon ko dahil may sasabihin pala dapat sa amin sina Ma'am. "Again, congratulations sa mga With High at With Honors ng Grade 7-Achievement. Sana ay mas galingan niyo pa sa second quarter ng school year. Sa mga hindi naman pinalad ngayon, tatlong quarters pa ang naghihintay sa inyo. Strive for it, and do your best." Napangiti naman ang karamihan sa amin nang sabihin 'yon ni Ma'am Sarah. Ang mga With High Honors sa amin ay Ako, si Athasia at si Reiber. Ang mga With Honors

Hannah Nicole Villareal  Biglang nag-vibrate ang cellphone ko, at muntik ko pang hindi mapansin 'yon sa ingay ng mga tao sa covered court. Kasalukuyan na ang opening program pero maingay ang paligid. Nagpaalam ako kina Suzzaine na may kakausapin lang saglit, at tumango naman sila. Sinagot ko ang tawag nang makitang si Muse Demi 'yon. “Hello?” Bungad ko. “Si Keith. Nalason.” “Ha?” Kusang gumalaw ang mga paa ko para maglakad palayo sa covered court. What the hell happened? “Biglang may nagsisigaw na babae sa dressing room, tapos nandoon si Keith. She’s dead.” “Ano?! Teka. Where are you?” Sunod-sunod na tanong ko. “At the clinic. Natataranta na si Direk Zoe, and President is also here.”

Keisha Maecy Enrile  "Phew..." huminga ako nang malalim nang tuluyan na akong makatapak sa labas ng Academia del Magia. Natapos na rin ang araw ng Inrams, at masaya ako dahil nanalo ang grupo nila Jessa sa Volleyball Game nila. Hindi na nga namin nagawang pumunta sa gym ng Grimaldi para sana manood ng Basketball. Sabi pa naman ni Basang ay maraming mga gwapo doon. Sayang. Tsk tsk. Hindi ko nakasabay si Nicole ngayon, dahil nauna siyang umuwi sa akin. Okay lang naman dahil ayaw ko talaga siyang makasabay noon pa. Si Nicole ay kapatid ko. Mataba siya at pangit. Tsk. Madalas kaming nag-aaway—dahil lang sa nagpapataasan kami ng tingin sa mga sarili namin. Habang naglalakad ako ay nanlaki ang mga mata ko nang makarinig ng isang lalaking nagsasalita. "Soul Magic: Glimpse of Devastating Truth." Napating

Someone's POV  I opened my eyes, expecting that the huge moon will greet me, but I was wrong. I was laying down under a big tree. I immediately stood up and looked at my surroundings. Where is this place? "Joaquin! Joaquin!" I heard someone's calling me, but I don't know who she is. I heard someone sighed behind me, so I turned around and face her. "Andito ka lang pala. Tinatawag ka na ni mama. Kakain na raw." I tried to pretend that I really know what's happening to me, but I just can't. She was holding my hand but I loosen its grip. Her eyebrows are furrowed while looking at me. "Bakit? Kakain na raw eh." "Wh-Who are you?" I asked her, when her eyes widened.  Until she cried. I heard footsteps from behind her, then a man appeared.