HAROLD wanted to ask him why he hadn’t visited his family in London but Brielle remained unmoved. Nakapikit pa rin ito at walang balak makipag-usap sa kanya. Itinoon na lamang niya ang atensyon sa kalsada na ngayon ay nag-umpisa ng matraffic. Lihim siyang napamura ng biglang may nag-cut sa lane nila. Sa bilis ng pangyayari mariin niyang inapakan ang silinyador ng sasakyan na naging sanhi upang bigla silang napasadsad dalawa ni Brielle. “What the hell, Harold?!” Brielle’s eyes opened wide and his face was gloomy.  Nauntog siya sa harapang upuan at nagising bigla. “Sorry, sir. Someone had cut our lane,” Harold quickly explained, shivering.Brielle clenched his jaw and swore on his mind. Saka lamang niya napuna na n

BRIELLE feels the emptiness. He tossed his phone on the bedside table and curled himself into a ball, hugging the pillow tightly. He really missed his family, but his pride kept on hindering him from fetching them. Pakiramdam niya nawalan siya ng lakas ng loob na harapan si Ivana. Nasaktan niya ito at alam niyang labis ang tampo at hinanakit nito kaya’t nag-albalutan ito at dinala ang mga anak niya. Tunay ngang kapag naghihiwalay ang mag-asawa lahat ng mga anak ay sa ina ito sasama. He could still remember her mom’s face earlier, begging him to pick up his family. Labis ding naaapektuhan ang magulang niya sa pansamantalang paghihiwalay nilang mag-asawa ngunit hindi lamang muna kumilos ang mga ito dahil abala rin ang mga ito sa pag-aasikaso sa kapatid niya. Inabot na siya ng madaling ara

Aya was lost for words. Thinking how to persuade her husband, suddenly his father-in-law came in. Agad na napansin ni Doctor Albert ang pagkain na nakahain sa center table. Ramdam niya ang tensyon sa loob ng pribadong silid dahil parehong madilim na anyo ng mag-asawa. Ni hindi man lamang siya nagawang batiin ng dalawa. Nakatungo si Aya samantalang nakatingin sa madilim na paligid sa labas ng bintana si Erick. Isa siya sa personal na nag-aasikaso kay Carl, ang kanyang panganay na apo. Nang mismong araw na tumawag si Erick sa kanya at nagpasundo sa Beijing gamit ang private plane nila at sinabi nitong kritikal ang sitwasyon ni Carl halos madurog ang puso niya. Mahal nilang lahat si Carl dahil sa taglay nitong kabaitan. Masunurin din ito kaya’t ng hilingin niya sa apo na mag doctor sumunod naman

A loud knock outside Brielle’s door wakes him up. He’s trying to sober up and jump out of bed. Walked lazily towards the door. Tila naiwan pa sa higaan ang kaluluwa niya ng mga sandaling ito at panay ang hiling niya sa isip na sana kung sinuman ang gumising sa kanya ng ganito kaaga ng weekend ay magandang balita ang sasabihin nito. Hubad-baro pa siya ng binuksan niya ang pinto at sumalubong sa kanya ang maputlang mukha ng daddy niya. Halos malaglag pa sa sahig si Brent at parang walang lakas ang mga binti nito na pinilit lamang umakyat hanggang dito sa kwarto niya. Mabuti na lamang at maagap ang kamay ni Brielle at nagawa niyang hawakan ang mga braso nito upang huwag itong tuluyang bumagsak. “Brielle-- Brielle-- Brielle! He uttered his son’s name in a trembling voice. Inakay

HE wanted to curse, yell and throw all the things around him to appease his anger. How could his parents easily let go of the painful and tragic event that happened to his sister? Naroon pa rin ito at wala pang malay hanggang sa mga sandaling ito. Ayaw niyang magtanim ng galit habambuhay ngunit paano nga ba niya mapapatawad ang taong gumawa ng pang-iinsulto sa pamilya niya at lumapastangan sa kaisa-isa niyang kapatid? Ang masaklap pa kahit nawala ito nag-iwan pa ito ng isang alaala na hindi niya kayang tanggapin. Marahil nga naging masama na siya sa paningin ng ama ngunit hanggat sariwa sa utak niya ang ginawang kalapastanganan ni Reymond Yun na naging sanhi sa pagkamatay ng matalik niyang kaibigan walang puwang sa puso niya ang salitang - KAPATAWARAN. He is still in a painful agony up to this moment when he remember his best friend. Carl is a good