Nakarating kami sa condo unit ni JB nang hindi ko maintindihan ang nangyayari sa paligid ko. Una, ang paghihigante ni JB at nang pamilya niya sa pamilya ni Yrikka. Pangalawa, ang biglang pag iba ng trato ni Mommy sa akin. Pangatlo, ampon si Charelle at siya ang anak at tagapag-mana ng Celebre Corporation.Is everything going well? Why all of a sudden? It's shockingly bad for us."Do you think, may mas ikalala pa itong nangyayari sa paligid natin ngayon?" Pinagsiklop ko ang mga kamay at seryosong tumingin sa kaharap.Bumuntong hininga siya at nag kibit balikat. "Wala akong ideya sa kung ano ang mangyayari bukas o sa susunod pang mga araw. Maging handa lang tayo sa lahat ng pagsubok at manalig siguradong malalampasan natin ang mga tradhedyang ito.""C-can I ask something?"He raised his brow and nodded. "Yup, what is it?""Did you know something about my case? Bakit gano'n kadali?I mean... uh... hindi kinuha ang pahayag ko.""I handled

Hawak kamay kaming pumasok ni JB sa bahay. Malayo pa lang ay nakikita ko ang mga tingin ni Mommy na walang emosyon. Tatlong araw na ang nakalipas simula nang ikasal kami."Mom." Humalik ako sa pisngi niya. Nanatili siyang nakatayo lang at hindi inaalis ang tingin sa akin."Mom, Good day!" bati ni JB sa Ina ko."Hindi kita anak."Umawang ang mga labi ko at nanlalaki ang mga mata sa pabalang na sinagot ni Mommy sa asawa ko.What the hell?!Tumingin ako sa gawi ni JB at tulad ko ay gulat din siya sa sinagot ng Ina ko. He swallowed hard and eventually forced a smile.Bumuntong hininga na lamang ako at umiling. Sumunod kami sa sala kung nasaan si Mommy."I told you to go home alone," she said harshly, sabay taas ng kilay sa akin."Mommy, we need to talk that's why-""Yes." Putol niya sa sinabi ko. "Two of us need to talk kung saang Mental Hospital kita ipapasok!"Ito na naman siya sa mga hinaing niyang baliw ako

Nilapag ko sa lamesa ang nilutong ulam para sa agahan naming dalawa. Nakita kong  hinubad na ni JB ang apron na sinuot at umupo na sa single chair. Nanlilitis ang mga mata niya sa sa'kin habang nilalapag ko isa isa ang mga niluto namin.Inayos ko pa ang lamesa bago umupo. Napapikit ako ng may ngiti sa mga labi nang maamoy ko ang mabangong sabaw ng sinabawang isda. Ayaw niya na raw kasi mag hotdogs, bacon and egg, nakakasawa raw na walang sabaw. Kaya ayan pinaghanda namin ang gusto niya. Tinulungan ko lang siya dahil 'di ko naman sangay ang pagluluto nito."Ang sarap!" Nilalasap ko pa rin ang sabaw na tinikman ko.Mayabang siyang ngumiti sa akin bago nagsalita. "Syempre, luto ko 'yan!" pagyayabang niya pa.Ngumiwi ako sa kahangina

"Mom," bungad ko sa tawag ng Ina. Nabalitaan na naman na inatake ang apo kaya nagkukumahog na rin sa pangangamusta sa text. Kanina pa siya tumatawag pero hindi ko masagot dahil sa inaasikaso ang papeles ni Adam. Pinaulanan niya ako ng mensahe nang hindi ko sagutin at ngayon lang din nasagot ang tawag niya.Nagkabalikan na rin sila ni Daddy at doon na sila tumira sa Beijing. Mag-aapat na taon na sila roon, paminsan-minsan lang kung umuwi rito sa Pilipinas para e-check ako at ang negosyo. I am only living in our house. Gusto man nilang doon na rin kami manirahan ay umayaw ako. I am okay here... with my son."Anak naman bakit anong ginawa ng apo ko at inatake 'yan?! Siguro ay pinabayaan mo ang apo ko!" Utomatiko akong umirap sa hangin dahil sa pambibintang niya."Hindi ko kailanman pinabayaan si Adam, Mommy, alam mo 'yan. Okay na ang apo niyo kaya kumalma ka na sana riyan. Tatawag ako kapag nasa bahay na kami. I need to tell you something also.""Ano ba 'yan