Sumakay rin si Naya sa pag-arte ni Mrs. Graham sa pamamagitan ng pagpapakita ng malungkot at naguguluhang ekspresyon. “Hayaan mo na ‘yun, Mrs. Graham. Hindi na natin babanggitin ang taong ito sa hinaharap. Gusto ko lang mabuhay nang tahimik kasama si Dan.” “Sige, hindi na namin siya pag-uusapan. Kapag ginulo ka niya ulit, ipapadampot ko siya sa mga bodyguard.” Ginamit ng nanay ni Daniel ang usapang ito upang ilabas ang mga ideya niya. Nang marinig ito, nabagabag ang puso ni Daniel. Sumimangot siya at hindi hinigop ang chicken soup na binili ni Naya. Sa halip, seryoso niyang idiniin, “Kapag lumapit siya sa akin sa susunod, hayaan niyo akong kausapin siya. Huwag kayong gumamit ng ganyan karahas na paraan para itaboy siya.” Natulala saglit ang nanay ni Daniel at si Naya, nang maramdaman na may awa at pagmamahal pa rin si Daniel para kay Ava. Pakiramdam ni Daniel na kailangan niyang magdesisyon nang mabilis sa bagay na ito. Kaya nanlumo ang mukha niya. “Dan, masyado kang maawain. H

Pagkatapos makita ito, natawa si Madeline dito, ngunit naiinis si Jeremy. Ang kapal naman ng mukha ni Naya na kasuhan si Madeline? Kinakasuhan pa niya si Madeline sa paninira ng reputasyon niya. Kalokohan ito. Ayaw ni Madeline na mag-abala sa kabaliwan ni Naya at pinaubaya na lang ito sa mga abogado niya upang asikasuhin ito. Subalit, ayaw ni Jeremy na mahirapan si Madeline. Kahit na alam niyang hindi makakasuhan ni Naya si Madeline, napagpasyahan pa rin ni Jeremy na asikasuhin ito nang personal upang ipaghiganti ang mahal niyang asawa. Sa Mendez Group. Nakikipagpulong ang tatay ni Naya sa mga senior executive sa conference room. Sa sandaling ito, may kumatok nang nagmamadali sa pintuan ng conference room. Makalipas ang isang segundo, isang babaeng sekretarya ang tumulak pabukas ng pinto at pumasok.Syempre, nainis nang sobra ang mga senior executive sa inasal ng babaeng sekretarya. Subalit, alam ni Ethan na hindi ito gagawin ng sekretarya kung hindi ito mahalaga. “Ano

Tinignan niya si Jeremy ng mga ilang segundo bago naglakad papunta sa tabi ni Ethan. “Daddy, bakit siya nandito? Ano ang ginagawa niya dito sa conference room ng Mendez Group?” Ginamit ni Naya ang naguguluhan na tono at inabot ang kamay ni Ethan upang hawakan ito ng may paglalambing. Nalungkot ang mukha ni Ethan habang tinutulak niya palao ang kamay ni Naya. “Ang lakas naman ng loob mo na tanungin si Mr. Whitman kung bakit siya naparito? Tanungin mo ang sarili mo kung ano ang ginawa mo!” Hindi pa nakita ni Naya na magalit ang kanyang ama ng ganito sa kanya, kaya nagulantang siya. Nang bumalik siya sa kanyang sarili, napagtanto niya na maraming tao ang nakatingin sa kanila sa conference room. Nakaramdam siya ng hiya. Kaya naman, muli na naman siyang nagalit. “Anong problema? Ano naman ba ang ginawa kong mali?” “Nagmamaang-maangan ka pa rin?!” Nanlaki sa sobrang galit ang mga mata ni Ethan habang palingon ito upang pulutin ang lawyer’s letter na nasa conference table. “Tignan

Para siyang isang prinsesa sa kanilang tahanan simula nung pagkabata niya. Ang kanyang mga magulang ay hindi din rin siya pinagsasalitaan ng masama, ngunit ngayon, nagawa siyang sampalin ng kanyang ama!Ang dahilan kung bakit niya nagawa ito ay dahil kay Jeremy. “Jeremy Whitman at Eveline Montgomery!”Nagngalit ang ngipin ni Naya at sinambit niya ang dalawang pangalan na ito. Habang naiinis siya, nakita ni Naya si Jeremy na lumabas sa gate sakay ng kotse. Ang kanyang determinado, malamig, at makisig na side profile ang nagpatulala kay Naya ng mga ilang sandali. Pagkatapos, ang kanyang galit ayb napalitan ng inggit sa isang iglap. Alam niya na pumunta dito si Jeremy ngayong araw na ito para kay Madeline, kaya ang dahilan kung bakit siya nasampal ngayong araw na ito ay dahil kay Madeline. Sa tuwing naiisip ito ni Naya, lalo lang siya nagagalit. Hindi niya kailanman mapapatawad sila Ava at Madeline! Hindi hahayaan ni Naya na magdusa siya sa pagkatalong ito. Hindi alam ni

Tinikom ni Ava ang kanyang mga labi at nakarinig ng kritisismo sa buong paligid. Dahan-dahan niyang niluwagan ang pagkakatikom ng kanyang kamay. Pagkatapos, nakahanap siya ng panlinis para linisin ang tumapon na chicken soup bago siya umalis. Lumipas ang kalahating buwan. Nagging mainit na din ang panahon. Tagsibol na, kaya namumukadkad na ang mga bulaklak. Ang lahat ay mukhang matingkad sa panahon na ito. Sa lumipas na kalahating buwan, hindi nakita ni Ava si Daniel kahit isang beses. Ngayon araw na ito, narinig niya ang balita na makakalabas na ng ospital si Daniel. Mabilis na bumangon si Ava ng umagang iyon upang maligo at magbihis ng maayos, sa pag-asang maaalala na siya ni Daniel ngayon. Hinatid ni Madeline si Ava sa ospital. Nang makarating sila sa gate, nakita nila ang nanay ni Daniel at si Naya sa tabi ni Daniel. Naglalakad sila papunta sa MV na nakaparada sa harapan ng gate. Sa ilalim ng araw, ang mainit at malumanay na mukha ni Daniel ay mukhang masigla. Kahit n