Tumango si Daniel para ipakita ang kanyang pagsunod. Gayunpaman, nanatili sa isipan niya ang imahe ng likod ni Ava. Pagkatapos sundan ni Ava si Madeline sa kotse, hindi na nanatili ang ngiti sa kanyang mukha. Ang totoo, hindi talaga ito madali para sa kanya. Pinipilit niya lang ang sarili niya na maging matapang. Naintindihan rin ni Madeline ang iniisip ni Ava ngayon. Kahit na mayroon siyang mga suhestiyon, mas nirerespeto niya ang iniisip ni Ava. Alam ni Ava na was siyang magagawa sa ngayon. Magkasabwat ang nanay ni Daniel at si Naya. Hindi madali para sa kanya na labanan sila. Pwede niyang banggain si Naya, pero hindi niya magagawa iyon sa nanay ni Daniel. May karapatan siya na kontrolin ang anak niya, pero paano naman siya? Siya ang tunay niyang fiancée, pero hindi na siya maalala ni Daniel ngayon. Ano na siya ngayon? Hindi nagtagal, bumaba si Ava ng kotse sa tabi ng daan. Nag-aalala si Madeline na iwanang mag-isa si Ava, pero nagpumilit si Ava na mapag-isa. Kung kaya't

Pagkatapos pigilan ang saya niya sa abot ng makakaya niya, tinignan ni Ava si Raegan nang may pasasalamat. "Salamat." "Ava, hindi mo ko kailangang pasalamatan." Ang mga mata ni Raegan ay puno ng walang iba kundi ng mainit na pagmamahal ng isang ina. Uminit ang puso ni Ava habang naramdaman niya ang sinserong pag-aalala mula kay Raegan. Kung kaya't hindi na siya nagsabi ng kahit na anong salita ng pasasalamat. Hindi siya umalis kaagad at sa halip ay sinundan si Raegan sa buong apartment. Malaki ang apartment na ito, mga halos 2,000 square feet ang sukat. Mayroong balkonahe na napapaligiran ng sari-saring bulaklak. Kapag umiihip ang hangin, maaamoy mo ang bango ng mga bulaklak. Isang interior designer si Ava, kaya alam niya ang presyo ng mga bahay sa lugar na ito. Tiyak na ang unit na gustong ibigay ni Raegan sa kanya ay halos ilang daang milyon ang halaga. Bago niya ito mapansin ay halos maggagabi na. Masayang-masaya si Raegan. Hindi lang sa hindi umalis si Ava, nagpunta p

Tinignan ni Ava ang lalaki, at sa isang dahilan, nakaramdam siya ng pamilyar na damdamin nang tingnan niya ito. Mukhang nabigla ang lalaking ito nang makita niya si Ava. Subalit, kaagad itong lumingon at lumapit kay Tom. “Tom, ikaw pala talaga ‘yan. Bakit ka nandito?” “Dr. Long, long time no see. Nandito ako dahil dinala ko ang kaibigan ko dito. Ikaw? Kailan ka pa nakabalik ng Glendale?” Nakangiting tanong ni Tom. Nang marinig ang mga salita, sinulyapan ng lalaki si Ava. “Kaibigan? Hindi ba kasintahan ang ibig-sabihin mo? Magaling kang pumili, Tom.” “Dr. Long nagkakamali ka. Hindi ko talaga siya girlfriend,” Serysong nagpaliwanag si Tom. Pagkatapos, ibinaba niya ang kanyang tingin at tinignan ang oras. “May kailangan akong asikasuhin, kaya kailangan ko nang umalis. Ililibre kita ng pagkain sa loob ng ilang araw, Doctor. Usap na lang tayo.” Tumango ang lalaki. “Oo, tara.” Hindi nagsalita si Tom at kaagad na bumiyahe palayo. Naglalakad ang mga tao sa daan, ngunit nailang

Huminto saglit ang lalaki, at tumango pagkatapos. “Dati kaming classmates ng nanay mo.” “Classmates?” Nagulat na naman si Ava. Tumango ang lalaki, habang ang kanyang maamong mata ay lumalayo sa mukha ni Ava. Subalit, nagsimulang maging seryoso ang kanyang mukha. “Matagal na kaming magkakilala ng nanay mo, pero umalis ako ng Glendale para mag-aral ng medicine. Higit sampung taon na mula noong umalis ako. Wala akong contact information ng nanay mo nang mga oras na iyon at kailan lang kaming nagkausap.” Pagkatapos marinig ang paliwanag ng lalaki, kumurap si Ava at tahimik na nag-isip. Bakit parang malalim ang relasyon ng doktor na ito kay Raegan? Nag-isip si Ava. Nang may maisip siya, lumapit si Raegan. “Handa na ang dinner. Maghugas kayo ng kamay at pumunta na kayo sa kusina.” Kalmadong tinignan ni Raegan ang lalaki bago lumingin kay Ava. “Ava, anong gusto mong inumin? Kukunin ko para sa’yo.” “Ayos lang ako sa kahit ano. Dr. Long, anong gusto mong inumin?” “Ayos lan

“Mula sa impormasyong ito, ang injury ng boyfriend mo ay gumagaling nang mas mabilis kaysa sa normal na tao. Maaaring depende ito sa pangangatawan ng pasyente at sa mga taong nag-aalaga sa kanya. Makikitang ang mga sugat niya sa labas ay magaling na.” “Talaga?” Nag-aalalang tanong ni Ava. “Maraming araw siyang nasa coma, at sinabi ng doktor na maaari siyang maging imbalido.” “Mula sa examination results, ang utak niya ay napuruhan nang husto at malinaw na may maliliit na namuong dugo na umiipit sa kanyang ugat, kaya may posibilidad na maging imbalido siya. Siguro pinapaalam lang ng doktor ang lahat ng mga posibleng mangyari sa pamilya ng pasyente. Hindi ibig-sabihin nito na siguradong mangyayari ito.” Pagkatapos makinig sa paliwanag ni Neil, biglang napanatag si Ava. “Kung ganoon, ibig-sabihin ba nito maayos na ang katawan ni Danny ngayon?” “Parang ganoon.” Mukhang panatag din si Neil. “Ang pinakamalaking problema niya ngayon ay hindi niya maalala ang mga tao at mga bagay ng