"Irine!" I cried loud at her shoulder.She is the one who came her in Trace hotel room. Pina-book niya ito dahil kailangan niya muna magpahinga dahil sa haba ng byahe niya. I feel so guilty dahil sa nangyari. If only I told him what I'm thinking and I told him that I'm giving up with him ay baka hindi na umabot pa sa ganito. Pero hindi ko na ito pagsisisihan. Yes, I'm guilty because I saw how his eyes tired basta lang ay madala niya ako dito."Naks! Ikakasal na ang buntis," sabi ni Irine.Napangisi ako. Hindi pa nagpo-propose si Trace. Hindi ko alam kung kailan pero sinabi na niya iyon kagabi."Paano mo nalaman?" tanong ko.Natameme naman siya. May feeling talaga ako na kasabwat siya sa plano nila Trace. Nagpanggap na lang akong walang alam hanggang sa makarating kami sa place na pupuntahan namin. Irine covered my eye with her blindfold. Iba iyong kaba ng dibdib ko habang inaalalayan niya akong humakbang sa daan na hindi ko makita. Wal

After 3 years "Bakit hindi mo ako ginising?" tanong ko kay Trace. Ngumiti lang siya. "Ayos naman na," sabi niya. Ngumuso ako. "Wala ba siyang sinabi?" I asked. Syempre nagba-baka sakali pa rin ako na maging okay kami ni mommy at Vivian. I heard about what happen to her nu'ng malaman niya na ikakasal na kami ni Trace, after that wala na akong narinig na news about Vivian's family. She was so really desperate to kill herself. Just to have Trace. Na-guilty ako that time pero naisip ko rin na kailangan sarili ko muna ngayon. Masama ba iyon? "She said she want to talk to you," he said. "Anong sabi mo?" agarang tanong ko. He laughed. "Sabi ko ayoko," sagot niya. "What!?" gulat kong tanong. "Anong what?" taas kilay rin na tanong niya. Napairap na lang ako. Kinuha ko si Krace sa kaniya tapos lumabas na kami ng kwarto. Naiinis ako sa kaniya. Bakit kasi hindi niya ako ginising? Pumunta pala si mommy dito bakit hin