Trace's POV-TraceKabado ako habang nakatingin sa salamin. Nasa room 207 ako, at ang sabi ni Russel ay nasa loob na daw si Kalie kasama si Myla na pinsan niya sa mama niya. Shit, I'm gonna see her for f*cking real. Inayos ko ang buhok ko bago ngumiti sa salamin."Idiot," I whispered.Damn. Nababaliw na ata ako, sobra na akong nababaliw sa 'yo Kalie.Nang lumabas ako ay sinalubong ako ni Russel na halata ang hindi maipinta niyang mukha. Nagsalubong ang kilay ko, bago pa ako makalapit ay nag-init agad ang ulo ko dahil sa bungad niya."Umalis na si Kalie," bungad niya.Inis ko siyang tinignan. "What the fuck?!" I combed my hair with my fingerWhy I didn't see her again? Bakit lagi na lang? Bakit Kalie? Kaya nga ako pumunta dito sa event na ito na si Russel ang may-idea para muli kaming mag kita, pero hindi pa rin talaga, maybe ne

I let myself fell asleep when I feel sleepy. Hindi ko nga alam kung paano ako nakalabas sa store na 'yon dahil ang utak ko ay huminto dahil sa biglaang pagkita ko sa kay Trace.Alam ko siya yun! Hindi ako marunong magkamali sa mukha niya. Taon man ang lumipas, pero wala akong ni isang nakalimutan sa mukha niya.Naramdaman kung may humiga sa tabi ko. When I opened my eye, I saw Irine."Why?" paos kung tanong.She shook her head before closing her eye. Hinayaan ko ulit na hilain ako ng antok dahil sobrang pagod ko na talaga, but everytime I closed my eye, Trace face always plastered in my mind.Gano'n naba ako kaadik sa kaniya? Na pati pagpikit ko ay siya ang nakikita ko? "Kal? Are you still awake?" I didn't answer Irine.Natahimik siya bago ulit nagsalita. "I'm just– oh shit I need to sleep," she said.Nang maramdaman kung umalis siya sa tabi ko, at marinig ang pagsara ng pinto ay dumilat ako. Anong sasabihin mo dapa

"Congrats miss Vegas, you're accepted." Nanlaki ang mata ko.I didn't expect this! Tanggap ako? Masaya kung niyakap ang isa sa mga teacher na nagbalita sa akin na tanggap ako bilang isang high school sub teacher."Thankyou po." Nag bigay galang ako sa ibang mga teacher.Nang lumabas ako ng principal's office ay sinalubong ako ni Myla ng yakap, by the way, tanggap rin si Myla bilang isang subject teacher. Nauna lang siya sa akin dahil nga nagpahinga ako ng 2 months."I proud of you, Katana." She hugged me again.Tinawanan ko naman siya. Ang babaeng 'to hindi talaga nagsasawang yakap-yakapin ako. Kahit minsan ay pawisan ako, wala siyang pake alam! Kaya minsan na pagkakamalan ko siyang may gusto sa akin dahil sa asal niya e!"I'm proud of myself, too." Ngumuso ako."Why are you pouting?" she asked.Lumakad na kami paalis sa bungad ng principa

"R-Really?" Hindi makapaniwalang tanong ni Myla.I told her about what manang Rita said, malakas ang kutob ko na tama siya. I trust her when she said about my lolo and lola story. Pinaulit-ulit ko pa iyon para i-test siya kung talaga bang nag sasabi siya ng totoo, and I am not wrong, she is telling the truth. Hindi ko alam pero parang may tinatago si Irine sa akin."Yes, you can ask you father about that," I said.Napawi ang ngiti niya sa labi. "My father don't want to talk about her anymore, even my step-mother asking him why he didn't give my mom to explain her sides," she said.Gaano ba na-hurt si tito kaya hindi niya na ito gusto pang maka usap, o pag usapan. Sobra ba ang paninira nila sa mommy ni Myla? "But he needs to hear what your mother has to say," si Kier sa tabi niya.Myla sighed, "I don't know what to do anymore, I don't want to hurt my step-mom, but I want mom and dad to get along, Is that bad?" Her tears were already dri

After that night I can't forget the scene inside Irine's house, halos itulak ko sila palabas dahil sa nasasaktan ako, akala ko kasi kaya ko na e! Akala ko kaya ko ng patawarin si Vivian pero hindi pa pala, masakit pa rin pala. Naramdaman ko ang pag sabog uli ng sakit sa puso ko, ang sakit-sakit.Parang sinaksak ako ng libo-libong kutsilyo.But I need to forgive them, tumango ako sa sinabi ko. Kailangan e, how can I stand and walk again, if my heart still broke and hurting. Hinawakan ko ang bracelet ko at tinitigan 'yon sa palapulsuan ko, I'll try to find the forgiveness in my heart.I smiled.Napatingin ako sa pintuan dahil narinig ko ang mahinang katok ng kung sino."Kalie?" Irine's voice.Tumayo ako at hinanda na ang ngiti ko bago buksan ang pintuan ng kwarto ko sa mans'yon nila. I smiled to her, but she just shook her head."Okay ka lang?" tanong niya.