Dominic Montoya's POVNag-angat ng tingin sa akin si Bailey, puno pa rin ng luha ang mata niya kaya pinunasan ko iyon. Tumingin siya kay Ava."I miss you, Tita—mommy! Payag na si Mama Bianca na ikaw ang tatawagin kong Mommy. I'll be a good daughter to you, just please don't leave us again, okay? I don't want to see Kuya Baron and Daddy cried," she whispered."Promise po na hindi na ako papasaway. I will love you, daddy, and kuya Baron. I will study hard so that you won't get mad at me and you will never leave again," dagdag nito.Tumango si Ava. Inabot si Bailey sabay halik niya sa pisngi nito. Pumunta si Bailey sa kandungan nito kaya inalalayan ko. Malaki na siya at for sure mabibigatan na si Ava rito. Kumapit siya sa leeg ni Ava at hinalikan niya rin ito."I love you, mommy!" she exclaimed."I love you, mommy. Huwag ka nang aalis." Baron said."H-Hindi na aalis si

 Dominic Montoya's POV"Hey, ayos ka lang ba? Kanina ka pa wala sa sarili, ako na mismo ang maagang nagpatigil ng meeting natin dahil napansin ko tulala ka." Maven said.Napatigil ako sa paglalaro ng ballpen at napatingin sa kanya. Am I too obvious for spacing out? I sigh and rest my back on the swivel chair. We had our meeting one hour ago, but Maven dismissed it earlier, hindi ako tumutol when he do that. Parang wala ako sa mood ngayong araw. Pinacancel ko na rin 'yong mga iba ko pang meetings for this day. I just want to think. Think about my wife, Ava."Do you have any problems? Kung sa company man, mukhang wala naman. We're doing good for the past months. Is that personal matters?" he asked.He's right. Hindi kami stress sa company. There's no any problem kahit na marami kaming projects na ginagawa.Personal matters. Ayoko mag-jump sa conclusions. I trust Ava. It's just that, ang weird lang kasi, s

  Dminic Montoya's POVMahal na mahal ako ni Ava. Alam kong maraming mas mayaman at gwapo sa akin pero nag-iisa lang ako sa puso no'n. Kahit minsan napansin kong parang mas nagiging bata ako kapag kasama siya, love pa rin niya ako. Sa kanya lang naman ako gano'n. Ang lambot ko pagdating sa kanya. Syempre asawa ko siya. Ako nga ang under, mas gusto ko nga iyon."Iiyak ka na niyan? Kausapin ko nga iyon."Hindi na ako kumibo sa sinabi ni Maven at inubos ang energy drink na binigay niya. Inalis ko na lang ang mga panget na naiisip about sa pagiging malamig sa akin ni Ava.Dahil wala kaming gagawin at hindi na matatapos ang office hours ay uuwi na rin naman na, nagmadali akong pumunta sa Virgo Airlines. Ava texted me na andoon daw siya at sunduin ko siya. I was very excited, nasanay kasi akong susunduin siya kung saan man siyagaling. Naging routine na namin iyon. Dahil wala naman ang mga bata ay masosolo ko siya.Pagpasok

Ava Sofia's POVNaiharang ko ang isa kong kamay sa mukha dahil sa mataas na sikat ng araw. Nakalimutan ko pala dalhin 'yong summer hat ko. Ang aking maxi summer dress naman ay nakikisabay din sa malakas na pag-ihip ng hangin. Nagpatuloy ako sa paglalakad sa dalampasigan at napangiti ako nang matanaw ang isang pamilyar na bulto ng tao. Wala siyang suot na pantaas ang pero suot pa niya ang jogger pants niya. Nakapaa na lang din siya.Mas binilisan ko ang lakad ko hanggang makarating ako sa gilid niya. Humawak ako sa magkabilang bewang ko at tiningnan siya. Mukhang nagulat siya nang mapansin ako pero agad din akong nginitian."What are you doing here, huh?" he asked. Hinawakan pa niya ang dulo ng maxi dress ko at hinila. Pansin ko ang pamumula ng balat niya. Ano ba iyan? Mukhang saglit pa lang naman siya dito pero namumula na agad siya!Natawa ako at marahan siyang sinipa. "Namumula ka na! Dapat naglagay ka muna ng sunblock! May iniabot ako kanina kay Travis

 Ava Sofia's POVCollege DaysMabilis kong niyakap ang bag ko nang maglabasan ang mga blockmates ko. Katatapos lang ng morning subjects namin at break time na. Nang ako na lang ang natira ay mabilis akong lumapit sa pintuan at sumilip kung nasa paligid lang si Bianca at ang mga alipores nito. Nang mapansin na wala ay agad akong nagtungo sa may fire exit at 'yon ang ginamit na daan para magpunta sa rooftop ng school namin.Walang tao roon kapag lunch time at ito na ang ginawa kong tambayan ko sa ilang taon na pag-aaral. Nakahinga ako ng maluwag nang makalanghap ng hangin at makita ang mga namumulaklak na halaman sa paligid. Agad akong dumiretso sa may table at upuan na andoon. Nilapag ko ang bag ko sa mesa at kinuha ang pinabaon sa akin ni Tatay. He cooked this kaya paniguradong masarap ang tanghalian ko.Napapikit ako nang malanghap ang amoy ng ulam kong adobong sitaw at longganisa. Marami rin ang kanin n