Ava Sofia's POV Isang araw pa lang ang lumilipas pero para akong namatayan dahil wala akong gana at nakatulala lang ako. I feel exhausted. Ang daming pumapasok sa isip ko.I tried chasing Travis, but I failed. I also tried calling him, pero wala. Hindi muna agad ako bumalik kela Sheen at tumambay muna ako sa isang convenience store malapit sa cafe. How the hell did he know that? Alam ko ang tinutukoy niya! It's all about Dunkle Seite! Paano niya nalaman 'yong about sa triplets? Paano niya rin nalaman 'yong about sa issue ko nung nakaraang taon? Damn, paano?!Umuwi ako kela Sheen na lutang nung mga oras na iyon. Dominic was calling me that time, pero hindi ko nasagot. I just texted him na may ginagawa lang kami. "So, what happened?" Sheen asked. Hinablot ko sa kanya ang baso na may alak at agad na tinungga iyon. Narinig ko

Ava Sofia's POV Habang naglalakad papuntang lobby ay ang lakas ng kabog ng dibdib ko, pero tinapangan ko ang aking mukha. Taas noo akong naglakad papunta sa kanya na nakaupo sa isang sofa roon at pinagtitinginan ng ibang empleyado. Nang makita niya ako ay agad siyang tumayo. Walang bahid ng ngiti sa kanyang mukha, tulad lang din ng akin. His expression is different from the very first time I saw him and the days that I was with him. It's emotionless. He looks so fuming mad at me na para bang ang laki ng ginawa ko sa kanya para kagalitan niya ako ng ganito. Hindi ko alam pero agad kaming dinala ng aming mga paa sa rooftop ng building. Nung pumasok kami rito ay may nakasalubong pa kaming ibang empleyado na tumambay at palabas na. Ngayon ay kami na lang dalawa ang natira.Hindi ko siya tiningnan at tinanaw lang ang city view. Nakita ko sa peripheral ko ang pagsandal niya na nakatagilid sa akin.

 Ava Sofia's POV I looked at myself in the mirror. Napangiwi ako sa nakita. Tama nga ang sinabi ni Dominic na namayat ako. Lalo lang iyon naging halata dahil sa maikling ang aking buhok. Kinuha ko ang concealer at nilagyan ang ilalim ng aking mata na nangitim na dahil sa wala akong tulog at umiyak pa ako kagabi. Naglagay pa ako ng kaunting lipstick para hindi rin halata ang pamumutla ng labi ko. I looked so wasted right now. Nang matapos ay humugot ako ng malalim na hininga at ibinalik sa dalang shoulder ang nilabas na gamit sabay muling sinukbit ito sa aking balikat. Lumabas na ako ng comfort room at dumiretso sa floor kung saan nandoon ang restaurant na gustong lugar para makapagusap kami ni Travis. Iginaya ako ng staff sa isang private room at agad kong nadatnan doon si Travis na nakaupo. Pagkaupo ko ay agad din niyang inilahad sa akin ang isang t

Ava Sofia's POVWhen the airplane landed on Tagbilaran Airport, agad akong naghanap ng pwedeng pagstay-an, tulad ng motel o kaya hotel. Sa Poblacion II ako nakahanap ng motel para malapit na rin sa barangay kung saan nakatira sila Nanay.Bago tumuloy sa isang motel ay pumunta muna ako sa isang tianggean at bumili ng damit para pamalit. Feeling matatagalan ako ng ilang araw dito.Kahit hindi pa nakakapagpalit ay agad akong sumakay ng tricycle at nagpahatid sa street kung nasaan ang tinutuluyan nila Nanay. Kahit matagal na akong hindi nakakapunta rito ay kabisado ko pa dahil maliit lang naman ang lugar na ito at hindi nakakalito ang mga bahay.May malalaking agwat kasi kada bahay, hindi dikit-dikit tulad nung sa Maynila. Pagbaba ng tricycle ay agad kong inayos ang suot kong cap na binili ko kanina.I wore this dahil alam kong magugulat si Nanay kapag nakita ako. Baka nga pagalitan pa ako kapag nakita niya ako. Gusto ko m

Ava Sofia's POV Gusto ni nanay na siya na lang ang magbayad nung sa hospital bill pero dahil may kalakihan ang bill kasi sa private ako dinala ay pinilit ko na lang siya na ako na ang magbayad. Sinabihan ko na lang siya na itabi na lang iyon para may panggastos. Nang makalabas kami sa hospital na iyon ay nagpasama ako sa motel na tinuluyan ko para makapagcheck out na ako. Sinabi kasi niya na doon na lang muna ako tumuloy sa kanila kaya pumayag na ako. Bago kami umalis sa motel ay naligo muna ako at nagpalit ng damit. Dumiretso rin kami ni nanay sa isang tindahan para bumili ng pagkain. "Grade five na siya," pag-oopen ni nanay habang nasa pila kami ng tricycle. "Grade five? But he's now nine years old." Umawang pa ang labi ko sa narinig. Dapat nasa grade three or four pa lang iyon! "Matalino siyang bata, Ava. Dapat nga sa grade six na siya ilalagay kaso si