WALA sa sariling pumasok si Yesha sa university nila. Hindi na nga niya halos naramdaman at napansin na tapos na ang klase kaya hila-hila na naman siya ni Erika. Mas dumoble ang pagiging tahimik niya. Kaya nagpapasalamat siya kahit papaano na alam niyang may isang tao pa ring kumakausap sa kaniya kahit na nasaskatan siya.  "Nakausap mo na ba ang boyfriend mo?" naiintriga na tanong nito sa kaniya. Hindi niaya alam kung bakit kailangan pa niyang masaktan ng ganito. Pwede naman sanang ibang relasyon na lang ang nagkaganito dahil hindi naman siya malakas para harapin ito.  "Hindi pa, hindi ko rin alam kung paano ko sasabihin na alam ko na. O hahayaan ko na lang na malaman niyang alam ko na. Hihintayin ko na lang siguro ang araw na hihiwalayan niya ako dahil kung ako ang tanungin, nahihirapan ako." may butil ng luhang nakatakas sa mata niya pero wala pa iyon sa gusto niyang iluha.  Kung alam lang niya na ganito

MASYADONG masakit ang buong linggo at kahit na anong iwas niya, hindi pa rin niya maiwasan ang masaktan Lalo na sa t'wing magpapaalam sa kaniya si Shawn na may kakausapin Lang daw ito at talagang lumalayo pa ang lalaki sa kaniya, kung alam lang din Sana nito na hindi na niya kailangang magtago dahil alam na alam naman na niya kung sino ang tatawagan ng nobyo. Nitong mga nakapag-isip isip naman siya kahit na papaano. Kahit masakit, kahit minsan hindi na talaga kaya. Kahit na minsan, sobrang nakakasuko na. She decided to continue her studies not for Shawn. But for her own dreams and for her mother dreams. Balak na rin niyang ayusin ang lahat ng perang ibinigay Kay Shawn, dahil once na makompleto ulit niya ang kulang sa limang milyon, ibabalik na niya ito sa lalaki at magsisimula kahit masakit. Mahirap at parang hindi na kaya. "Hindi ka sasama sa office ngayon?" tanong ni Shawn sa kaniya. Pansin niya ang pangingitim ng Mata nito at paglubog. Kahit na ganoon, wala naman

PAGOD na pinunasan ni Yesha ang kaniya ng noo. Oo nga at lumaki siya sa kahirapan, pero hindi naman niya naisip kailanman na darting siya sa puntong puro na siya gabok, sobrang dumi ng kaniya ng katawan dahil sa alikabok at higit sa lahat, nangangamoy pawis na siya at parang bibigay na ang kaniya ng tuhod sa pagod. Kahit na gustong-gusto niyang magreklamo, mas pipiliin na lamang niya ang ganito kaysa ang umiyak nang umiyak magdamag at tanungin kung ano ang mali sa kaniya.  Mas maganda na ang may pinapagkaabalahan kaysa naman sa magmukmok sa isang tabi. Atlis sa pagkakataong ito, nagagawa pa niyang kumita.  "Tubig?" alok sa kaniya ng isang babae na kasama niya sa pabrika. Napagpasyahan kasi niyang magtrabaho sa school supplies store sa Umaga hanggang sa tanghali tapos papasok siya at pagka-uwi didretso siya sa pabrika ng mga shorts nma pinapasukan niya. Kahit na gustuhin man niyang mag-overtime, hindi naman pwede dahil kailanman niyang umuwi Para ipagluto an

"WHAT happened?" tanong ni Yesha nang makarating sa pagawaan ng mga shorts na pinapasukan niya. May mga umiiyak kasi at may mga galit naman. Kahit naguguluhan ay hindi na niya tinangkang pumasok sa loob. "Yesha," tawag sa kaniya ng babaeng unang nakasundo niya. Lumapit ito habang nanunubig ang mga mata dahilan para makaramdam siya ng awa. "Ano pong nangyayari?" "Isasara na raw ang factory kaya nga nagkakagulo kasi hindi man lang nagbigay ng abiso." bakas ang lungkot sa mga tinig nito. "N-no, kailangan ko po itong trabaho na 'to." naluluhang ani rin ni Yesha. Wala namang naying problema pero bigla na lang nagkaganito. Gusto niyang tanungin ang mismong may-ari dahil maayos naman ito kausap. Hindi niya alam kung bakit bigka na lamang magsasara. Wala naman kasing naging problema. "Umalis na kayo, hindi na ulit magbubukas ito." anunsyo ng may-ari sa mababang boses. Bakas sa mukha nito ang lungkot dahilan para umatras ang mga bagay na gustong itanong ni Yes

PILIT ang naging ngiti ni Yesha habang papasok sila sa hall. Hindi niya alam kung bakit siya kinakabahan. Kasi naman itong si Nics parang tanga lang. Hindi man lang sinabi na ganiro pala talaga kabongga ang magiging event na ito."Hey, you look pressured." hindi niya alam kung bakit nga ba talaga siya kinakabahan. Siguro dahil naiintimidate siya sa mga tao na narito. "Ayos lang ako. Hehehe ang gagara naman nila." wala sa sariling usal niya. Hindi niya pinansin ang pagtawa ng ka-date niya. Bahala ito kung ano ang gusto niyang isipin. "Pfft. Mas mukha ka pa ngang may-ari ng event na ito kaysa sa may-ari haha." ginaya rin niya ang tawa ng lalaki na mas ikinatawa pa nito."Huwag mo akong gawing clown. Tigilan mo nga 'yang kakatawa mo." she hissed. Gagawin pa siyang clown ng lalaki."Hindi na. Pero huwag ka rin magpahalata na nahihiya. Nakakatawa ka kasi." malakas niya itong siniko. Wala namang nakakakita sa kanila kasi abala rin ang mga tao sa paligid nila, abala sa kaniya-