Kabanata 21Feelings “Anong nangyari kagabi? Hinahanap namin kayo pero wala kayo kahit sa kuwarto niyo? Saan kayo natulog?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Lynne nang makaupo siya sa tabi ko dala ang dalawang plato na may lamang pagkain para sa aming dalawa.Hindi ko siya tinapunan ng tingin dahil ayokong malaman niya sa mga mata ko ang sagot. Nanatili lamang akong nakatingin sa mga turistang dumadaan sa harap ng cottage kung nasaan kaming dalawa. Hindi maiwasang maalala ang nangyari kagabi at ang mga sinabi ng Kiel na iyon.“Hoy, may kausap ba ako?” dinig ko pang dagdag ni Lynne kaya natawa ako.

Kabanata 23ReturnLynneWhere are you? Bumaba ka na nga!Umikot ang mga mata ko sa ere at hindi na pinansin ang text message na iyon ni Lynne. Bumaling ako ng tingin sa right side ko at mariing napapikit nang maramdaman ko na naman ang sakit na iyon sa ulo ko maging sa parteng iyon. Dalawang araw na ang lumipas ngunit matindi pa rin ang kirot na nararamdaman ko roon lalo na sa t‘wing uupo ako.“Acel?”Napatingin ako sa pintuan ng kuwarto ng hotel kung saan kami tumutuloy ni Kiel. Sigurado akong si Kiel iyong tumatawag sa akin mula sa labas dahil kabisadong-kabisado ko na ang boses niya.“Are you awake?” tawag niyang muli, ngunit hindi ko magawang sumagot dahil sobrang sakit ng lalamunan ko at wala akong lakas.Putangina! Ngayon pa yata ako ma

Kabanata 25Dead“Ihahatid na kita.”“Huwag na, Kiel. Kaya ko. Hindi na ako bata,” natatawa kong sinabi sa kaniya habang tinitingnan ko kung may nakalimutan pa ba akong gamit.Tinawagan na ako ni Lex kahapon para pumasok dahil nakailang balik na raw roon si Leandra dahil gusto akong kausapin tungkol sa kaso niya. Sumalubong din sa ‘kin ang sunod-sunod na texts ni Calix nang ini-off ko ang airplane mode ng cellphone ko, asking why I am absent pero hindi ko na nagawang replyan pa iyon dahil na rin kay Kiel.Nang masiguro kong wala na akong nakalimutan ay isinukbit ko na ang sling bag ko at bahagya pang inayos ang corporate attire ko. Ramdam ko ang paninitig sa akin ni Kiel kanina pa, ngunit pinipilit kong huwag pansinin

Kabanata 27LeftHindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko nang hindi na ako dalawin ng antok at hindi na talaga ako natulog. Alas sais na ng umaga nang madatnan ako ni Levi sa lanai na kaharap ang laptop ko at tinatapos pa rin aralin hanggang ngayon ang bagong kaso na hawak ko.“Did you sleep?” I heard Levi ask, nakatingin pa rin ako sa screen ng laptop ko.“I want to,” maikli kong sagot sa kaniya nang hindi siya tinitingnan.Hindi na ako nakakuha ng sagot sa kaniya dahil bigla siyang nawala sa gilid ko, pero mayâ-mayâ pa ay bumalik din siya kaagad na may dalang tasa ng kape, and then handed it to me. Tiningnan ko lang siya sa likod ng salamin ko at nagpasalamat.“How was your work with Narvaza‘s fi

Kabanata 29SuspectBenjamin De Ocampo. Kiel‘s youngest brother. The one who looks like Kiel and the one who shot me and Dad, and now I‘m wondering if he is also the suspect on Kuya‘s case. Kanina ko pa gustong tawagan si Lex para ibalita sa kaniya ang nangyari kay Kuya dahil baka makatulong din iyon sa kaso ni Dad ngayon, but Lolo Samuel won‘t let me. He wants us to focus on Kuya. No phone calls or texts while we ‘re here in the hospital, except him dahil siya lang ang kausap ng mga pulis pati na sina Tito Raul at Tito Saldy.Kanina ko pa rin gustong tawagan si Kiel pero hanggang ngayon ay nakapatay pa rin ang cellphone ko. He wants to see me base on his last text message. Bago kami sumampa sa eroplano ay saglit pa kaming nag-video call and I bursted out crying infront of the camera, infront