CHAPTER 61             NAKALUHOD sa harapan ko si North Polaris Anderson. Tumingin siya sa’kin habang umiiyak.            “P-please… Camilla. Maniwala ka sa’kin m-mahal na mahal kita.” Inabot niya ang kamay ko. “A-ayokong mawala ka sa’kin, p-please, C-Camilla.”            Umiling ako sa kanya. Tinikis ko ang sarili kong damdamin. Nasasaktan ako sa ginagawa niya ngayon sa sarili niya.            “North, please, umalis ka na. Sorry pero ayoko na talaga.” Tinuro ko ang pinto. “Ayoko ng makita ka. Ito na dapat ang huli, parang-awa mo na!” madiin kong paki-usap sa kanya.          &n

CHAPTER 63                       KUMUNOT ang noo ko ng makita ang isang may kalakihang tent sa labas ng bahay namin. Ilang araw na din simula nung lumabas ako ng hospital. Nanatiling sikreto ang mga nangyari ng araw na ‘yon. Lahat naman ay sinabi ko dito bukod lang sa perang nasa akin. Saka ko na lang sasabihin pati na din ang rason kung bakit kami naghiwalay ni North. Ayokong maging masama sa tingin nila ang binata.            Ang pagka-kunot ng noo ko ay agad ding naglaho ng makita ang taong ayokong makita na sa buong buhay ko. Si North, may dalang ibang gamit pang-camping.            “Good morning, baby!”            Masiglang bati nito

CHAPTER 65            KINABUKASAN naako nagising. Maganda ang sikat ng araw at hindi mo aakalaing umulan ng malakas kagabi. Bumangon ako at inayos ang higaan ko. Umalis na kaya si North? Sigurado akong sa naranasan nito kagabi ay uuwi na ‘yon sa kanila. Hindi siya sana’y sa ganitong buhay.            Pagkabukas ko ng pintuan ay kaagad kumunot ang noo ko ng makita si North na nanginginig sa lamig. Dinalawang hakbang ko ang pagitan naming dalawa. Umupo ako sa gilid nito at sinalat ang leeg niya na mabilis ko ring binawi. Sobrang init nito at animo ginaw na ginaw.            Bumalik ako sa kwarto at kinuha ang wallet ko. Lumabas na din ako para bumili sa tindahan. Pag-uwi ko ay may dala na akong noodles at tatlong paracetamol.      &n

CHAPTER 67             PINAGSISIPA ko ang gulong ng kotse ko nang nasa labasan na ako. Hindi ko na dapat pinatulan ang init ng ulo ni Camilla. Dapat ay naging pasensyoso ako sa kanya.            “FUCK!!!” gigil kong mura at padabog na binuksan ang pintuan ang driver seat. Sumakay ako sa loob at binuhay ang makina. Pinaandar ko ‘yon paalis at dinala sa Bar.            Hindi ko alam kung bakit gano’n na lang si Camilla ng umuwi siya. Namumugto ang mga mata niya at halatang-halata na umiiya ito, gusto kong malaman kung bakit! Anong nangyari? Saan siya nagpunta at nagkagano’n na siya.            Nang makarating ako sa bar ay pinarada ko sa parking lot ang kotse ko. Wala akong pake

CHAPTER 69           ONE YEAR AND A HALF LATER                       NAKANGITI ako habang buhat-buhat si Evie o Evangeline South Anderson, six months old bouncy baby girl.            “Evie, siya si Tatay. Alam mo bang mahal na mahal niya ako? At alam kong mahal na mahal ka din niya sa kung nasaan man siya nandoon,” ani ko habang nakatingin sa lapid nito.            Yes, malungkot pa din ako dahil sa mga nalaman ko. Hindi ko man lang naiparamdam sa kanya na mahal ko siya. Mas higit pa sa inaakala niya.            Tumingin ako kay Evie, sana ay naabuta