I woke up feeling a little bit better, my mood is somehow lightened and I feel like my body is fully energized. I decided to do an early jog since 5:30 o’clock pa lang naman. I’m wearing a pink dolphin shorts and black loose sando, malamig na ang hangin dahil bermonths na, idagdag pa ang surroundings na napalilibutan ng mga puno. It’s good to see the sun rising while feeling the cold breeze, ang sarap mamuhay sa probinsya. 7:00 o’clock na ng umaga nang makarating ako sa bahay, pumasok ako sa bahay habang pinupunasan ang pawis ko. I go straight to the kitchen to drink warm water, habang umiinom ay nakaramdam ako ng presensya sa likod. I turn around and saw Ellie intently looking at me. “Let’s eat.” parang nahihiyang sabi nito, kulang na lang ay hindi ko marinig iyon. Gusto ‘kong mapangiti pero pinigilan ko dahil baka kung ano pa ang isipin niya. “Together?” I ask

Para akong zombie na naglalakad sa gitna ng mall. I feel like I left my sanity back there at the restaurant. Hindi ko na alam kung gaano kalayo ang distansya namin sa isa’t-isa, basta patuloy lang ako sa paglalakad habang nasa likod ko siya. Hindi ko alam kung saan ako papunta, walang direksyon ang mga paa ko at tila hinihintay na lamang itong mapagod. Nang maalala ko ang sinabi niya kanina ay agad nag-init ang mukha ko, thanks to those three, Denicee, Caly and Riva who called me through facetime even before my brain started to malfunction. They saved me from that awkward moment with Ellie, until now I still can’t believe na sasabihin niya iyon sa akin. Dapat ba akong maniwala? O baka isa lang ito sa mga tactics niya para pumayag akong ituloy ang kasal at ang pagmerge ng company namin? Argh! Hanggang matapos tuloy kami kumain hanggang ngayon ay hindi ko siya kinakausap, I don’t even know how to face him. Natigil ako sa pag-iisip nang naramdaman ‘kong hinila n

“Ayokong makipag-usap sa’yo! Umalis ka na nga!” sigaw ko sa kaniya. Ngunit tumawa lang siya, pakiramdam ko ay may ibig sabihin ang tawang iyon. Nagsimula nang mamuo ang luha sa mata ko, natatakot na ako. Mabilis akong bumaba ngunit lalo akong nanginig sa takot nang maramdaman ko ang malapad na kamay niya sa braso ko. “Hey, where are you going? Sasamahan na kita pauwi.” nakangiti lang ito sa akin, natatakot ako sa ngiti niyang iyon. Sinubukan ‘kong pumiglas ngunit masyado siyang malakas para makawala ako. At dahil doon ay nagsimula akong hampasin ang kamay niya na nakahawak sa akin, umaasang makakatulong ito upang lumuwag ang hawak niya sa akin. “Let me go! Ano ba?! Lumayo ka sa akin!” patuloy na sigaw at hampas ko sa kaniya. Dahil doon ay nagkaroon siya ng pagkakataon upang maabot ang isang ko pang kamay. Nagunahan tumulo ang luha ko sa sobrang takot, patuloy ako sa pagsigaw habang pilit na pum

Hindi ko na alam kung ilang mura ang nabanggit ko sa isip ko. Lord, sana puwedeng i-undo lahat ng nangyari lalo na lahat ng nasabi ko, hindi ko kayang lunukin ang kahihiyan na ito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako lumilingon sa likod ko, hindi ko kayang salubungin ang mata niya. Si mommy kasi! Sigurado akong alam niya na nasa likod ko na si Ellie, kaya tanong siya ng tanong at plano niya talaga akong ilaglag! Kaya pala mukha siyang may balak na masama sa ngisi niya! “Did I heard it right?” ulit na tanong ni Ellie, para akong may stiff neck at hindi makalingon. I just want to get out of here. Naririnig ko ang mga paa niyang naglalakad patungo sa pwesto ko kaya naman mas lalo akong nanigas at hindi alam ang gagawin. Should I run? Or should I just face him and pretend that everything he heard was wrong? Help me, please. “Uhmm... Lhaarny, anak, I think I should go na. May meetings pa si mommy tomorrow at kailangan ko na maka

Everyone started to become busy since few days ago, the wedding is about to happen the day after tomorrow. Sobrang daming inaasikaso at araw araw kaming umaalis ni Ellie. Dahil rush ang wedding, kailangan madaliin at pagsabay sabayin ang meetings sa isang araw araw. Noong nakaraan lamang ay nagkaroon kami ng rehearsals para sa blocking sa mismong cathedral kung saan kami ikakasal. Cakes and other food tasting, bridal makeup trial run, the venues, invitations, we also got prenuptial shoots with our photographer and videographer. All the rest were taken care by our wedding planner and coordinator, including the floor designs, the rentals, DJs and wedding band, and all other stuffs. Elegante at halatang ginastusan ng malaki ang kasal but hindi ko pa rin maiwasan ang manghinayang dahil hindi katulad ng ibang brides and grooms, hindi kami ang personal na pumili at nagcompile ng mga designs and guest list namin. Sayang lang at hindi namin pwedeng imbitahan ang ilang tao na gusto namin mak