Kabanata 60 NAGISING si Clementine sa pakiramdam na parang may masarap na kiliti sa kaibuturan niya. Ininat niya ang mga braso saka iminulat ang nga mata. "Anong... Lawson!" sigaw niya sa gulat ng makitang nakapatong sa kaniya ang binata at marahang umiindayog ang katawan. "What?" He kissed her lips, "kasalanan mo 'to, kanina pa kita ginigising pero ang himbing ng tulog mo kaya naman ginapang nalang kita." Pinanlakihan niya ito ng mata. "Hindi sapat na dahilan 'yon para gawin mo 'yon-" Bigla nitong isinagad ang kahabaan sa pagkababae niya dahilan para mapatigil siya sa pagsasalita a mapaungol nang malakas. "You were saying?" Lawson asked while smirking. Inirapan niya ito, "huwag mo kasing isagad bigla-bigla, nawawala ako sa tamang huwisyo." Mahina itong natawa saka isinagad ulit ang pagkalalaki sa loob niya. "Oh!" D***g niya at napakapit siya sa balikat nito, "sinabi nang huwag mong-" He thrust deep again. "Oh, God..." napakagat-labi siya saka napayakap sa leeg nito, "Lawson

Kabanata 62 NATIGILAN si Clementine sa paglalagay ng mga pinamili niya sa back compartment ng sasakyan ng maramdaman niyang may nakatingin sa kanya. Nang mag-angat siya ng tingin, nagsalubong ang mga mata nila ni Lawson. Parang may bumundol sa puso niya ng ngumiti ito. "Hey,” anito. “Galit k aba?” Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang mga hormones niya sa katawan. Hindi naman niya idi-deny, guwapo si Lawson at talagang nagnanasa siya sa kaguwapuhan nito at nakapaglalaway na katawan. Pero hanggang doon nalang 'yon. But Clementine can't stop her hormones. She can't stop the desire she's feeling for Lawson. Damn it! Bakit ko ba ito nararamdaman? Should she just give in and let her hormones take over? Nalasap na niya ang sarap na kaya nitong iparanas, pero hindi naman siya ganoon kababaw para makipag-sex ulit dito dahil lang sa nasarapan siya. Para siyang kinapos ng hininga ng lumapit sa kanya si Lawson. Walang imik nitong ibinaba ang dalang karton at tinulungan siyang ilagay a

Kabanata 64 PASALAMPAK NA UMUPO si Clea sa maliit na sofa ng kaniyang apartment nang makapasok siya sa loob. Bumuga siya ng malalim na hininga. Isa-isa rin niyang hinubad ang kaniyang suot na takong. She's exhausted. Buong maghapon siyang naghanap ng kumpanyang mapag-a-apply-an niya ng trabaho. At halos lahat ng 'yun ay wala ng bakante o hindi pa tumatanggap ng bagong empleyado. Tumayo siya mula sa kaniyang kinauupuang maliit na sofa, saka dumeretso sa kaniyang hindi gaano kalakihang refrigerator ng kaniyang apartment. Napatampal siya sa sariling noo nang makitang ubos na ang laman ng kaniyang ref., isang pitsel ng malamig na tubig na lang ang natitira sa loob. Muli niyang isinara ito. Lumapit si Clea sa kaniyang bag at hinanap ang kaniyang wallet sa loob. Baka kahit paano ay may natitira pang kaunting pera kahit pangbili lang ng kaniyang hapunan ngayong gabi. Ngunit, nanlumo siya nang wala na siyang kahit na anong makitang pera sa loob, at tanging picture na lamang niya ang mak

Kabanata 66 Nanlaki ang kaniyang mga mata nang bumungad sa kaniyang paningin ang isang hindi pa gaano katandaan na lalaki. Makapal ang balbas nito sa mukha at maging ang buhok ng lalaki ay hanggang balikat na ang haba. Ngumisi ito sa kaniya na naging dahilan nang pagtaas ng balahibo niya sa katawan. This man is so creepy! May kapulahan din ang mga mata nito na mas lalong ikinakaba ni Clea nang husto. "S-Sino ka?" Nauutal niyang tanong sa lalaki. Kahit natatakot siya'y naglakas loob pa rin siyang tanungin ito. Ngunit, sa halip na sumagot ito ay tanging pagngisi lang ang itinugon nito. Unti-unti itong lumapit sa kaniya, kaya napaatras siya nang bahagya. "Huwag kang l-lumapit!" halos pasigaw na sabi niya. Napalinga-linga siya sa paligid. Mahimbing na natutulog ang lahat. "Don't! Wag ka talagang lalapit kundi sisigaw ako..." patuloy na umatras siya palayo sa lalaki. Sunod nang sunod naman ito sa kaniya. "Ano ba!" "Huwag ka na kasing pakipot pa. Sumunod ka na lang sa gusto ko. Ma

Kabanata 68 CLEMENTINE SMILED at the guy who entered the kitchen. Halatang bagong ligo lang ito dahil mabango ang amoy nito, at napansin din niya ang basang buhok pa ng lalaki. He was smiling at her, too. "Good morning, Clementine. How are you feeling?" tanong nito, at dahan-dahan na naglakad papalapit sa malaking ref ng kitchen. "I'm feeling better na. Thanks for asking, Keigo," she said, and smiled. Saglit na pinakiramdaman ni Clea ang sariling katawan. It's been a month since that accident happened to her. Hindi niya inaasahan na mangyayari iyon sa kaniya. Mabuti at may nakakita sa kaniyang kakilala no'ng gabing iyon, dahil kung wala ay hindi na niya alam kung ano ang posibleng mangyari sa kaniya. She's very thankful to Keigo, especially to 'him,' the guy who took good care of her during her times of difficulty. She had never expected that there was someone like him willing to help her. "Good to know. Magaling yata mag alaga si—" "Keigo!" She cut him off. Ayaw na ayaw n