LORRAINE'S POV  It's been three days simula ng makalabas ako ng ospital at three days na rin akong nananatili rito sa bahay at walang labas-labas. Hindi kasi ako pinapayagan ni Liam dahil kailangan ko pa daw na magpahinga.  Bored na bored na nga ako dito e, wala akong magawa kundi ang manood ng TV, matulog, at kumain. Gusto ko ng lumabas. Gusto ko ng makita si Ash. Argh! I can't deny it, namimiss ko na siya.  "Liam, wala ka bang gagawin ngayon? Hindi ba may pasok ka, bakit hindi ka pa bumalik sa States?" tanong ko kay Liam, nasa harap ko siya at nagbabalat ng mansanas. Nandito kami sa sala at nanonood ng TV.  Simula ng umuwi ako dito sa bahay, sobra-sobra na ang naging pag-aalaga niya sa'kin. He'

RAIN'S POV (Lorraine)   I can't help but to just close my eyes while Ash is kissing me gently. Oh Ghad! I can already feel butterflies inside me and my heart is abnormally beating so fast. And hearing him moan my name, he's turning me on.    We were both gasping and chasing our breath when our lips parted. Why the hell is my mind shouting for more? Damn it! This is crazy in a major way.    Ash's stil intently looking directly in my eyes. Damn those eyes, it's hypnotizing me and damn his lips and kisses — it's addicting.    "I want to kiss you, Rain," he said huskily, "I want to kiss every inch of you because I missed you so damn much." He looked in my lips and touched it using his right hand, while he

RAIN's POV (Lorraine)    "Alam na ba ni Uncle na nag-aaral ako rito at nagpapanggap na Rain, Liam?" tanong ko kay Liam, naglalakad na kami papunta ng parking lot. As usual, marami na naman ang mga matang nakatingin sa amin.    May narinig pa nga akong nagsabi na ang landi ko raw. May Ash na daw ako nakikipag landian pa sa new student. Psh. Ano ang meaning ng landi para sa kanila? Malandi na agad nakikipag usap lang? Yak! Pangit ng mindset, kasing pangit nila.    "I don't know, why do you ask?" sagot naman nito na sandali akong sinulyapan.    "Kanina kasi bago ako sumunod sa'yo, tumawag siya sakin at sinabing pumunta raw ako sa company tomorrow because we are going to talk about certain things."

LORRAINE'S POV (Rain)  "Good morning, Ms Lorraine." "Good morning, Ma'am Lorraine." "Good Day, Ms Lorraine, it's nice to see you again." "Maganda pa rin po kayo tulad ng dati, magandang hapon po Ms. Lorraine." Napuno ng pagbati ang paligid ko as soon as I enter the main door, everyone stops what they are doing and turns their gaze on me. Some smiled, some just raised their eyebrows, and some were wondering and it is visible in their faces that they are asking in their minds who the hell I am. There are new faces and there are still familiar faces. Saan man tumingin ang mga mata ko, napakaraming pagbabago ang nakikita ko. This compan

  RAIN'S POV    Kakaibang ihip ng hangin ang agad na sumalubong sa'kin pag baba ko ng sasakyan. Malamig, malungkot, mararamdaman mo na nag-iisa ka. Mararamdaman mo ang pangungulila.    Iniayos ko ang salamin ko at ang balabal na tumatakip sa mukha ko para walang makakilala sa'kin bago ako nagsimulang maglakad.    Tanging mga ingay lang na nagmumula sa mga tuyong dahon na naapakan ko ang nagbibigay ingay sa buong paligid. Para bang kada hakbang ko ay siya rin pagkawala ng kulay ng bawat bagay na madaanan ko.    May ilang tao akong namamataan sa paligid, malamang ay para bisitahin ang mga minamahal nila sa buhay. Ang iba ay nakaupo sa damuhan, ang iba naman ay nakatayo lang habang naka