RAIN'S POV    Naging tahimik lang ako sa buong byahe. Sa sobrang lalim ng iniisip ko'y hindi ko man lang namalayan na huminto napala ang sasakyan. Bubuksan ko na sana ang pinto ng kotse para lumabas pero nagulat ako ng naunahan ako ni Ash at pagbuksan ako. Sa sobrang lutang ko hindi ko man lang namalayan na nakalabas na pala s'ya.    "Where are we?" nagtataka na tanong ko sa kanya ng makitang wala kami sa boarding house. We were in a high place where from here the light could be seen all over the city.    He sighed and looked at me. "This is my escape place. This is where I go when I want to shout everything I think of. This is where I go when I want to be alone, away from all those shits of life." Seryosong saad niya tapos ay iniwas ang tingin sakin saka siya

RAIN's POV    Matapos ng makabagbag damdamin na eksena ng babae na 'yun ay dito ako agad sa C.R dumiretsyo para maglinis at makapag palit ng damit. Buti na lang nakapag-dala ako ng extra shirt.    Badtrip kasing babae na 'yun eh!   Inaayos ko ang gamit ko ng biglang magring ang cellphone ko.    It's Liam.    I cleared my throat before answering the call.    "Hello?" sagot ko sa tawag.    "Lorraine Serenity!" Ouch! Nailayo ko sa tainga ko ang cellphone dahil sa sigaw niya na bumungad sa akin. 

RAIN's POV  "Kuya sa West Galeryia Mall po." saad ko sa taxi driver na s'yang pinara ko. Kaya hindi rin ako sumama ngayon kay Ash dahil nakatanggap ako ng text ni Mr. Lee at gusto n'ya raw akong makausap.  Mabilis lang ang naging biyahe kaya naman agad din akong nakarating sa mall, dumiretso ako sa isang sikat na restaurant dahil doon ang usapan namin ni Mr. Lee, para diretso dinner na din.  "A table for how many ma'am?" bungad sa akin ng waiter pag pasok ko.  "My acquaintance made a reservation here under the name of Lee Smith."  "Ahh, this way ma'am." inihatid ako sa pinaka priba

RAIN's POV    "Do you know how dangerous your act was? Paano kung napahamak ka? Pa'no kung nasaksak ka ng gagong yon?" galit na sigaw ni Ash sa harap ko habang nakaturo pa ang kamay n'ya sa pinanggalingan naming eskinita, ang isa naman niyang kamay ay nasa bewang n'ya. Nandito na kami sa may pinagpark-an ni mamang driver ng kotse. Habang ako nakayuko lang sa harap n'ya at hindi makatingin ng diretso sa kanya. Napaka seryoso kasi ng mata niya at parang any moment mananapak siya ng tao. Scary!    "Eh---"    "Gusto mo bang magpakamatay, ha? Bakit kailangan mo pang habulin yon?"    "Impor--" hindi ko na naman na ituloy ang sasabihin ko d

RAIN's POV    After an hour pa bago nagising si Ash. Imagine he's priceless face when he woke up at tumatawang ako ang nabungaran.    I'm not making fun of his phobia, it's just that I can't help but to make fun of his priceless expression.    "Do you have death wish?" ayan kaagad ang sinabi niya sa'kin matapos mamanmanan. Tinawanan ko na lang siya at hindi na pinatulan pa.    He just took his shower at sabay na kaming bumaba at sinabayan ang pamilya niyang kumain.    We just enjoyed the night happily. At those moments, I'm silently wishing na sana may gano'n din akong pamilyang uuwian. After the dinner hinatid na ako ni Ash pauwi n