"And I just want to eat please can you do me a favor just this once?"The wait seems like forever, I didn't take my eyes off him and stared like a lost puppy."Follow me in the kitchen" He sighed then started walking.This is UNBELIEVABLE. Ellise calm your fucking self down and follow him. I reminded myself.And so I did with the confuse look of other employees, I grab my purse like speed and followed him immediately.I followed silently and after a good seconds we reach the part where I think the cooking happens and where staff and chefs usually works.It's extremely humongous and unbelievably clean.Wow the staff works really fast ha.Before we enter the kitchen completely,Adian spoke."Thank you for all of your hardworks today, I'll take it from here you can go home and take a rest."He was referring to the staffs which the staff replied with thank yous and nod then claps.He again gave me look, which I understood instantly, he wants me too enter the kitchen."Please wash your face

"May pigura sa mismong entrance ng bayan. Mukhang pinipigilan tayong makapasok." Mabuti nalang talaga at hindi siya nakikilala at sinagot naman siya ng walang kahit anong halong pagdududa.Ano daw? Pigura?Nagkatinginan naman kami ni Noegi at parehong nalito.Sumuksok kami sa mga knight hanggang sa mapunta din kami sa likurang bahagi ngayon ni Trei. At nakita ko ang isa ngang pigura sa entrance na ito na nakatayo.Nakasuot ito ng itim na kapa. Halata sa mukha na isa pa itong binata kagaya namin ni Noegi. May maitim na buhok, at ang kulay ng mata niya'y kagaya ng sa kalikasan. Isang kulay berde. compared to me.I already felt Crimson's presence and heard his footsteps. He's just five meters away from me.When he got really near, I ready myself. "Reload," I whispered.His arms showed up and I didn't hesitate to kick his leg. I know he's expecting me to hit his arm, so I attacked his legs instead.But too bad, he blocked my hit with his other leg and attempted to kicked me but I lay in t

"Red flag ka sa akin."Kunot noo ko siyant tinignan at nang mapansin niya ang naiinis kong mukha ay may pag alinlangan siyang ngumiti sa akin na ikina irap ko."Ito naman, joke 'yon. Pero hindi ko lover 'yong matapobreng 'yon. Hindi ko nga alam kung lalaki ba 'yon o babae. Papalit-palit ng avatar, hindi marunong makuntento sa isa eh," he talked again and I sighed.I am Reaper, stupid.And what about that? Ano ngayon kung papalit-palit ako ng avatar? Tsk."What about that person?" I asked him, acting clueless."Pangit ng ugali. Mayabang din, spoiled brat na anak mayaman. Wala nga 'yang respeto-" We walk out of the café-cum-lounge together, and he sighs. "Guess I'll see you tonight.", he speaks in a volume almost as low as a whisper."Guess..? You aren't sure?", I ask anxiously, the one keyword clicking in. My anxiety, however, seems to double up in his voice as he speaks again, "Oh no! That's not what I meant! I have an important meeting today evening that ends at 7. I'll be at the exh

Sa loob nga ng halos mahigit sampung taon niya sa Pilipinas ay hindi pa niya nakitang muli ang daddy niya. She really miss her father and at the same time, she hate him. Gusto niyang pumunta ng America para personal na tanungin ang daddy niya kung bakit hinayaan lang siya nito na magdusa at mahirapan sa piling ng mama niya. Marami siyang gustong itanong. Mga tanong na ito lang ang makakasagot."Guys look who's here."Kahit hindi niya lingunin kung sinong nagsalita ay kilalang-kilala na niya kung sino. It's Megan Mayer, ang number one bully ng university noong collegeGustuhin man niyang batuhin ng maraming katanungan ang lalaki ay kan'ya na lamang pinigilan ang sarili. Pakiramdam niya ay wala siyang karapatan. At isa pa, hindi pa iyon ang tamang panahon. Baka sa isang pagkakamali niya lang ay malaman nito ang katotohanan at ipatapon siya pabalik sa Manila. Hindi pa iyon maaaring mangyari dahil hindi niya pa naisasakatuparan ang kan'yang misyon. Idagdag pa na hindi pa siya handang bali

HINDI tukoy ni Alex kung anong oras na siya nagising. Ngunit nakita niya sa pamamagitan ng tinatangay na kurtina ay natukoy niyang tirik na tirik na ang araw. Mabilis siyang napabangon nang maalalang wala siya sa sariling k'warto.Naibaling niya ang tingin sa kabilang bahagi ng kama, ngunit wala na roon ni bakas ng anino ni Zairus. Patunay ang larawan na nakapatong sa bedside table na sa mismong k'warto siya ni Zairus natulog kagabi. Hindi niya pa iyon napapasok pero sapat na iyong ebidensiya.Hindi niya napigilan ang sariling kunin ang picture frame ng lalaki kasama si Lena. Parehong nakangiti ang mga ito. Ngunit kung pagmamasdang mabuti ay tila kakaiba ang kislap ng mga mata ng kaibigan. Tila hindi ito masaya, kung tama nga ba ang hinuha niya.Iyon pa lamang ang ikatlong araw na naroon siya sa mansyon ni Zairus, ngunit napagtanto na kaagad ng dalaga na mukhang hindi pa rin talaga nila lubusang kilala si Lena, kahit ilang taon na silang magkakaibigan. Sa kan'yang palagay ay marami it