CLINTHON'S POVPasipol-sipol akong pumasok sa Training Room namin ng mga judo athletes. Sumilay ang ngisi sa aking labi nang maalala ang mukha no'ng pangit. Almhera pala ang pangalan no'n? Tsk. Sayang talaga ang magandang pangalan, napunta pa sa pangit na tao. "Ganda ng araw natin, Bro a. Siguro may ka-date kang chicks kagabi. Kaya ganyan na lang kaganda ang ngiti mo."Bigla akong sumeryoso nang bumungad ang pagmumukha ng baliw kong kaibigan na si Andrew. Ang loko, parang timang kong makangiti sa harap ko. "Alam mong hindi ko hilig ang makipag-date, 'di tulad mo Andrew," walang gana kong sabi at nilagpasan ito. Dumeretso ako sa aming locker at iniligay roon ang dala kong bag. Ang loko kong kaibigan nakasunod naman sa likod ko."Alam ko naman 'yon, Bro—" napatingin ako sa kaniya nang bigla itong natigilan sa pagsasalita. "Anong nangyari riyan sa kamay mo? Ba't may benda 'yan? Napaaway ka ba?" nag-alala niyang tanong sabay kuha ng kaliwang kamay ko. "Hindi ako nakipag-away, Andrew. K

Lumabas ang kulay asul niyang braces nang ito'y nahihiyang ngumiti habang patuloy pa ring nakalahad ang kamay niya sa harap ko. Nakangiti ko namang inabot ang kamay niya at nakipagkamayan."Ikinagagalak kong makilala ka, Sedrick. Ako naman si Almhera. Almhera Isabelle Dela Vega," pagpakilala ko sa sarili. Nahihiya itong napakamot ng ulo pagkatapos naming magkamayan. "I'm sorry if I didn't recognize you, Almhera. Many years had passed, mas lalong ka pang gumanda ngayon."Nawala ang ngiti sa labi ko at nakakunot-noo ko siyang tiningnan. "Ha? Anong ibig mong sabihin, Sedrick? Nagkita na ba tayo noon?" Tulad ko, nawala rin ang ngiti sa labi niya at napalitan ito ng gulat. "W-What? I-I'm sorry, may kilala kasi akong Almhera rin ang pangalan. I thought it was you. I'm sorry for my mistake," napapahiya niyang sabi at sabay iwas ito ng tingin sa akin. Natawa naman ako sabay birong hinampas ang braso niya. "Naku naman, kanina ka pa riyan humihingi ng paumanhin. Ayos lang 'yon, Sedrick. Nagul

ALMHERA'S POVAng pagsasabi ng salamat sa taong tumulong sa 'yo ay simple't madali lamang. Ngunit ito ako, malalim napabuntong-hininga, nag-iisip kung kailan ko masasabi kay Clinthon ang pasasalamat sa ginawa niya. Napatingin ako sa kalendaryo rito sa kuwarto ko. Isang linggo na ang nakalipas, mula nang mangyari ang ginawa ng FoxyLuscious Group sa akin sa MHU College. Pabagsak kong hiniga ang sarili sa kama, nag-iisip kung paano ko kakausapin nang harapan si Clinthon. Pagkatapos naming makalabas sa clinic no'ng nakaraang linggo at pumunta sa ospital upang ipa-check up ang mga natamo kong sugat at pasa. Hindi ko na muli nakita pa si Clinthon no'n.Lumipas ang mga araw, nakita ko rin siya, ngunit sa malayo nga lang. Minsan ko rin siya nakasabay sa Jeep, pero hindi niya naman ako napansin at wala naman akong lakas para tawagin siya sa kaniyang pangalan. Napagulong-gulong ako sa kama habang ginugulo-gulo ang sariling buhok. Ano ba ang dapat kong gagawin para makausap siya at pasalamatan

CLINTHON'S POV"Kuya! Dumating ka na pala— Oh, ano nangyari sa 'yo at basang-basa ka?" gulat na sabi ng pinsan ko pagkatapos akong pagbuksan ng bahay.Hindi ko ito pinansin at dumeretsong pumasok sa loob. Pabagsak kong inilapag ang dalang bag sa mesa saka pabagsak umupo sa sofa. "May nangyari ba Kuya? Ba't parang bad mood ka yata? " tanong niya pagkatapos umupo sa kaharap kong upuan."Wala 'to," walang gana kong tugon at sabay sumandal sa sandalan ng sofa. "Ba't 'di ka na lang maligo muna Kuya? Nang makapagpalit ka ng damit. Magkasakit ka pa niyan e!" Naramdaman ko ang paghawak niya sa aking braso at buong pwersa akong hinila patayo."Ba't ka kasi nagpaulan, Kuya? Siguradong nakita ko kaninang umaga, may dala kang payong. Ba't hindi mo 'yon ginamit?" singhal niya sa akin nang asar akong tumayo mula sa pagkakaupo. Kunot-noo ko siyang binalingan. "Ibinigay ko sa babaeng pangit, tsk!"Padabog kong kinuha ang sariling bag mula sa ibabaw ng mesa at pumanhik patungo sa aking kuwarto. "Ba

Malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan kinabukasan. Kasalukuyan akong nakatingin sa sariling repleksyon mula sa salamin. Katatapos ko lamang ayusin ang makapal at buhaghag kong buhok dahil ngayong araw kami kakain nina Mama't Papa sa labas kasama ang Boss ni Papa na mula pang Amerika. Napatingin ako bigla sa aking cellphone nang mag-vibrate ito sa ibabaw ng vanity table ko. Napakagat ako sa ibabang labi nang makita kong tumatawag si Giovanni. Kusa itong tumigil sa pag-vibrate nang hindi ko ito sagutin. Segundo ang nakalipas nang muli itong mag-vibrate at si Christine naman ang tumatawag sa akin ngayon. Napahilamos ako sa sariling mukha dahil sa matinding kahihiyan na aking naramdaman. Hanggang ngayon, sariwa pa rin sa akin ang nangyari sa debut ni Christine kagabi. Hindi ako nakatulog kagabi dahil sa alaalang muntikan na akong mamatay dahil sa pagkakalunod at sa kaguluhang na nangyari. Wala akong mukhang maihaharap sa pamilya ni Christine dahil sa kaguluhang nangyari nang