Pinulot ni Hendell ang nagkalat na dahon sa labas ng kaniyang bakuran. Alas sais pa lang ng umaga at sobrang lamig ng paligid dahil papalapit na ang pasko. Napahinto siya sa napagtanto. Pasko. Oo nga pala, pasko na. The time of the year where it's supposed to be fun and celebrated with family and loved ones but she's very lucky enough to have none. Insert the sarcasm. Mapait siyang ngumiti. Iniisip na lang niyang lilipas din naman ang mga araw. Lilipas din ang pasko. At sa paglipas 'non, hindi na niya mararamdaman ang pangungulila.  "I told you, I am not going back there!" Mula sa mga dahon ay nabaling ang atensiyon niya sa kalalabas lang na si Harken. He is holding his phone at mukhang mag kinakausap ito. Plus, he looks very mad. Harken walks back and forth with a close fist. "What else? I don't know what they're up to. Ako 'yong naagrabyado, hindi sila," anito sa galit na tono. Nakita niyang ibi

'This is not a good idea.' 'It is,' mabilis na kontra ni Hendell sa kaniyang isip.  Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin at sinalubong naman ito ni Mr. Fuentebella, ang matandang humawi kay Harken noong nakaraang araw. Nalaman niyang isa itong officer ng kumpanya at kailangan ni Harken ang tulong nito. But sad to say, Mr. Fuentebella was uninterested with his business.  "Bakit gusto mo akong makausap?" He asked. She saw his wrinkled eyes squints out of suspicion.  She sips on her tea before she answers his question. "May gusto lang akong malaman mula sa'yo," aniya at inilabas ang isang dokumento. "Kilala mo ba ito?" Itinutok niya ang larawan ni Harken. Oo, desperado na siyang malaman kung ano ang kailangan nito sa matanda. Kailangan niyang malaman ang nangyayari para maisagawa niya ng maayos ang kaniyang plano.  "Kilala

"Monica, can I ask you a question?" tanong ni Hendell nang makitang hindi na gaanong busy si Monica. Kani-kanina ay napakarami nitong tambak na trabaho at ayaw paistorbo. Nang makakita siya ng pagkakataon na kausapin ito ay hindi na siya nagdalawang isip pa.  Nag-angat ito ng tingin mula papeles na kanina pa nito pinagmamasdan. "Ano 'yon?" "May kilala ka bang George?" maingat na wika niya.  Mukhang naging interesado ito. Itinabi nito ang ginagawa at itinutok sa kaniya ang buong atensyon. "George what?" "De Castro," aniya at kaagad niyang napansin ang biglaang pagbabago ng reaksyon nito. That confirms na totoo ang sinasabi ng ex boyfriend nitong si Brent. Si George De Castro ang may pakana ng lahat ng nangyari rito at ang muntik na sanang mangyari sa kaniyang sinapit ni Monica.  Kumuyom ang kamao nito at dahan-dahang huminga. Punong puno ng galit ang mga mata nito a

Lately, everyone’s quite busy doing their own businesses. Hendell wasn’t ready for the silence and aloneness after a long time of loud and chaotic days she had. At first, it was okay. Tolerable. Having no one around felt like an end of the world for her. The silence really does.Marcio was out of town. He has some music gigs in the city. She wanted to come but he won’t let her. Maybe because Marcio was very particular in doing his thing alone. While Tres, on the other hand, went to his hometown to visit some immediate family. Christmas is fast approaching and the need to be with one family member is a must. And that made her sad.Sinubukan niyang tawagan si Monica ngunit nasa isang business seminar ito sa Singapore at hindi nito sinabi kung kailan ito uuwi. There is one person she knew, so far, available. But in the past weeks, Harken was always seen with Jelena. That girl helped him with his business and they’re quite closer than the last time

Hendell’s POV  After I utter a single prayer I decided to sort things out by walking. Wala akong destinasyon. Lakad lang ako ng lakad. Kung saan man ako dadalhin ng mga paa ko ay hindi ko alam. Ang alam ko lang ay gulong gulo na ako sa lahat.  I don’t want to be the villain but I did something bad to someone. To Harken.  Pero iyon lang ang alam kong tama. Ang saktan siya dahil sinaktan niya ako. Akala ko iyon ang tama. Akala ko iyon ang makapagpapasaya sa akin. Lahat na lang ng inakala kong tama siguro ay mga maling akala lang. I can’t feel any satisfaction. Instead, all I felt was a burden, never-ending hatred, and loneliness. Pagod na pagod na ako.  “It’s okay. Gagawin ko ang lahat para maaprubahan ang investment mo. Trust me Harken, kapag sinabi ko, tutuparin ko.” “Huwag na. I think it’s all over for me Jelena. Sa tingin ko