Blair CastroHINDI ko maipaliwanag ang init na nararamdaman ko habang nakakulong sa mga bisig ni Lukas. Halos hubad na ako sa paningin niya habang patuloy niyang pinapaulanan ng halik ang labi, mukha at balikat ko. Mahigpit niya ring hawak ang baywang ko habang ang isa niyang kamay ay nakahawak sa isa kong kamay at magkasiklop ang mga palad namin.“Lukas!” senswal ang tono ng boses ko nang tawagin ko ang pangalan niya. Napaliyad ako kasabay ng pagbaba ng halik niya sa dibdib ko.Mariin akong napapikit at nakagat ang pang-ibaba kong labi. Hinihingal ako nang tumigil siya at tiningnan ako sa mga mata. Dahil nakahiga na ako sa sofa at nasa ibabaw ko siya ay wala akong kawala sa bisig niyang nakatukod sa gilid ko.Pinasadahan niya ng tingin ang buong mukha ko. Bakas ang iba't-ibang emosyon sa kaniyang mukha pero nangingibabaw doon ang pagkasabik.N

Blair Castro“HINDI ba kayo nabibigla?” nagdadalawang-isip pang tanong ni Jeanette pagkatapos sabihin ni Lukas ang mga plano namin.Nandito kami sa sala at nasa itaas ang mga bata. Tinawagan ni Lukas ang pinsan niyang Jeanette para sa plano naming paglalantad sa tunay na kulay ni Alicia. Gusto ko nang matapos ang lahat at matatapos lang ito kung tuluyang mapuputol ang ugnayan namin kay Alicia.“Hinaharang ng mga Gonzales ang lahat ng lumalabas na haka-haka tungkol sa biglaang pagkawala ni Alicia. May isa ngang nakakita kay Alicia na pumasok sa mobile kaso binayaran siya kaagad para manahimik. Hindi kaya balikan kayo ng pamilya Gonzales kapag lumabas sa publiko ang tungkol dito?” tanong pa niya ulit.Napatingin ako kay Lukas. Kunot ang noo nitong nakatingin sa pinsan. “Last time I check, gustong-gusto mong ibulgar ang nalalaman mo. Ngayon ayaw

Blair CastroMASAYA akong nagluluto ng handa ng mga bata. Nandito rin si Jeanette na katulong ko sa pagluluto. Nasa sala naman sina Ryu at Lukas kasama ang triplets. Naglalagay sila ng mga dekorasyon. Pinili naming gabi icelebrate ang birthday ng mga bata para wala nang trabaho sina Lukas. Masaya naman ang mga bata kahit kami-kami lang at pajama party ang tema. Tuwang-tuwa nga ang triplets lalong-lalo na si Lira dahil tatlo silang may birthday ngayon.“Darating ba ang foster parents nina Owen at Onyx?” tanong ni Jeanette habang naghahalo siya ng pasta.Tumango ako. “Tinawagan ko sila kanina. Darating raw.”“Eh 'yung step-brother mo? Darating?”Tiningnan ko si Jeanette na may pagdududa. Nanlaki naman ang mga mata niya dahil sa tingin ko. “Hoy, Blair. 'Wag kang advance mag-isip, ha! Kasi diba close ang mga bata kay C

Blair CastroSA HOSPITAL ako nagising kinabukasan. Si Lukas ang una kong nakita nang magmulat ako ng mata dahil talagang nakaabang siya sa paggising ko. Bakas ang pag-aalala sa kaniyang mukha nang titigan ko siya.Hindi ako nagsalita. Unti-unting bumalik sa alaala ko ang mga sinabi ni Doktor Marasigan. Ang mga katarantaduhang ginawa sa akin ni Alicia. Ang sinapit ni mama. Hindi ko alam kung sapat ba ang galit at muhi para ilarawan ang nararamdaman ko ngayon. Para akong namamanhid. Walang ibang laman ang isip ko kundi ang puntahan sa kulungan si Alicia at patayin siya.“Mi amore…”Hindi ko siya pinansin. Umiwas ako ng tingin saka dahan-dahang bumangon. Tiningnan ko ang IV na nakatusok sa kamay ko. Hinaklit ko ito.“Blair!” Gulat na hinawakan ako ni Lukas.Umiling ako sa kaniya. “Umuwi na tayo. Baka hinah

Blair CastroTINUPAD ni Lukas ang sinabi niya. Dumating siya ng alas diez ng gabi at nagising nalang ako na nasa tabi ko na siya at hinahalikan ang pisngi ko. Umakyat raw siya sa balkonahe at totoo nga naman dahil hindi naman siya makakapasok sa main door dahil nakalock 'yon.“Atlast, you're awake, sleepyhead!”Natawa ako at bumangon. “Bakit ngayon ka lang? Tulog na ang mga bata.”“Mi amor, I love spending time with our kids but tonight, I'm yours,” aniya saka bumangon at naglahad ng kamay sa akin. “Let's go?”Nangunot ang noo ko. “Saan?” tanong ko pero tinanggap pa rin ang kamay niya.Nang makatayo ako ay hinapit niya ang baywang ko saka hinalikan ang panga ko. “To the garden. I prepared something for you.”Napatango-tango nalang ako at hinayaan siyan