I try my best to escape to Vitale Island. Nakiusap ako na I hated ng isang bangkero sa pinakamalapit na lugar na may istasyon ng bus. Pumayag naman ang matanda at kahit na madaling araw palang ay hinatid niya na ako sa bayan ng San Antonio.Pagkarating doon ay nagtanong na lang ako kung saan ako puwedeng sumakay para makabalik sa Manila. And luckily, people in San Antonio seem kind and willing to help. Someone volunteered to drive me to Olongapo. Pagkarating naman doon ay saka palang ako sumakay ng victory papuntang Manila.I feel tired, kaya naman buong byahe ay natulog lang ako. Paminsan-minsan ay naaalimpungatan ako pero pinipilit ko pa ring matulog, hanggang sa makarating na nga sa destinasyon ko.Pagkababa ko palang ng victory ay kaagad akong nagpa-load sa isang maliit na tindahan at kaagad na binuksan ang grab. Nag book ako ng taxi upang ihatid ako sa memorial parl na siyang kailangan kong mapuntahan ngayon. I want to see them."Dito na lang ho." Inabot ko ang bayad sa driver at

"Wow! Alastair Resort was still huge!" bulalas ni Laura pagkarating namin rito sa Resort namin.It was a private resort now here in Tagaytay. Since sarado na ang Resort dahil nga nag declare ng bankruptcy dati at ay hindi naman kinuha sa amin ng bangko. Katunayan ay nakapagbayad pa nga ang ama ko sa mga pagkakautang dahil sa pagbaba ng demand nito noon. Malaking tulong din ang perang kinita ko dati at ang pangalan ng mga Vitale sa muling pag ahon nito, kaya lang ay maagang nawala ang mga magulang namin kaya muli itong napabayaan."I was planning to renovate half of the Resort," seryosong saad ko habang inililibot ang paningin sa paligid. May tatlong swimming pool para sa mga bata, dalawa para sa mga matatanda, at dalawa rin para sa swimming training lalo na sa mga atleta. Kumpleto pa rin ang kagamitan mula sa upuan, mesa, tent, duyan at iba pa kaya nga lang ay hindi na ganoon kaayos. Hindi na rin maaaring isabay sa mga makabagong kagamitan ngayon.Nang bumaling naman ang tingin ko sa

Hanggang ngayon at napapaisip pa rin ako sa sinabi ng tindera kanina. Ako buntis? Since when? Ni wala nga akong nararamdaman na sinyales na buntis ako. Sabik lang siguro sa apo ang tinderang 'yon."Miss Laira Alastair?" Nakangiting bungad sa akin ng babaeng nakatayo sa mismong pinto ng conference room ng BTC. "I'm Shaira Branson, pinsan ko ang may-ari nitong BTC," aniya pa at ikinumpas ang kamay upang papasukin ako."Please sit down, and let's talk about the Alastair Resort." Nakangiting nakatitig siya sa akin na para bang hinihikayat akong magsalita ng magsalita sa harap niya. "So... ahm... what's your plan about the renovation of your resort? May ideya ka na ba para doon?" sunod-sunod niya pang tanong."Kalahati lang ng resort ang kaya kong iparenovate sa ngayon," pag-uumpisa ko sa kaniya. "But... can you renovate the resort in a short time? As of now kasi, my budget is not that big... pero kaya naman kung ang mga pangunahing kailangan lang muna ang bibilihing supply," paglalagad ko

"What? What are you staring at?" sunod-sunod kong tanong kay Matt ng maramdaman ko ang paninitig niya sa akin.Hindi ako mapakali at lalong naiilang dahil sa katititig niya. Wala naman siguro akong dumi sa mukha? At kung mayroon man, malamang na tatanggalin niya o kaya naman ay sasabihin sa akin. But fuck! He was staring at me as if he was staring at my very soul. And that made me feel uncomfortable... nakakailang naman kasi talaga!"Don't look at me like that!" Hindi ko na naiwasang singhalan siya dahil hindi naman nagbago ang klase ng pagtitig niya sa akin."Like what?" He asks and then smiles widely."Like I'm the most beautiful lady that you have ever seen-""Yes, you are... And I can't help it," pagpuputol niya. Hindi ko tuloy napigilan ang mapahawak sa dibdib ko kung saan naroon ang puso ko. Pakiramdam ko ay kumabog 'yon ng malakas at tila ba bigla akong nag hyperventilate. My heart raced!"Hey... are you okay?" Kaagad siyang lumapit sa akin. Kababakasan din ng pag-aalala sa b

[[MATT'S POV]]===≠===≠===≠===≠===Getting married at the age of twenty-five wasn't my priority. I can't imagine myself marrying a woman whom I didn't know and love. And of course, I'm not really into a marriage of convenience.Ngunit dahil ako lang naman ang nag-iisang anak at magdadala ng apilyedong Vitale, may magagawa pa ba ako? Lalo na at nakasalalay sa lintek na kasal na 'yon ang lahat ng mamanahing ako rin naman mismo ang naghirap."Bro, hindi ka pa ba uuwi?" tanong sa kin ni Lucas, ang isa sa mga baliw kong kaibigan na narito rin ngayon sa La Tigra Hotel.Ang Hotel na pag-aari naman ng isa ko pa ring kaibigan na si Steve. Kamakailan lang ginanap ang grand opening ng Hotel na ito pero kaagad na sumikat. "I'm still bored, kailangan ko ng magpapa-init ng gabi ko," baliwalang sagot ko kay Lucas na ngayon ay naka-top less na. Isa siya sa mga kasali sa auction ngayong gabi. Hindi ko rin alam kung ano nga ba ang pumasok sa nahanugang utak ni Steve at sinali itong baliw na si Lucas