"What happened?" Tanong ko habang nakatingin sa kaniya. Imbes na sagutin ay pinili niyang manahimik kaya tumahimik nalang din ako. Nanatili kami sa cottage ng ilang minuto. Tahimik lang kami at nakatingin sa malayo. Wala na din akong gustong itanong pa kay Carlo. Kung ayaw niya 'kong sagutin, ayos lang sa 'kin. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nawala sa bahay. Iniisip ko kung ano nang nangyari doon. Kung nakaalis na ba ang mga magulang ko o ano. "Can I ask if nasa inyo ba si Dainne?" Napatingin ako kay Carlo at naningkit ang mga mata ko sa tanong niya. Nasa amin nga at kung pwede ko lang siyang sipain palalabas ng villa ay ginawa ko na. "Don't mind that. Let's go home." Sabi ni Carlo kaya napatingin ako sa kaniya. Naisip ko si Masson. Kaya bumuntong hininga nalang ako at pinili na ring tumayo para umuwi. Gusto ko lang talaga magpahangin pero I’m sure na kukulitin lang ako ng lalaking ito na bumalik. Nauna siya sa 'kin habang nakasunod ako. Ang weird kung sabay kaming dala

I thought everything’s gonna be fine again but I was wrong all along. The next three weeks, Masson and I got busy to our own personal business. Naging focus siya sa plantation at naging focus naman ako sa school since upcoming prelim namin ngayon. Nag explain siya about the kiss. That it wasn’t his intention. Na si Dainne lang ang nag initiate no’n. I didn’t believe it but pinili kong kalimutan nalang. Kada umuuwi ako ng bahay ay una kong inaatubag ang school works kaya wala akong oras puntahan si Masson sa plantation. Gabi na rin kung umuwi ito. Noong unang ay ayos naman. May wedding planner ang pumunta dito. Kinausap ako in small details. Gladly, nasisingit ko iyon sa schedule ko. Hindi pa namin napag-usapan ni Masson ang tungkol dito. I just go with the flow. Mula ng maging busy kami ay nanibago ako. Kada umuuwi siya sa bahay ay lagi siyang pagod. Hindi na kami laging nag-uusap. Naiintindihan ko naman siya. I think ganoon pag mature ka na. Wala na rin ako sa mood inisin siya pag

Kinabukasan ay maaga akong umalis. Akala ko magigising si Masson para ihatid ako pero hindi. Tulog pa rin siya. Parang wala rin ako sa mood muna humarap sa kaniya. Pinabayaan ko nalang. Mayaman ang pamilya Villaranza pero walang driver. May maid pero hindi lalagpas bente. Masiyado silang malaking tao kaya hindi sila basta basta nagpapapasok sa mga ari-arian nila. Nag taxi nalang ako. Hindi na rin ako nag almusal however kumuha ako ng sandwich para kainin ko pagdating sa school mamaya. Kailangan ko pang mag review para hindi mawala sa isipan ko lahat ng pinag-aralan ko kahapon. Pagdating ko sa school ay agad akong dumiretso sa gym. May nakita akong nag pa-practice ng basketball. Una kong nakita si Drake. Hindi ko alam pero gumaan ‘yong mood ko nang makita siya. After sa mall ay hindi ko na sila nakita pa sa school. Ngayon lang ulit. Nang mapatingin siya sa 'kin ay ngumiti ako sa kaniya. Akala ko lalapit siya sa 'kin at tatawagin akong ate pero hindi niya ginawa. Nag iwas siya na

“Let’s go,” aya sa ‘kin ni Carlo. Tumingala ako, at tuluyahang humiga sa damuhan. Ang ganda dito, mukhang ngayon ko lang napuntahan ‘to dito sa hacienda Villaranza. “Don’t tell me you wanted to sulk here?” Taas kilay na tanong ni Carlo sa ‘kin. Iningusan ko siya at umupo. “Ayaw ko pang umuwi.” Sabi ko at ngumuso. Kamot kamot ang ulo niya at lumapit sa ‘kin saka kinuha niya ang kamay ko at biglaang pinatayo na ikinagulat ko. “Teka nga muna, bakit mo ba ako kilala?” Tanong ko ulit. Hindi pa niya ito nasasagot. “It’s for you to find out lady,” sabi niya at inirapan ako. Pinagsingkitan ko siya ng mata. “Are you my stalker before?” sabi ko. Nakita ko ang panlalaki ng mata niya at bigla akong binitawan kaya napaupo ako sa lupa ulit. “Aray!” Reklamo ko nang sumalampak ang pwet ko sa lupa. “Bakit mo ‘ko binitawan?” Inis na reklamo ko sa kaniya. Napipilitan akong tumayo at pinagpag ang dumi sa bandang pwetan ko. Hindi niya ‘ko sinagot instead inirapan niya ako. “Aba! Hindi totoo?” Pang-aak

Ngumuso ako at ibinalik ang paningin sa pinanood. Namiss ko ring kausap at kabangayan siya. Ayaw ko nang ganito pero kinakain talaga ako ng selos at pride ko. Naramdaman ko ang kamay niya sa hita ko. Tumingin ako ulit sa mga mata niya. Naroon na naman ang mga mabibigat niyang tingin sa ‘kin. Tila nahihirapan. “I miss you, wife.” Aniya at agad na hinila ang kamay ko at niyakap. Sinobsob niya ang kaniyang mukha sa leeg ko. Nagtagal, tila ba nagpapahinga siya doon. Pinag-isipan ko rin ang sinabi ni Carlo nong huli kaming nagkita, I think I’m being attached to Masson. Baka nga gusto ko na siya kaya sobrang nasasaktan ako sa nangyari. Lumayo ako sa kaniya nang konti. Ako ang yumakap sa kaniya. Hinilig ko ang aking ulo sa dibdib niya. Wala na akong paki-alam sa pride at ego. Gusto ko lang maramdaman siya dahil for the past days of ignoring him, naging tahimik ulit ang buhay ko. Ayaw kong bumalik sa panahong pakiramdam ko ay ako lang mag-isa. Tama ulit si Carlo. Sobrang takot ako dahil