[ZYAIRE TORRICELLI] Bumalik na nga lahat ng alaala ko pero hindi pa sapat ang lakas ko para mayakap ang nag iisang babaeng minahal at mamahalin ko ng husto. Sa bawat pananatili niya saking silid ramdam kong may kakaiba sa kanya. Parang malayo ang loob nito pero hindi ko siya masisisi marahil dulot ito ng pagkakaroon ko ng amnesia. Higit sa lahat ang bumalik ako kay Luna matapos ang engkwentro namin ng kapatid ni Augustu imbis sa piling niya. Isa akong hangal at nawaglit siya sa isip ko. Marahil ito ang dahilan kung bakit malayo ngayon ang loob sa akin ni Lyresh. Nasasaktan ako para sa kanya ng maalala ko ang muling pag tata lik namin ni Luna nung mga panahong wala akong maalala kundi ang ex ko. Nangingitngit ako ng husto ng maalala ang muling panlilinlang sa akin ni Luna. Humanda siya sa akin sa oras na manumbalik lahat ng lakas ko. "Lyresh.. I'm so sorry for everything.. Let me fix everything when I fully recovered.." Sambit ko sa kanya ng maupo ito sa tabi ko. "I don't think

Dumating ang sunod na araw at umaga pa lang bumangon na ako para simulan ang pagpasok ng trabaho. Pagdating ko ng building wala ako sa aking sariling tinahak ang aking opisina. Hindi nawawala sa tabi ko si Fiero simula pa kanina sa sasakyan pero hindi nito ibinuka ang bibig kahit para sa isang salita. Marahil dama din niya kung ano ang nasa kalooban ko. Marahil batid niyang kailangan ko ng katahimikan at mag isang harapin ang sariling kinatatakutan. "Mrs. Torricelli.. I'm so sorry to disturb you but your meeting will start in 30 minutes.." Si Suri ito ang aking assistant. "Sabibin mo cancell ang meeting.." Ikinagulat namin pareho ang pagsingit ng isang pamilyar na boses. Si Zyaire ngayon ay nasa harap ko. "Susunod na ako, Suri.. Ako ang boss mo kaya ako lang ang pakikinggan mo.." Ma awtoridad kong hayag. Hindi man ako nakatingin alam kong nag iwan ito sa kanya ng malinaw na utos. "No! Leave us alone for a minute.." Giit ni Zyaire pero diko siya pinansin. Palabas na ako ng mahawa

[NARRATOR] Natrace nila Zyaire kung saang lugar ang huling pakikipag usap niya kay Don Augustu pero bago pa man sila makarating duon ay nakaalis na ang mga ito. "FUCK!! Saan niya dinala ang asawa ko?" Galit na galit na sigaw ni Zyaire. Naninigas at nanginginig na kinuyom ang kanyang mga palad. Malakas na dumapo ang kanyang kamao sa pader kung saan nakita niya ang ilang lubid. Marahil isa ito sa mga ginamit para maigapos ng husto si Lyresh. "Mata lang niya ang walang latay, FIERO sa oras na kantiin niya si Lyresh!! MATA LANG ANG WALANG LATAY.." [EMMA GRECO] "Asaan ba ang anak ko, Emma at bakit wala pa siya dito sa bahay?? Anung oras na, Emma.." Alapap na tanong ni Tita. Kunot ang mukha kong hindi malaman kung anung sasabihin sa kanya. Kanina ko pa hawak ang phone ko at nag aantay ng tawag ni Fiero pero lumipas na ang ilang oras. Wala pa din siyang balita. "Hinahanap na po siya nila Don Zyaire. Kumalma po kayo.." Pagpapanatag ko sa kanya pero hindi ito epektibo. "Paano akong ka

[NARRATOR] "Anung ginagawa mo rito?" Gulat na napaupo, sandal si Lyresh sa hangganan ng kanyang kama ng magmulat ng mata at makita si Don Augustu. Mabilis na tinakpan ang iba niyang balat na lantad sa mata ng hayok na taong ito sa kanyang harapan."You are awake.. You are such an angel while sleeping. Do you want to eat first? Para may lakas kang pumalag sa akin.." Saad nitong may tawa sa huling salita."Hayup ka! Lumayo ka sakin! Matandang ukluban.." Nanginginig ang mga labing sigaw ni Lyresh. Hindi na maitatago ang sobrang takot niya. "I guess you still have lots of energy so mauna na ang dessert.." Nakakalokong ngiti ang lumabas sa pisngi ni Don Augustu kasabay ng pagtayo nito mula sa itim na sofa. Napansin din ni Lyresh na hindi na siya nakagapos. Naisip niya kung mapupuruhan niya ang sensitibong parte ng katawan nito may pag asa siyang kumawala. Sunod na nanlaki ang mata ni Lyresh ng makita si Caleb. Nakahinga siya ng maluwag na tila umaasang poprotektahan siya nito mula kay

[LYRESH FONTANILLA] Naging masaya ako sa mga sumunod na araw na nagdaan sa amin ni Caleb malayo sa realidad ng buhay. Mabuti siyang tao at hindi ako ni minsan pinagtangkaan. Hindi ko na namalayang tila nawawaglit sa isipan ko si Zyaire.Iba ibang putahi ang niluluto niya para sa akin na sobrang nagbibigay ng kagalakan sa puso ko. Masasabi ko ngang napaka passionate niya sa pagluluto dahil hindi lang ito basta masarap kundi nakakaanyayang tignan. "How was your sleep?" Naputol ang pag iisip kong tumingin sa kanya. Hindi talaga maikakailang magandang lalaki siya. Lumapit ako at humawak sa kanyang mukha. May mapupungay siyang mata at mahahaba ang buhok nito. Ang tangos din ng kanyang ilong at ang labi niya ay mapupula na parang sa babae lang. Natutukso akong tikmang muli ang mga iyon pero pinipigilan ko pa din ang aking sarili. "I saw your eyes full of agony and hatred when you killed that demon.." Sambit kong napahaplos sa kanyang mga mata. "He killed my parents. I just found it, re