ILANG araw ang lumipas, agad na nakarating ang mga magulang ni Annie ng makarating sa kanila ang balita. Humingi ng tawad si Calvin sa nangyari dahil sa sinapit ng kasintahan.“Hijo, kami ang dapat na humingi ng tawad sa ginawa ng aming anak. Matigas talaga ang ulo niya and she’s a spoiled brat, akala namin ay nagbago na siya ng makilala ka niya ngunit nagkamali pala kami. Calvin, sorry sa nagawa ng aming anak. Napahamak kayo ng dahil sa kaniya. marahil ay ginawa niya ang bagay na iyon para pagbayaran ang pagkakamali niyang ginawa. Bukas ay ipapa-crimate na namin siya at dadalhin sa America. Doon na lamang siya upang palagian naming siyang madalaw. Again, I’m sorry.” Wika ng ama ni Annie at niyakap si Calvin upang ipaalam na wala silang nararamdamang hinanakit sa nangyari sa anak.“Tito, Tita, I’m Really sorry.” Muling hingi ng tawad ni Calvin. matamis naman ngumiti ang mag-asawa at muling nagpaalam sa kaniya. sinundan na lamang ni Calvin ng tingin ang papalayong sasakyan ng mag-asawa

“PAKAKAWALAN ko lang sila kung gagawin ni Isabella na barilin ka. siya mismo ang papatay sa iyo. Dahil doon magiging malinis ako at siya ang makukulong. Magiging labas ako sa kaso sa pagpatay sa iyo.” Sabay tawa ng malakas. “Akalain mo, isang lalaking bilyonaryo, pinatay ng pinakamamahal niyang babae, Pero huwag kang mag-alala, palagi kitang dadalawin sa kulungan.” nakangiting wika ni Andrew, habang naka-akbay rito.“Hayop ka! hindi ko gagawin ang nais mong buwisit ka!” sigaw ni Isabella kay Andrew habang inaalis ang braso sa kaniyang balikat. “Nasisiraan ka na talaga ng ulo, sa tingin mo gagawin ko ang nais mo?”“Sige, pumapayag ako. Basta ipangako mo na pakakawalan mo sila.” Sabat ni Calvin sabay tingin kay Isabella, “mahal ko, gawin mo kung iyon lang ang paraan para makaalis kayong dalawa ni Reece.” aniya, habang nakatingin sa mga mata nito.Bakas ang pagkagulat sa mga mata ni Isabella dahil sa pagpayag nito sa gusto ni Andrew. “No! i’m not doing it, Calvin! Sigurado na may ibang p

ABALA ang lahat nang tao sa mansyon sa pag-aasikaso. “Reece, ready ka na ba?” tanong ni Calvin sa anak ng pasukin niya ito sa silid nito. Nakita niyang tumango ito habang inaayos ang kurbata. Nakita niya na tila hirap ito sa pagbubuhol ng maayos kaya naman nilapitan niya ito at inagaw ang pag-aayos nito. “Pasensya na, Dad. Kadalasan talaga si Mommy ang nag-aayos ng kurbata ko.” Anito, habang tinitignan sa salamin ang ginagawa ng ama. “Reece, you’re old enough to fix this things all by yourself, huwag kang umasa lagi sa mommy mo. puwede ka naman lumapit sa akin kapag may kailangan ka. I told you that if you need something, just tell me. Don’t ever hesitate to ask.” Wika nito sa anak. Nang matapos nito ang pagbubuhol ng kubata ng anak matiim na tinitigan niya ito. “I’m so happy and lucky to have a son like you. Ilang taon kitang hindi nakasama, hindi ko nakita kung paano ka lumaki, pero sa kabila ng lahat ng naranasan mo sa kamay ni Andrew naging matatag ka. huwag kang magbabago, a

MASAYANG naglalakad si Calvin papasok ng kaniyang opisina habang kasunod na pumasok ang kaniyang sekretarya. “Sir Calvin, narinig mo na po ba ang balita?” tanong nito na ipinagtaka naman ni Calvin. “Bakit? Anong balita naman ang nahagap mo?” tanong nito rito. “Ang balita sir, nakita na raw ni Juanito lopez ang nawawala niyang anak!” pagbabalita nito, na ikinakunot ng noo ni Calvin. “Talaga? Akalain mo nga naman, all this years nagawa pa rin niyang makita ang kaniyang anak.” anito, “sigurado ako na one of this days ay ipapakilala na niya ito sa publiko.” Seryosong wika niya sa kaniyang sekretarya. “Tama ka, Sir. Marami na ang nag-aabang sa bagay na iyan. Pero, sir, Hindi ka ba kinakabahan tungkol dito?” “No, why?” sagot ni Calvin dito. “Sir, ang mga Lopez ang matinding kakompitensya ng mga Del Fierro pagdating sa negosyo,” “I don’t have to worry about it. Matatag na ang kompanya.” Kampante niyang sagot rito. “Ang mabuti pa bumalik ka na sa mesa mo, balik na sa trabaho.” “Ye

“San Andres!”pagbati niya sa kaibigan ng makapasok siya sa opisina nito na abala sa pagtitipa sa laptop.Agad na napatingin si Mark ng marinig ang pagbati ng kaibigan.“Velasquez! It’s good to see you again, kumusta ang buhay binata?” natatawang sabi nito, na ikinatawa lang ni Kyrian, “Pare, tumatanda ka na, mag-asawa ka na kasi!” “No need to hurry about it, darating din iyan sa akin, for now may mga bagay tayong dapat pag-usapan.” Agad na nagseryoso ang mukha nito.“Okay, have a seat.” Pag-aalok nito. “Now tell me, what seems to be the problem?” Kaya naman ipinaliwanag naman ni Kyrian ang lahat sa kaibigan, panay ang tango ni Mark habang sinasabi nito. Matapos nitong masabi ang lahat, tinawagan niya ang isa sa kaniyang mga imbestigador.“Light, here in my office, Asap.” Utos nito.Wala pang dalawang minuto ay nakarinig na sila ng marahan na pagkatok sa pinto. “Pasok!” tugon ni Mark. Nakita nila na pumasok roon ang isang matangkad na binata.“Light, may ipapatrabaho ako sa iyo,” in