Nang makababa ang dalawa ay nakita nila si ginang helen sa sala. Naka upo ito na waring may iniisip. Nagulat pa ito ng tawagin ni nicko. "mom, uuwi na daw po si andrea.." Kaagad namang lumingon ang ginang sa gawi ng dalawa. Parang may lungkot pa sa mga mata nito ng tumingin ito kay andrea. "andrea iha.. Talaga bang uuwi ka na?.. Okay na ba ang pakiramdam mo?.." Lumapit ang ginang kay andrea at ngumiti ito ng bahagya. "yes po ma'am.. Okay na po ako.. Maraming salamat po sa pag asikaso niyo sa akin kagabi.." Saad ni andrea sa ginang. Si nicko naman ay naka tayo lang ito sa likuran ni andrea. Hindi na naka tiis ang ginang helen at hinila nito si andrea papunta ng kitchen. " sandali lang iho, babalutan ko lang ng ulam si andrea, para pag uwi niya sa kanila ay may makain siya.." Pag dadahilan ng ginang sa kanyang anak. Pero ang totoo ay gusto lang nitong kausapin ng sarilinan si andrea. Naiwan naman mag isa si nicko sa sala ng umalis ang dalawa. Napag pasyahan niyang umupo nalang m

Ayaw na sanang umuwi ni nicko sa kanilang bahay, dahil nasa isip niya ay nasa bahay pa rin nila ang step brother niyang si Johnson. Pero kailangan niyang umuwi doon, dahil may naiwan siyang importanteng dokumento sa loob mismo ng kanyang kuwarto. Kung tutuusin ay pwede naman niya iyong iuutos nalang kay Delfin, pero naka ugalian niya na kasi na huwag mag papa pasok sa kanyang kuwarto, bukod sa kanyang ina. Naka tago kasi ang dokumento na iyon sa loob ng kanyang vault na naka lagay sa loob ng kanyang cabinet. Ayaw niya rin na may makaalam ng password ng kanyang vault, kahit nga ang kanyang ina ay hindi ito alam. Sa ibang tao pa kaya ay ipapaalam niya. Hindi naman sa wala rin siyang tiwala sa kanyang ina. Alam niya kasi na madaling ma paniwala ang kanyang ina, kaya siya nalang ang nag iingat na huwag silang masalisihan.Nakalagay din kasi sa loob ng vault na iyon ang mga alahas ng kanyang yumaong ama. Noong nabubuhay pa ang kanyang ama ay mahilig na itong mangolekta ng mga alahas. Hin

Sabay na pumasok si andrea at nicko ng trabaho. Nang sumapit ang tanghalian ay dinaanan ni Lucas si eloisa sa table nito. Nakita iyon ni nicko, dahil saktong palabas na ng pintuan ang dalawa ng lumabas naman si nicko ng kanyang office. Dahil pareho naman silang may baong pagkain ni andrea ay balak niya sanang papasukin si andrea nalang ng kanyang opisina, upang doon nalang sila kumain sa loob. May mini pantry kasi sa loob ng kanyang opisina. May table doon at may dalawa itong upuan sa mag kabilaan. May maliit din siyang refrigerator doon, na puno ng dessert. Nang makita niya ang dalawa ay napilitan nalang siya na pumasok ulit ng kanyang opisina at mag isa siyang kumain doon.Sa canteen naman ay masayang kumakain ang dalawa. Nagustuhan ni Lucas ang nilutong ulam ni andrea."tamang tama andeng at pinag dalhan mo ako ng ulam.. Balak ko kasing bumili nalang ng ulam dito sa canteen.. Hindi na kasi ako nakapag baon ng pagkain kanina bago ako umalis ng bahay.." Saad ni Lucas, habang ngumu

Kinabukasan muling maagang nagising si andrea upang mag luto ng pagkain nila ni nicko. Halos ito na ang naging daily routine niya. Masaya siya dahil pakiramdam niya ay nasa bahay lang siya nila. Na-miss niya kasi ang pag luluto. Halos naka hain na ang lahat ng niluto niya ng lumabas ng kuwarto si nicko."good morning!" Bati nito sa kaniya."good morning din! Halika na kain na tayo.."Tugon ni andrea dito. Agad na umupo sa upuan si nicko. Matapos na mag timpla ni andrea ng kape nilang dalawa ay umupo na rin ito sa upuang nakaharap kay Nicko. Napansin ni andrea na hindi pa kumakain si nicko, samantalang siya ay naka dalawang subo na. Naka tingin lang ito sa kanya habang kumakain siya. "bakit hindi ka pa kumakain? Hindi ka ba kumakain ng niluto kong ulam ngayon?" Tanong niya sa binata. Huminto siya sandali sa pag nguya at naka tingin lang sa binatang kaharap. Nag hihintay siya ng isasagot nito. "sinanay mo ako sa ganito.. Baka kapag napagod ka na at umalis ka na dito ay hanap hanap

Habang nag lalakad ay na pahinto ang dalawa ng tawagin si nicko ng step father nito. Lumingon ang binata dito. Nagulat si nicko ng akbayan siya ng kanyang step father."bakit parang nag mamadali ata kayo.. Minsan na nga lang tayo mag kita.." Saad ng step father ni nicko sa kanya. "because we need to go back to the office.. Marami pa akong hindi na pipirmahang Papers.." Paliwanag ni nicko kay Efren."sayang yayain sana kitang uminom kahit sandali lang.. But anyway sige next time nalang iho.." "sige ho.. Mauuna na ho kami.." Tugon ni nicko kay Efren. Ayaw niya kasing makipag plastikan dito. Alam niya kasi na kapag pinag bigyan niya ito ay pareho lang silang mag papanggap na gusto nila ang isa't isa.Tumango lang ang matanda kay nicko at tinapik siya nito sa braso. Muli na silang nag patuloy sa pag lalakad papunta sa kinaroroonan ng helicopter. Mabilis lang ang kanilang naging biyahe at agad din silang naka balik ng opisina. May dalawang oras pa ang nalalabi bago matapos ang Office