Uwian na namin ngayon at naglalakad ako papunta sa bahay ni mama at papa. Gusto ko lang sila bisitahin sandali, gusto kong tingnan ang ginagawa nila, kung kamusta na ba ang buhay nila sa perang ipinagbenta nila sakin, kung nakakakain ba sila ng maayos o hindi. Gusto kong tingnan kung masaya sila o hindi pero kahit ganun, kailangan kong tanggapin na kahit wala ako sa kanila, masaya sila dahil sa pera.Sa kabila ng lahat,may utang na loob pa rin ako sa kanila kasi sila ang kumopkup at nag-alaga sa akin kaya gusto kong magpasalamat sa kanila kahit sa maliit na paraan lang. Kakamustahin ko na din si ate Terra, baka nasa bahay pa siya.Nasa tapat na ako ng dati naming bahay.Wala akong naririnig na maingay, wala din akong nakikitang tao kaya alam kong wala si mama at papa. Pumasok ako sa loob ng bahay namin. Bawat sulok na madadaanan ko ay hinihipo ko at dinadamdam ang amoy ng bahay nato. Sobrang miss ko na ito. Haaaays.Sunod ko na pinuntahan ang kwarto namin dati ni ate subalit pagpasok ko

Nakakainis siya! Bahala siya sa buhay niya. Kung galit siya sakin eh di galit. Argh! Napakapusong bato niya. Hinalikan ko na nga siya sa pisngi for saying sorry tapos hindi pa rin niya ako papansinin.Kung yan ang gusto niya eh di wag nalang kami magpansinan. Bahala siya,wala akong pakialam sa kanya.FLASHBACKKatatapos ko lang kumain sa cafeteria ng makita ko siya sa may pintuan na nakikipagkwentuhan sa babae na mukhang clown sa kapal ng makeup isama mo pa ang sleeveless niyang damit at maikling palda. School kaya to, heller? Hindi ito bar para iparada ang labas niyang katawan.Papalapit na sana ako sa kanya ng bigla siyang umalis kasama ang oh-monster-face na yun at dinaanan lang ako na parang walang nakikita.Huh? Hindi ako pinansin ni stranger.Galit pa rin siya. Naku naman.Ayoko pa naman ng may nagagalit ng dahil sakin.***Nasa library ako, gumagawa ng mga activities na namiss ko sa mga araw na wala ako ng makita ko siyang papalapit sakin...Hindi pala sakin kundi

Sinong mag aakala na ang tulad ko na fourth year highschool, 16 years old palang ay may asawa na pero magsisimula palang sila ng kanyang asawa sa pagiging magkaibigan.Napakaweird kung papakinggan na may asawa na ako pero that's only a secret. Wala dapat makaalam nun.Napagpasyahan kong stranger nalang ulit ang itawag ko sa kanya kahit na getting to know each other naman na kami, stranger naman talaga siya eh.HAAAAAAAAAYYYYYYY!!!!! Napahakay ako ng sobrang haba nang malaman ko sa sarili ko na late na ako sa pagpasok.OHMY!!Hindi man lang ako ginising ni stranger, pambihira! Nagtatakbo ako papunta sa bathroom ng mapansin kong nakahiga pa pala siya sa couch. Huh? Anong oras na ba?"Bakit ka nakatayo diyan?""Huh?Papasok na ako, late na ako!""Hah? Hahahahahaha papasok kana? Hindi pa tumutunog ang alarm clock. Excited ka lang?" Tiningnan ko yung alarm clock. 4 o'clock palang pala ng madaling araw.Napahiya ng konti =_______=""Err?""Hahahaha at dahil maaga kang nagisin

Kosuri Okuzama's Point of ViewI'm standing in front of my master's room listening to what Anthea's saying to his grandfather."Ohh? Anthea? Sono kimyona gaikan to w* nanidesu ka?" (What's that weird look?)"Nai ojiichan, I just want to say sayonara. I'm going to the Philippines now." "Ah. Sew* o suru. Anata no kyodai o anzen ni tamotsu. Mondai ga aru baai w* w*tashitachi ni denw* shite kudasai. Wakata. Sayonara Anthea." (Take Care. Keep your brother safe. Just call us if you have a problem. Okay. Goodbye Anthea.)I smiled to what I have heard from Anthea's mouth. This is what I want to hear from her. They are in the Philippines and I will go to you Anhiro, you'll be mine again. Nothing can stop me now even you, Anthea. I leave an evil grin in my face and walk away from the room before I got caught by that btch.Itsutsu Hana shatsune Point of ViewHindi na ako sumama sa paghatid kay anthea sa airport. Bigla na namang sumama ang pakiramdam ko. Ewan ko ba kung bakit. "Kibun ga amari su

Mesaiyah's Point of ViewWalang pasok ngayon at wala akong ibang magawa kundi maupo sa terrace ng kanilang bahay habang nagbabasa ng libro. Napatingin naman ako sa dumating at may dala ding libro, umupo siya sa katapat ko na upuan pero hindi ko lang siya pinansin.Medyo tiningnan ko siya ng konti at nahuli naman niya ito sabay bigay niya sakin ng cute niyang ngiti.I clear my throat at pinagpatuloy nalang ang pagbabasa.>_____