“A-anong ginagawa mo dito Fien?” tanong ni Tracy sa asawa na naroon din sa sulok ng bakuran na kinaroroonan niya. Hindi niya malaman kung sinadya ba siya nitong sinundan sa nasabing lugar. Kaya pala parang naiba ang boses ng kumakanta ng isang awitin na iniiwasan niyang mapakinggan.Nakalagay pareho ang mga kamay nito sa baywang. Sa mumunting liwanag na galing sa poste ng ilaw, nakikita niya ang blangkong ekpresyon ng mukha nito. “You’re not just my wife my dear, tandaan mo, personal assistant din kita. Nakita kitang umalis sa loob ng bahay, kaya sinundan kita. Malay ko ba kung bigla ka na lang umalis.”Pasimple niyang pinahid ang mga luhang naglandas sa pisngi niya. “At natakot kang iwanan kita, habang ako ay n-nasanay nang iwanan mo. Ganyan ka pa rin Fien, masyado kang mapanakit. Hindi ko alam kung hanggang kailan tayo magiging ganito.”Kitang-kita niya ang pagsasalubong ng kilay nito. At saka lang niya napagtanto ang sinabi niya na itinulak ng bugso ng damdamin niya. Huli na para b

“F-FRANK?” hindi makapaniwalang sambit ni Tracy nang makilala niya ang lalaking lumapit sa kanya sa kainan na pinuntahan nila ni Fien. Isang simpleng t-shirt at pantalon ang suot nito at nangayayat ang katawan ng dating kaibigan. Napatayo siya saka hinarap ito. “Hindi ko alam kung anong kamalasan na naman ang dadalhin mo sa buhay ko.”Bumalatay sa mukha nito ang matinding pagka-guilty. Kahit hindi niya diretsahing tukuyin ang laman ng isip niya, alam niya na alam na alam nito ang dahilan. “Kay tagal kong hinintay ang sandaling ito na magkita tayong muli Tracy.”Mabilis na dumapo sa isang pisngi nito ang isang kamay niya. Nanlisik ang mga mata niya sa pagkakatingin niya dito. Ang sugat sa puso niya na hindi pa naghihilom, ngayo’y muling umaantak. Nagsimulang rumagasa ang mga likido sa bintana ng kaluluwa niya. Ang dapat sana’y matamis na sandali na pagkikita nila ay napalitan ng kapaitan. “Ang sakit-sakit ng ginawa mo sa akin Frank, nagtiwala at itinuring kitang kapatid pero nagawa mon

I’m sorry Tracy. Patawarin mo ako.Paulit-ulit na naglaro sa pandinig ni Tracy ang mga binitiwang salita na iyon ng asawa. Mga kataga na matagal niyang inasam n asana sabihin nito. Ibig sabihin lang, naniniwala ito sa katotohanan. Nabuksan din ang isipan nito sa sinabi ni Frank.Magsasalita sana siya para tugunin ang paumanhing iyon ni Fien, pero may lamig na sumigid sa kalamnan niya. Ang naging dahilan para mangaligkig na naman ang buong katawan niya. gumalaw-galaw ang ibabaw ng kumot na gamit niya dulot ng nangyayaring iyon sa kanya. Nakagat niya ang ibabang labi.“Are you alright?” nag-aalalang tanong ni Fien sa kanya na napansin ang pangangatal ng mukha niya.“N-ni-l-lamig a-ako,” nanginginig niyang sabi dito.Sinalat nito ang noo niya hanggang sa hinila nito ang laylayan ng kumot niya. nakisukob pala ito ito sa naturang malaking tela at naramdaman niya ang init ng katawan nito.Iginiya nito ang katawan niya papatagilid sa kabilang bahagi ng kama. Hanggang sa naramdaman niya na ma

SA paghakbang ni Tracy sa several steps patungo sa grotto na matatagpuan sa Paraiso ni Anton, ramdam niya ang pagsunod sa paglakad niya ni Fien. Nanatili lang siyang tahimik habang tinatanaw niya ang pakay niyang mapuntahan. Balewala sa kanya ang pagdampi ng init ng araw sa balat niya. Parang musika na naaliw siyang pakinggan ang lagaslas ng tubig sa kabilang bahagi ng hagdang inaakyat nila. May mallit kasing falls kasi doon at ang tubig ay malayang dumadaloy sa may burol.Matapos nilang malagpasan ang traffic na dulot ng pagkasunog ng isang restaurant, walang pasabing nagmaneho si Fien patungo sa isa sa tourist spot na ‘yun sa Pagudpud. Hindi naman siya nag-usisa sa ginawa nito at nakisakay na lang siya sa nais nitong puntahan.Hindi pa rin mawaglit sa isip niya ang reaksyon ng mukha nito sa huling sinabi niya. Ang may kapaitang mga salitang binitiwan niya dahil sa isang malungkot ng kahapon. Hindi ito umimik pero halatang nabaghan sa narinig mula sa labi niya.Hanggang sa nakarating

EKSAKTONG alas-otso ng umaga nang makarating si Tracy sa headquarter ng Montagne Scapes. Mag-isa lang siyang pumasok ngayong araw dahil naunang umalis ng bahay si Fien. May importante daw itong imi-meet na tao para sa bagong project ng kompanya. Sasamahan sana niya ito pero pinigilan siya nito at sinabihan na lang na magkita sila sa opisina.Subalit ang bawat paghakbang ng paa niya ay nagsimulang bumagal. Nakadarama siya ng pagkailang dahil tila makahulugang tingin na ipinupukol sa kanya ng mga empleyado na nakakasalubong niya. Ang iba sa mga ito ay may kuryusidad na napapatingin sa kanya pagkakita sa presensya niya. Karamihan ay mga babaeng empleyado.Taas-noo pa rin siyang ipinagpatuloy ang paglalakad hanggang sa makasakay na siya ng elevator. At parang iisang mata na napatingin sa kanya ang lahat nang makita siya ng mga ito. Halatang may tinitingnan sa cellphone na hawak kasunod ang pa-simpleng pagbaling sa kanya.Pakiramdam niya ay may tsismis na kumakalat sa kompanya tungkol sa k