bumalik si Diego sa mansyon. itinulog nyang muli Ang mga isipin. bukas na lang nya ito haharapin. iniwan nya sa burol Ang kan'yang mga magulang kaya sya lamang at mga katulong nila Ang natirang tao sa Bahay. dahil na rin sa pagod ay mabilis syang nakatulog. napahimbing sya kaya Hindi nya narinig Ang cellphone nya na tumutunog. makailang ulit itong nag-ring ngunit Hindi nya nasagot. Hindi tuloy nya nasagot Ang tawag ng nobya. the phone kepts on ringing until midnight. natigil lamang ito nang malowbat Ang kan'yang phone. pagkagising ni Diego ay kaagad syang tumayo para magpunta sa banyo upang maghilamos at mag-ayos ng sarili. naligo sya at pagkatapos ay nagbihis. he didn't notice his phone. Basta na lamang syang lumabas ng kaniyang kwarto at bumaba sa hagdan. kaagad na hinanap ng mga mata nya Ang kan'yang mga magulang. doon sa dinning table nya ito mga natagpuan at kumakain ng almusal. lumapit sya rito at naupo. his parents continuesly eating kahit na napansin na ng mga ito Ang kan'

DIEGO'S POINT OF VIEWlinggo. Araw ng libing ng ninong. alas otso pa lang ay naroroon na kami sa memorial upang magbigay ng buong pakikiramay sa pamilya. parang pangalawang pamilya na rin Kasi kami ni Donna kaya Sila dad na Ang nag-asikaso ng libing at Ang role ko naman ay damayan at alalayan si Donna. "Diego, Hindi ko kaya. Hindi ko ata kaya ng Wala si dad. paano na ako, Diego? sino na Ang magmamahal sa akin?" sobrang emosyonal na pagkakasabi ni Donna. "don't worry, Donna. nandito kami nila dad. tutulungan ka naming makayanan Ang sakit. just pray Donna anfld everything will be fine. okay?" bigla syang tumingin sa akin na parang nagkaroon ng pag-asa Ang kan'yang mga mata. "talaga, Diego?" napabitiw tuloy ako sa kan'yang mga kamay. "ahhh.. eh, o-oo. as a friend. family. ganun?" pagpapaliwanag ko. dapat pala ay nag-iingat ako sa mga sinasabi ko Kay Donna at mukhang na-mimis interpret nya Ang mga sinasabi ko. Ang pakay ko pa naman ay iopen sa kanya Ang tungkol sa kasal at sa mga k

DIEGO'S POINT OF VIEW. All my things are packed and ready to go. Wala na akong balak na magpaalam Kila dad dahil hanggat maari nga ay nililihim ko Ang tungkol sa pagkatao ni Venus at kung saan ko sya tinatago. gusto ko ng tahimik na Buhay para sa aming dalawa at Hindi na para guluhin pa ng mga tao na malapit pa sa akin. tulog pa Sila dad nang lisanin ko Ang Bahay namin at tinaon ko talaga na walang katulong sa baba Bago ko paandarin Ang sasakyan ko. tagumpay naman akong nakaalis ng masyon ng walang nakakakita. sinadya ko rin na Hindi mag-update Kay Venus dahil gusto ko syang isurpresa. tiniis Kong Hindi sya replyan sa kan'yang mga text dahil may inihanda ako sa kan'yang matinding surpresa. at Bago ko tahakin Ang mahabang byahe patungo sa Isla ay dumaan muna ako sa flower shop upang bilhan sya ng bulaklak. pinili ko Ang Isang bouquet na Rosas na kulay pula at bumili na rin ako ng Isang basket na iba't-ibang klase ng chocolates. bumili na rin ako ng dalawang malaking teddy bear. An

makalipas Ang tatlong Araw ay doon pa lang nagising si Diego matapos Ang aksidenteng nangyari. kulay puting dingding Ang una nyang nabungaran at sa gilid nya ay naroroon Ang kan'yang mga magulang na alalang-alala sa kanya. "oh, God!""thank you, Lord. sa wakas ay nagising na rin Ang anak namin." dinig nyang Sabi ng kan'yang mga magulang. pilit na iginagalaw ni Diego Ang kan'yang katawan. nakikilala pa naman nya Ang mga tao sa paligid nya ngunit Hindi nya nga lang maikilos Ang kan'yang katawan gawa nga ng fractured Ang dalawa nyang Binti at may benda rin Ang kan'yang kaliwang braso. "mom, dad, ano Ang nangyari sa mga paa ko? bakit Hindi ko Sila maramdaman?" biglang nag-panic si Diego ng makita Ang kalagayan nya ngayon. "son, Hindi mo ba naaalala Ang nangyari sa 'yo? naaksidente ka at swerteng ganyan lang Ang nangyari sa 'yo. nag-alala talaga kami ng dad mo dahil tatlong Araw ka Bago nagising. mabuti at binigyan ka pa ni Lord na pangalawang Buhay." paliwanag ng Ina nya. kung titigna

DIEGO'S POINT OF VIEW"HINDI TOTOO 'YAN. HINDI GANYANG KLASENG BABAE SI VENUS. HINDI!!!!" Galit Kong sigaw matapos ipakita sa akin ng aking ama Ang Isang larawan sa cellphone kung saan malinaw Kong Nakita si Venus na may kayakapan na lalaki. may sampong sunod-sunod na kuha ng litrato kaya positibo Kong kinilala na si Ralph Ang lalaki na iyon. Hindi ko lubos maisip kung ano ba Ang nangyayari? bakit ganun? bakit may yakapan na nangyayari? "iho, kumalma ka nga. you say, you want to find you so called 'gf', right? so, Wala sya sa pinagdalhan mong isla, gumawa ako ng paraan to find her on my own. Hindi mo ba ako pasasalamatan?" "pasasalamatan? really, dad? sa tingin mo ba dapat Kong ipagpasalamat iyang Nakita ko?" inis ko pa rin Sabi. paano ba naman ako kakalma, Hindi ko alam kung ano Ang nasa isip ni Venus para makipagyakapan doon sa Ralph na 'yon. knowing na patay na patay sa kanya Ang lalaking iyon. tinawanan lang ako ni dad, "Diego. Diego. Diego. Bago ka pa lang ngang nagmamahal. A