KEYLAPagkatapos naming kumain ay niyaya naman niya akong lumabas ng mansyon. Pagkabukas pa lang niya ng pinto ay mga basket ng bulaklak na ang bumungad sa akin. Nakahilera sila sa daan at ang ganda nilang pagmasdan.“Anong meron bakit ang daming nagkalat na bulaklak dito?” Kunot noo na tanong ko sa kanya. Hinawakan niya ang kamay ko at dumaan kami sa gitna ng nakahilerang bulaklak.“Hindi ko alam kung anong favorite mong flowers kaya binili ko na lamang lahat.” Sagot niya sa akin na ikina-awang ng labi ko. Binili niyang lahat ng bulaklak na ‘to dahil hindi niya alam ang gusto ko? Malakas na talaga ang tama nito sa akin.Ilang hakbang pa ay bumungad na sa akin ang arko na korteng bulaklak din. Nakaharap ito sa nagkikislapang ilaw sa malayong syudad. Sobrang ganda ng arc iba’t-ibang kulay ng rosas ang nakakabit dito at may mga orchids din. May mga maliliit din na lights na nagkikislapan sa paligid nito. Masarap sa matang pagmasdan. Para kaming nasa fairytale na beauty and the wolf ang

KEYLA Pagkagising ko ay wala na siya sa tabi ko. Tumayo ako sa kama at nag-unat dahil pakiramdam ko naninigas na ang mga muscles ko sa kakahiga dahil sa sugat ko. Kapag gumaling na ako ay balak kong mag rock climbing para makababa ako sa bangin gusto ko lang naman subukan kung kakayanin kong makatakas dito kapag doon ako dumaan. Sa tingin ko ay nasa dalawang daan na talampakan ang lalim nito kaya mas maige kung gagamit ng harness pababa at pa-akyat pero mukhang hindi rin ako papayagan ni Thiago baka isipin niya tatakasan ko siya ulit. Pero kapag nagising na siya sa kabaliwan niya sa akin baka nga takasan ko siyang muli. Pagkalabas ko ng kuwarto ay siya na agad ang hinanap ng mata ko. Baka nasa loob lang siya ng bahay. Nag-ikot pa ako ngunit wala akong makita. Imbis na si Thiago ay si Harvey ang nakasalubong ko sa sala. “Nagugutom ka na Ms. Keyla? Nakahanda na ang almusal sa mesa.” Nakangiting sabi niya sa akin. “Si Thiago?” “Ah! Umalis siya kanina pinuntahan si Victor.” Sagot n

THIAGO“Thiago, tama na yan! Kapag hindi mo tinigil ang pag-iinom mo masusunog ang atay mo. Ano bang nangyayari sa’yo? Isang linggo ka ng nagpapakalunod sa alak. Sa tingin mo masu-sulosyonan ng pag-inom mo ang problema mo kay Keyla? Parang hindi ka lalaki ah!” Litanya ni Harvey sa akin. Akmang aagawin niya sa akin ang hawak kong rhum pero hinampas ko ang kanyang kamay. Isang linggo na ang nakalipas nang umalis si Keyla. Noong araw na umalis siya ay nalaman namin na sa bumagsak ang helicopter sa dagat malapit sa Laguna de bay. At hangang ngayon ay hindi ko pa rin nahananap si Keyla. Pinapuntahan ko na rin sa mga tauhan ko ang farm at wala na siya doon. Imposibleng kasama siyang lumubog sa ilalim. Alam kong hinding-hindi siya ganun kadaling mamatay. At isa pa walang bangkay ang na-recover kaya malakas ang kutob ko na buhay pa siya. Hindi pa rin tumitigil ang mga tauhan ko sa paghahanap pero hangang ngayon wala pa rin kaming balita. Para na akong masisiraan ng bait sa kakaisip kung nasaa

KEYLANagising ako dahil sa liwanag na tumatama sa aking mukha. Idinilat ko ang aking isang mata. Masakit pa rin ang aking ulo. Pero mas masakit ang aking katawan. Sa tingin ko para akong dinambahan ng sampung kabayo. Sapo ang noo na inalala ko ang nangyari.Nawalan ako ng control sa helicopter kaya pinilit ko na ibagsak sa dagat upang walang madamay na tao. Bago ito bumulusok ay nagawa ko pang makatalon mula sa itaas ngunit inabot pa rin ako kaya nagkaroon ako ng mga galos at sugat sa katawan dahil sa pagsabog nito.Pinilit ko ang aking sarili na makalangoy at makalapit sa dalampasigan. Ngunit hindi ko inaasahan na ang hihingian ko palang tulong ay mga sindikato. Dahil sa labis na panghihina ay hindi ko nagawang makapanlaban sa kanila. Armado din kasi sila at marami samantalang ako bukod sa pagod na nilangoy ko ay masasakit din ang sugat na tinamo ko sa pagbagsak ng helicopter. Dinala nila ako sa isang warehouse imbis na sa hospital. At doon nila ako ginamot ng tatlong araw. Nakatali

THIAGO“Anong balak mo kay Ms. Keyla, Thiago?” Tanong ni Harvey sa akin. Nandito kami ngayon sa labas at nagpapahangin kakatapos lang namin maghapunan ni Keyla at lumabas muna ako para makausap na rin si Harvey.“Gaya pa rin ng dati Harvey.” Sagot ko sa kanya.“Ano? Akala ko ba galit ka sa kanya? Bakit nagbago ata ang ihip ng hangin? Sasabihin mo ba sa kanya na ang kakambal niya ang pumatay sa kapatid mo?”Tumayo ako sa upuan na kahoy at humarap sa kanya.“Wala kang sasabihin na kahit ano sa kanya Harvey. Alam mo naman siguro ang pinasok kong problema makuha ko lang siya ulit. Sigurado ako sa mga oras na ito ay hinahanap na nila ako. Sabihin mo kay Victor na mag-iingat sila. Siguradong hindi titigil ang pamilya ni Naokimoto sa paghahanap sa akin hanga’t hindi nila ako nakikita. Hindi sa natatakot ako sa kanila. Pero may planong itakas ni Keyla ang mga batang bihag ni Kyosawa.”“Ano?! Wag mong sabihin na tutulong ka? Hindi pa nga natin natatapos ang problema kay Naokimoto gagawa ka na