Kabanata 20: 'Sleep Less'I can only say one thing! Wtf! I didn't even think of that! It turned out to be his house. I never really thought of that! I totally forgot about it! they really literally disappeared from my mind. Bakit ba bigla ko na lang nakakalimutan, o baka sadyang inaasahan ng utak ko na akin na itong bahya na kaya naman kahit ang bagay na iyon ay tuluyan ng nawala sa isip ko. "You can't sleep next to your wife? wala ka bang sariling bahay, at dito mo pa talaga kailangang matulog." ang galit kong boses ang unang sumalubong sa mga masusungit niyang tingin. I intend not to put him to sleep here. Not here. Ayaw niya bang makasama ang pinagmamalaki niyang asawa niya, at nandito siya ngayon sa harap ko. Parang ayaw ko na lang maniwala. Hindi naman kasi siya ganito noong una kong tapak dito sa teritoryo na tinatawag niya. Kulang na nga lang ay hindi niya ako tatanggapin dito, at halos ipatatak niya sa utak ko noon na may asawa na siya. "I told you, I want to watch you and

Kabanata 22: fooled If you don't love yourself, nobody will. Not only that, you won't be good at loving anyone else. Loving starts with yourself, of course. Hindi naman kasi iyon isang panandalian na bagay na kayang-kaya mo agad ibigay. Ang kaya mo lang naman ibigay para sa isang tao ay ang mga salita mo lamang, ngunit hindi mo kayang panindigan at iyon marahil ang aking kinatatakutan.But as I have heard "Not everything the eye hears and sees is true, sometimes you can be confused by a variety of stories." Maraming pwedeng baguhin sa bawat simpleng salita, kayang-kaya palitan ang bawat salita, bahala na ang nilalang na iyon, kung magagawa niya bang makakatohonan. Pero kagaya naman ng sinasabi ng lahat na walang katotohanang hindi nabubunyag. And just like these past few days, the changes I see and hear in him are really surprising. Ngunit hindi ko pwedeng basta na lang maging malambot ang puso ng dahil lamang alam niya na ang salitang pagbabago, na kailanman hindi nagagawa ng ganoo

Kabanata 24: 'Pagpili'"Sigurado ka na ba sa nararamdaman mo? I mean, biglaan kasi parang hindi ka pa sigurado?" bulong ko rito habang payapang nakayakap sa kanya. He managed to get me out from that place, ngunit hito naman ako ngayon nasa tabi niya payapang pinakikiramdaman ang buong paligid. At sa sobrang lapit ko siguro sa kanya, halos marinig ko narin kung ganno kalakas ang tibok ng puso niya. Mas lalo pa akong nagtaka ng mas nilapit niya pa ang dibdib niya sa tainga ko. "I told you, Esmerald. Hindi titibok nang ganito kalakas puso ko, kung hindi ako sigurado sa iyo, kung hindi ako sigurado sa desisyon ko." Bigla na lang pumungay ang mata niya at halos hindi ko alam kong dapat na ba akong maniwala sa oras na ito, o hahayaan ko nanaman ang puso kong magkaroon ng nararamdaman sa kanila, na sa katanuyan naman ay mayroon talaa pero pinipilit kong pinipigilan dahil akala ko hindi kami aabot sa ganitong sitwasyon. Sa pag-aakalang hindi ko magugustuhan kong darating ang araw na baka mag

Kabanata 26: DeliveryHanggang ngayon, hindi ko parin alam kong saan nanggagaling ang inis ko sa kaharap ko ngayon. Kung dati natutuwa ako sa presensya niya, ngayon hindi na ako natutuwa, at bago ito sa akin. "Are you always so stupid or is today a special ocassion?" I don't know if I'll just yell at him? Or I'll just walk it, as he orders. Kanina pa ako ako nagtitimpi na awayin siya, nang dahil sa katangahan niya. Oo, minumura ko na siya. Tutal, kagagawan niya din naman kung bakit ako naiinis ngayon? Hindi naman sa ayaw ko siyang makita pero, nakakatampo kasi ang ginawa niya. Hindi niya na kasi ako magawang pansinin pagkatapos ng gabing iyon, tas bigla na lang magpapakita sa akin ng ganito. Hindi niya pa ako tutulungan, talaga?! Ano ba talagang gusto niyang mangyari, ang maglakad ako rito? "Why is your tongue so sticky? Do you want me to cut that? You're the one who's going to give birth, that's pero ang dami mo naman sinasabi. Hays, mabuti na lang talaga.. —" he was annoyed but,

Kabanata 28: 'Ang Nakaraan ni Quinoa'Ang kalangitan ay nagdidiliman nanaman, wala na ang dating liwanag ng Buwan. Tanda na ang nagbabantay rito'y may kung saan nanaman ito nagtungo. Si Emerald, ang Diyosa ng Buwan sa tuwing sumasapit ang gabi, palagi siyang bumaba sa lupa upang bisitahin ang kanyang una't huling pagsinta. Kung hindi lang siya bantay ng kalangitan tuwing gabi, at kung wala lang siyang mataas na katungkulan matagal niya ng iniwan ito, at ipapasa sa kanyang tato pang kapatid. Ngunit nagkataon na siyang lang ang maaaring humalili, sapagkat iba ang nakuhang kapangyarihan ng kanyang mga kapatid... at tila siya lang ang naiiba sa kanila. Siya lang ang may natatanging kapangyarihan, maliban sa kapatid niyang nagbabantay rin sa Araw. Sapagkat silang magkakapatid ay may kung anong misyon na kailangan nilang gawin at sundin lahat. Bawat isa sa kanila ay may kanya-kanyang katungkulan na kailangang gampanan. Ngunit sa bawat magkakapatid, hindi maiiwasan ang tinatawag nilang ingg