TRACE I received a message that made me decide to go back here in Manila. I glanced at Kyle. Siya ang inutusan ko na mag-track kung saan galing ang message. Kung hindi lang binanggit si Chloe sa message ay wala akong pakialam sa kung sino man na nagti-trip lang na mga kupal na may gawa niyon. But Chloe… she is all that matters, and using her name para mapabalik ako rito sa Manila ay siguraduhin lang nila, kung sino man sila, na may kabuluhan ang pagpapapunta nila sa akin dito. “Boss…” Kyle called me that made me look at him again. “What?” “The IP address of the one who sent the message is located in Singapore.” Singapore. Ang sabi sa message ay maghintay ako ng another message at dito kami sa Manila magtatagpo. Maingat ang texter na nagpadala ng message at sa Singapore pa nanggagaling. I was thinking about probability when a notification in my phone lit it that I went to the desk table to take it. “Another message, Kyle. Same number…” I opened the message to read it. I clicked m

TRACE Putok ng baril ang nagpagising sa akin, at kahit nahihilo pa ako ay pilit na idinilat ang mga mata ko. Blurred ang paligid but an image of a my wife starting to be clear to me. “Roxo…” I said. Why is she crying? At bakit siya may hawak na baril? Nananaginip ba ako o… tangina… ipinilig ko ang ulo ko na kumikirot pa. Narinig ko na may umiiyak sa may bandang likod ko at nilingon ko. Doon ako parang binuhusan ng malamig na tubig. Kung ano man ang hilo na nararamdaman ko ay nabalewala at mabilis akong tumayo. Sino sila? At bakit sila naririto? One of them is bleeding, may tama sa balikat at iyon na sigurado ang resulta ng narinig ko kanina. “Is this the surprise, Trace?” tanong ni Chloe na gumagaralgal ang boses. Umiling ako. Anong dahilan at narito si Chloe sa harap ko? Bakit siya narito at anong nangyari? At sino ba ang mga putanginang babae na nasa kama? I tried to explain. Pero sinasabi ko pa lang na hindi ko kilala ang mga babae ay galit na sumigaw na si Chloe. "Fuc

TRACE Wala si Chloe sa mansion ni Alguien sa Bulacan. I need to find her. I looked at the phone I am holding pero hindi ko saulado ang phone number niya kaya hindi ko rin siya matawagan. Si Paige na lang ang pag-asa ko pero kanina pa hindi sumasagot. Alas-onse na ng gabi at baka naman tulog na tulog. Tatlong tao lang ang saulado ko ang phone numbers, kina Paige, Lev, at Logan. At sa kanilang tatlo ay si Paige ang uunahin kong lapitan at pinakahuli si Logan. Tanginang buhay… Gusto kong hanapin sina Louisianna at Raymundo pero sa kalagayan ni Chloe, na hindi ko alam saan pumunta, ay wala akong panahon sa mga putanginang ‘yon. I need to find my wife first, siya ang importanteng mahanap ko ngayon. “Hello…” Inaantok na boses ni Paige ang narinig ko. “Mabuti naman at sumagot ka na!” “Kuya? Is that you?” “Sino pa ba?” “You change your number? Why?” “Oo, nagpalit ako ng numero. At saka ka na magtanong kung bakit. I need help for now. I need Ice number.” “Okay, I will send it.”

TRACE Five days had passed. Sa limang araw na lumipas ay wala na yata akong ginawa kung hindi ang pumunta ng ospital at silipin ang asawa ko at tingnan ang lagay ni Prime. Sa tatlong araw ay pride na lang ang pinapairal ko para hindi lapitan si Chloe at kausapin. Hindi pa kami nagpapang-abot ni Alguien dahil sinasadya ko na pumunta roon kapag kakaalis niya lang. Hindi ko gustong magkagulo kami sa loob ng ospital at sa kalagayan ko ngayon ay si Alguien ang papanigan ni Chloe. Kahit hindi ko ugali ang umatras sa gulo ay para kay Chloe gagawin ko. Napabuga na lang ako ng hangin sa asar habang patuloy na nagmaneho patungo sa pupuntahan ko. Sa ngayon ay si Zeno lang ang naniniwala sa akin at tumutulong na rin para makapunta ako ng ospital kapag umalis na roon si Alguien. At kagabi ay may sinabi si Zeno sa akin, gusto na raw akong makausap ni Alguien, at puntahan ko sa Sacre Bleu ngayong umaga. Sacre Bleu. Ang hotel ni Matthias Ivanov, na ginawa ring kuta ni Alguien ang ilang palapag.

TRACE Last week of July 2022. Deversorium, Agrianthropos City. Family. I only want a family. Ni minsan hindi ko inisip noon na bubuo ako ng pamilya dahil tama na sa akin sina Lev, Logan, at Paige. Tama na sa akin na gago ako pero may tatlong tao na nagpapahalaga sa akin. Pero nabuo ang Foedus, ang tatlo ay naging pito. Hindi lang sa pitong tao na importante sa akin nahinto. Dumagdag na kami ng dumagdag sa grupo. And Foedus became my family more than an organization. The prosperity of Foedus made me think I could do whatever I wanted. Ang sirain si Papa. Ang unti-unting mapabagsak si Louisianna. But what the hell happened to me? I should not pursue Chloe. I should remain as wasted as I was. Love makes me weak, and now I am broken. My emotion was shattered into pieces while watching the only one who gave me hope. The only one who finds the goodness in me. In her videos on my phone, Chloe was so vibrant and full of life, but now… now I don’t know where she is. And that’s killing me…