“Where are we?” tanong niya kay Timothy ng lumapag ang sinasakyan nila sa isang dalampasigan.Hindi niya maaninag kung ano ang nasa paligid nila dahil medyo may kadiliman doon, pero natitiyak niyang nasa isang isla sila.“We’re in Isla Catalina. An island in Northern Palawan na pag-aari ng pamilya namin,” anito at inalalayan s’ya sa may siko. “Careful,” sabi pa nito nang bigla s’yang matisod.“T-Thanks…” usal niya habang pilit pinakakalma ang sarili.Kakaiba kasi ang hatid na init na nagmumula sa palad nito. Nanunulay iyon sa kanyang mga ugat papunta sa kanyang puso and made it beats unevenly.Nang marating nila ang may katamtamang villa na yari sa pawid at matibay na kahoy ay iginala niya ang paningin sa madilim na paligid. Bahagya na ring nasasanay ang mga mata niya sa kadilimang iyon.“Wala bang ibang naninirahan dito?” curious na tanong niya at napakayap sa sarili ng umihip ang malamig na hangin.Umiling si Timothy na may kung anong hinugot sa bag nito at inilagay sa balikat niya.

“Saan ba talaga tayo pupunta?” hinihingal na tanong ni Penelope sa sinusundang lalaki.Inaya siya nitong ikutin ang isla, pero mukhang hindi naman ito marunong magpahinga. Tuloy-tuloy lang ito sa kalalakad na para bang wala itong kasama roon.Lumingon sa kanya ang nasa di-kalayuang si Timothy. “You’ll see.” Excited na sabi nito at muling nagpatuloy sa paglalakad.Wala siyang nagawa kundi ang sundan ito. Mabuti na lang at wala naman silang ibang nilalakaran kundi damuhan at mga bato. Kung nagkataong matataas na puno iyon o di kaya ay mga kugon, baka tumakbo na s’ya pabalik ng villa.Bahagya niyang binilisan ang paglalakad upang makasabay dito. Malayo-layo pa rin s’ya sa lalaki ng marinig niya itong sumigaw.“We’re here!” anito.Napabilis naman ang lakad niya at humihingal na tumabi rito, pagkuwa’y kunot-noong iginala ang mga mata sa paligid. Wala naman s’yang ibang nakikita roon kundi mga damo, ligaw na bulaklak at manaka-nakang puno.Nakapamewang na hinarap niya ang lalaki.“Is that i

Marahas namang napahugot ng hininga si Timothy at mabilis na pinigilan ang kanyang kamay.“Don’t push me to my limit, Penelope.” Paanas na wika nito sa nagbabalang tinig. “Dahil hindi mo alam kung gaano kahirap subukang pigilan ang sarili.”Ngunit hindi man lang s’ya nakaramdam ng kahit na kaunting takot sa sinabi nito. Bagkus ay mas lalo pang lumakas ang loob niya.Mapang-akit na idinikit niya ang katawan dito bago ngumiti. “Really…?” aniya sabay kagat sa kanyang ibabang labi habang titig na titig sa namumulang mga labi nito. “I want to taste those— nang paulit-ulit. I want taste them again… it's sweetness and softness, na halos bumabaliw na isip ko.”Amused na napataas ang isang kilay nito. “As much as I want to believe everything you’ve said, hindi pa rin maitatangging lasing ka. And you are not yourself right now. Sigurado akong kapag nawala na ang kalasingan mo, pagsisisihan mo ang lahat ng ito.”Umiling s’ya. “I won’t regret what I’ve said. I meant them. Baka ikaw siguro ganoon.

Sa pagbalik nila sa Maynila, sa bahay ni Timothy sila tumuloy. Ngayong mag-asawa na sila, habang-buhay na rin silang magsasama sa iisang bubong.The house was located in a prestigious subdivision na mga pinakamayayamang tao lang sa bansa ang nakatira. Mula sa mga negosyante, politiko, mga mahahalagang personalidad sa lipunan, at ilang sikat na artista na nagmula sa mayamang angkan. They owned a property there na milyon-milyon ang halaga bawat isang lote.Hindi man bago sa ganoong karangyaan si Penelope, ngunit lubos pa rin siyang napahanga sa narating na ng kanyang asawa. Hindi maikakailang malayo talaga ang agwat nila sa isa’t isa kung yaman lang din ang pag-uusapan. Dahil ang kayamanan nila ay wala pa yata sa kalahati ng yaman nito, knowing that he was just in his prime.“Welcome to your new home, Mrs. Alvarez.” Nakangiting wika ni Timothy ng papasok na sila sa driveway.Kakaibang excitement naman ang naramdaman niya ng marinig ang sinabi nito. Ngayon ay totoo na talaga ang lahat. M

Paggising kinabukasan ay mabilis na naghanda si Penelope papasok sa opisina. Paglabas niya sa connecting door ay wala ng bakas ni Timothy ang naiwan sa kabilang silid. Kaya’t tuloy-tuloy s’yang bumaba sa dining area.“Kakain ka na ba?” bungad na tanong sa kanya ng kanyang Yaya Coring.“Oho,” maikling tugon niya bago naupo. “Anong oras ho umalis si Timothy?” tanong niya rito.“Ay maagang-maaga. Ang bilin nga eh huwag ka raw gisingin,” anito.Napaismid naman s’ya.Talagang sasabihin ‘yun ng lalaki dahil mabubuking sila kung hindi. Papasok at papasok sa kwarto nila ang kanyang Yaya dahil alam nitong papasok s’ya sa araw na iyon.“Kumain ho ba s’ya bago umalis?” muli niyang tanong. Ngumiti naman ang may-edad na babae sa kanya bago nito sinalinan ng tubig ang baso niya. “Ibang-iba ka na, hija... Ibang-iba ka na ngayong may asawa ka na. Alam kong maasikaso ka at maalalahanin. At natutuwa naman akong kahit papaano ay magkasundo kayong mag-asawa."Hindi naman s’ya nakaimik at nakayukong itin