Gustong umalis ni Victoria ngunit hindi niya alam kung ano ang idadahilan niya. Mabilis siyang tumalikod ngunit nakailang hakbang pa lang siya nang may tumawag sa kanya. “Donya Victoria, akala ko po pa all-out support kayo sa manugang ninyong babae? Aalis na po kayo?” Nagngingitngit ang kalooban ng Donya na tumigil sa paghakbang. Upang makatakas sa kahihiyan na aabutin niya mamaya, biglang nakaisip siya ng dahilan. Muli siyang humarap sa press, lalo na sa reporter na naka-pansin sa pag-alis niya. “It seems my daughter-in-law doesn't need me anymore. Siguro, uuwi na lang ako.” Nakangiting wika niya sa harap ng press.Malawak ang ngiti na pinakawalan ni Dharylle ng marinig ito. Lumapit siya sa Mother-in-law. "Oh, Mom, I'm sorry if that makes you feel bad. Are you depressed because of this nurse?" Tinuro ni Dharylle ang nurse dahilan upang lalong pamutlaan ang biyenan ng mukha."Hold on...the interview is about to begin. Stay in your area and put some space between yourself and the inte

"Okay lang ba sayo kung dadaanan muna natin si Mommy?" Tanong ni Seidon habang nasa byahe sila ni Dharylle. Binalingan din siya nito na may lungkot ang mga mata."Galit sa akin ang Mommy mo dahil ako ang dahilan ng pagkakulong niya. Pwede mo siyang puntahan pero magpapaiwan na lang ako sa sasakyan." Naiintindihan naman niya ang nararamdaman nito kaya hindi na rin niya ito pinilit. "Okay sige..hindi na rin ako magtatagal."Tipid lang na ngumiti si Dharylle. Alam niyang mabigat sa loob ni Seidon na nakakulong ang ina nito. Ang pagkakulong ni Victoria ay nagdulot na rin ng malaking kahihiyan sa pamilya Albrecht kaya normal lang ang lungkot at bigat na nararamdaman ng asawa niya.Di nagtagal huminto ang kanilang sasakyan sa harapan ng presinto. Sakto naman na may tumawag sa cellphone niya. Si Jetro ang tumatawag."Boss, huwag muna kayong bumaba, kanina ko pa nahahalata na sinusundan kayo ng itim na SUV.”Sandaling natigilan si Seidon nang marinig ang sinabi ng alalay mula sa kabilang li

Pagdating sa venue, halos lumuwa ang mga mata ni Dharylle sa tumambad sa kanya. Saktong 6:30 sila dumating ni Topi. Madilim na ang paligid ng venue. Tanging mga ilaw na hugis buwan lang ang nag-uunahan sa pagkislapan upang magbigay liwanag sa buong paligid. Pinagsawaan niyang igala ang paningin sa buong paligid. Saka pa lang niya napansin na malapit pala ang venue na ito sa tabing dagat. She took a step forward. With every step she takes, a crystal ball with a light inside moves around. Sa sobrang pagkamangha niya para na siyang iiyak. Naaaliw siya sa bawat hinto ng crystal ball sa pag ikot may mensahe itong pinaparating sa kanya. Kinuha niya ang rose handkerchief at pinahid ang luha na nagsisimula na sa pagpatak. HIndi niya inaasahan na napaka-intimate at romantic ng anniversary date na hinanda sa kanya ng asawa. Sinundan ng kanyang mga hakbang ang direksyon kung saan naroon ang lahat ng crystal balls na nagpapalitan sa pagbibigay ng liwanag sa paligid. Excited siyang mabuo ang m

Sa mga ganitong oras, si Dharylle hindi na kayang bilangin ang bilis ng heartbeat niya. Kanina pa siya kinakabahan. Ilang beses niyang tinawagan si Seidon ngunit hindi sumasagot. Alas dyes na ng gabi. Ang kaninang excitement niya sa dinner date nila ay nawala lahat dahil sa kabang nararamdaman niya. Hindi naman excitement itong nararamdaman niya. Tinawagan niya si Jethro.“Jethro, nasa ospital pa rin ba kayo ngayon?”“Ako Ma’am nasa ospital pa rin. Pero si Boss mga isang oras nang umalis. Hindi nga ako hinintay eh. Bakit wala pa rin ba siya?”Nahawakan ni Dharylle ang dibdib dahil sa narinig. “W..wala pa rin siya. Hindi ko na siya makontak.” Bumagsak ang luha niya.“Huh? Sandali Ma’am, susundan namin siya.” Natarantang sagot ni Jethro.Nanginginig ang kamay ni Dharylle na tinawagan ang Kuya niya. Dapat kanina pa niya ito ginawa. Ilang ring pa ang ginawa niya bago siya nito sagutin. “Kuya,”“Dharylle?” Halatang namamaos ang boses ng Kuya niya. Parang nanggaling ito mula sa himbing na p

Ang tagpo ng madaling araw na iyon ay hindi nakaligtas sa mga mata ni Rhayan. Magdamag din siyang nanonood mula sa kanyang cellphone upang malaman ang status ni Seidon. Walang cctv footage sa loob ng surgery room kaya hindi niya malalaman kung ano ang totoong status nito. Kung hindi pa lumabas ang doctor mula sa surgery room hindi rin niya malalaman ang status ng bayaw niya.Sinulyapan niya ang kapatid. Tulog pa rin ito. Nagising na ito kanina ilang oras after ipanganak ang kambal ngunit pinili niyang sabihin sa Doctor na patulugin ulit ito. Ayaw niyang umabot sa punto na maghysterical ito para lang puntahan si Seidon.“Dad,” tawag nya sa ama na ngayon malalim pa rin ang iniisip. Mula ng dumating ito kanina, hindi na maipinta ang mukha nito. Halatang maraming iniisip. Binalingan siya nito.“Anak, puntahan mo ang Skylan. Ako na ang bahala sa kapatid mo rito. Make sure na rin na safe lahat ng mga kapatid mo.”Mahinang tumango si Rhayan. “I’m sorry Dad, mukhang nailagay ko pa yata sa k