Damon's POVNAKAUPO ako sa dulo ng kama at nakatitig sa huling text message na ipinadala ni Luci sa akin. Gusto kong magmura sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko.Hindi si Luci ang babaeng natagpuan sa labas ng subdivision kahapon. Pero pakiramdam ko, ang taong may hawak sa kaniya ang may kagagawan no'n. Gusto akong paglaruan nito. Sinasadya nilang gawin ito upang pahirapan ako!Oras-oras, para akong mababaliw sa pag-aalala. Kasalanan ko ang lahat. Kung pinakitunguhan ko lang siya nang tama, hindi siya aalis noong gabing iyon. Kung nanatili lang sana ako sa tabi niya... hindi siya makukuha sa akin."Kung sinagot ko lang ang tawag mo, baka nandito ka pa rin sa tabi ko. I'm sorry, Luci. Kasalanan ko ang lahat nang ito."Hindi ko na alam kung anong gagawin. Buong tao ko ang nagkalat sa Maynila, pero hindi namin magawang mahanap si Luci. Ni hindi ko alam kung nasa Pilipinas pa ba ito o nasa ibang bansa na.Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, sana nanatili na lang ako nang ara

Damon's POVMATAGAL akong nakatitig sa wooden table habang iniisip ang nangyari kanina. Hindi ako pinaglalaruan ng isip ko. Alam kong si Luci ang babaeng nakita ko.Kahit tatlong taon na ang lumilipas, kabisado pa rin ng isip ko ang bawat korte ng mukha niya. Isa lang ang pinagtataka ko, bakit tumakbo siya palayo sa akin? Bakit parang hindi niya ako kilala?Mariin akong pumikit. Alam kong hindi ako matatahimik kaya mabilis akong nagbihis. Suot ang simpleng puting shirt at maong na pantalon ay mabilis akong pumunta sa resort.Naabutan kong abalang nagluluto sina Carissa at ang ina nito sa kusina. Ang pinsan nitong lalaki na bored na nakaupo sa isang mesa ay biglang napatayo nang makita ako."Sir Damon."Mabilis na nabaling sa akin ang paningin nila."Sir Damon! Bakit naparito ka? May kailangan ka ba?" Masigla akong nilapitan ni Carissa pero hindi ko ito binigyan ng pansin."Nasaan na ang babae kanina?""Po? Babae?""Sinong babae ang tinutukoy mo, sir?" Lumapit sa akin si Aling Nenita,

Damon's POVHUMINTO ako sa paglalakad nang marinig ang usapan nina Mang Ernesto. Pumunta ako dito sa kanila para personal na sunduin si Luci. Nasa likuran sila ng kubo at mukhang nagtatalo."Ako na lang! Kalokohan naman iyang gustong gawin ng lalaking iyan! Ano? 50k? May ganoon bang kamahal na relo? Ano iyon, ginto?""Ate Linda, wala akong ninanakaw."Malakas na kumabog ang dibdib ko nang marinig ang mababa at malambing na boses ni Luci. Kahit pananalita nito ay para nang bata."Oo, bunso. Alam ko, naniniwala ako sa iyo!""Anak, wala tayong magagawa. Natatakot ako na baka ipakulong niya ang kapatid mo kaya pumayag ako.""Pero itay naman, bakit kailangan si Laura pa? Baka naman iba na ang gusto niya! Iharap n'yo sa akin ang gagong iyan at patitikimin ko lang!""Linda, huminahon ka. Ang kapatid mo ang pinag-uusapan dito.""E hindi naman ninakaw ni Laura ang relo niya! Hindi magnanakaw si Laura! Baka nga nagsisinungaling pa ang lalaking iyan! Naniniwala ba talaga kayo sa kaniya?""Syempr

Damon's POVPASADO alas-otso na ng umaga pero wala pa rin si Luci. Kanina pa ako naghihintay sa labas ng cottage dahil ngayon sana kami tutuloy sa bayan.Naupo ako sa tuktok ng baytang ng hagdan at muling inalala ang sinabi ni Carissa kahapon.Kasal na si Laura, at may anak na rin ito.Kailan ito ikinasal? Paano kung kinasal ito nang magkapalit sila ni Luci? Hindi ako makakapayag na may ibang lalaking magmay-ari sa kaniya.Nagdesisyon akong sunduin na sa kanila si Luci. Hindi na rin ako mapakali. Mabigat ang loob ko sa bawat oras na dumadaan.Malayo pa lang, narinig ko na ang mga boses na nagsisigawan mula kina Mang Ernesto."Mga patay-gutom! Mga makakapal ang mukha!""Lilibeth, sumusobra ka na. Wala kang karapatan pagsalitaan kami nang ganyan.""Anong wala? E, totoo naman! Makapal ang mga mukha ninyo! Ang lalakas ng loob n'yong mangutang, wala naman pala kayong pambayad! Tuwing may pera kayo, namimili lang kayo pero hindi n'yo magawang bayaran ang mga utang ninyo!""Hoy! Ang binibili

Damon's POVSA PANGALAWANG pagkakataon, para akong mababaliw nang isipin na wala na nga talaga si Luci. Na ito ang bangkay ng babaeng natagpuan namin noon at ito ang inilibing namin.Kung hindi... kung hindi ito si Luci, ano ang nakita ko kanina? Sigurado akong walang ganoong pilat ang asawa ko. At sapat nang patunay iyon para masabing ang babaeng palagi kong kasama ay ang anak nina Mang Ernesto at Aling Guada. Kahit sabihin pang taliwas ang nararamdaman ko.Siya si Laura, hindi ang aking asawa. Hindi ang Luci ko.***"Damon! Gising, Damon! Gising!"Naalimpungatan ako nang yugyugin ng kung sino ang balikat ko. Ang nakangiting mukha ni Luci ang bumungad sa akin."Luci?""Amoy alak!" Nagtakip ito ng ilong matapos ngumiwi.Matagal akong natigilan habang nakatitig sa mukha niya. Natawa ako kasabay nang pag-iling."Hindi nga pala ikaw si Luci. You're Laura."Tumango ito. "Ako Laura, hindi Luci."Tumayo ako at dumiretso sa shower. Buong gabi akong naglasing kagabi. Kung hindi pa ako ginisin