Thalia's POVMAHIGPIT akong nakakapit sa gilid ng kama habang suot ang wedding gown na ni minsan ay hindi ko pinangarap suotin para lang ikasal sa katulad ni Axel."Hindi ako lalabas dito kahit anong mangyari! Magkamatayan na kami!"Kasasabi ko lang ng mga katagang iyon kanina, pero ngayon, panay tili na naman ako habang pasan ni Axel sa balikat niya at palabas ng mansion."Ibaba mo ako! Let me down! Let me down!" Pinagsusuntok ko ang likod niya pero parang walang epek.Walang kahirap-hirap niya akong dinala patungo sa likuran ng mansion kung saan maraming mga puting bulaklak ang nagkalat sa paligid."It's a garden wedding. Romantic, right?" nakangiti niyang saad matapos akong ibaba sa harap ng pari.Sa sobrang inis ko ay umalpas ang palad ko sa pisngi niya. "Hindi kita pakakasalan!"Nagbagting ang mga ngipin niya dahil sa ginawa ko. Halata kong inis na inis na siya at mukha ngang gusto na akong sapakin. Mabuti na lang at nakapagtimpi pa."Magpapakasal tayo sa ayaw at sa gusto mo," ma

Thalia's POVBUONG araw akong umiiwas sa makapal ang mukhang abnormal at manyakis na si Axel. Hindi ako makapaniwala sa ginawa at mga sinabi niya. How dare he kissed me! At ano raw? Pinutok niya sa loob?"Nakakainis!"Natigilan ako sa kalagitnaan ng pagbaba ko sa hagdan nang makita ang pagpasok ni Manang Nena sa kusina."Manang?"Nilingon niya ako at nginitian. "Ikaw pala, Ma'am Thalia."The truth is, I wanted to ask for her forgiveness. The guilt is really eating me. Hindi ko makalimutan ang hitsura niya noong mabuhusan ko siya ng pagkain."I-I'm sorry about what happened yesterday. Hindi ko po sinasadya."Nilapitan niya ako at nakangiting hinawakan ang kamay ko."Stressed na stressed po kasi ako. Dinukot ako ng lalaking iyon at pinilit na magpakasal sa kaniya. Kahit naman yata sino, gagaspang ang ugali kapag nasa sitwasyon ko.""Naiintindihan kita, hija. Huwag mo nang intindihin iyon."Nakahinga ako nang maluwag sa sinabi niya. Ayaw kong magkasamaan kami ng loob ni Manang. Maliban k

Thalia's POV"Thali, wake up! You're having a nightmare! Hey!"Nagmulat ako ng mga mata nang maramdaman ang pag-alog ng mga balikat ko. Ang nag-aalalang mukha ni Axel ang unang bumungad sa akin."What are you doing! Are you trying to rape me!"Gulat siyang natigilan sa mga sinabi ko. "I'm trying to wake you up! Sigaw ka nang sigaw."Napakurap-kurap ako bago nagbaba ng paningin sa sarili. Intact pa rin naman ang damit ko at pati siya, fully clothed pa. Was it just a dream?"Ano bang napanaginipan mo't sumisigaw ka?""You!""Me?""Yeah! Binangungot ako dahil sa iyo!" Nilahad ko sa kaniya ang kamay kong nakaposas pa rin. "Alisin mo na nga ito! Nananakit na ang kamay ko!"Inalis na niya ang posas sa mga kamay namin. Sandali pa siyang lumabas at nang makabalik, may dala nang mga shopping bags."I bought these for you. Mga damit iyan at kung ano-ano pang pang-arte sa katawan."Isa-isa kong tiningnan ang mga pinamili niya. Wow, ah? Branded lahat at mga kilalang brand pa ang mga tatak. Komple

Thalia's POV "Axel, hindi ko na kaya—ahh!" Malakas akong napatili nang matapilok ako sa isang malaking sanga ng puno.Panay daing ako dahil sa matinding kirot sa paa ko. Parang nabali pa yata lalo dahil sa pagkakadapa ko!"Halika na!"Lumuhod siya patalikod mula sa akin. Natigilan ako nang mapagtanto ang gusto niyang mangyari."H-huwag na!""Thalia, we don't have much time!""P-pero... "Galit niya akong nilingon. "Gusto mo ba talagang mamatay!""No!""Pwes, bilisan mo!"Alanganin akong tumango. Pinilit kong tumayo at sumampa sa likod niya. Pinasan niya ako at mabilis na tumakbo hanggang sa makalayo. Agad kaming sumakay ng tricycle at nagpahatid sa isang kakilala niya."Puwede kayong dumito muna. May kuwarto kaming bakante pero nag-iisa lang iyon," sabi ng lalaki na may katandaan na at nagpakilala sa pangalang Ambo. Kasama nito ang asawang babae sa tabi nito."Huwag kayong mag-alala, Mang Ambo. Kasal na kami kaya walang problema."Inis akong napatingin kay Axel sa sinabi niya. Siniko

Thalia's POV Pumasok kami sa loob ng grocery store para mamili ng mga pagkain at iba pang kakailanganin namin sa pang-araw-araw. I think, aalis kami ni Axel at pupunta sa malayong lugar. Though, wala pa siyang sinasabi sa akin.Tumingin ako sa kaniya habang kumukuha siya ng cart. Pagkatapos namin mag-usap kagabi, pinakain at pinatulog na niya ako. I still can't believe it. Nagawa iyon nina lolo? But why? Wala sa ugali nila ang gagawa no'n sa kapwa.Wala na si Lolo Cosme nang ipanganak ako kaya hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na makilala siya, but nandyan pa si Lolo Guillermo. Matulungin siya lalo na sa mga nangangailangan. Hindi niya magagawa ang bagay na iyon."Kailangan natin magtipid. I can't use my cards, matutunton nila tayo at kukunin ka nila sa akin. Ayoko."Napatingin ako sa kaniya sa sinabi niya. "Hmf."Agad ko siyang tinalikuran. After our talk last night, talagang may gana pa siyang maging keso?Tumingin siya sa akin at ngumiti. Walang gana akong nagpatuloy sa paglalaka