Supposedly this is our bonding time, becauseIt's Sunday and rest day at alam kong walang work ang asawa ko, pero kanina pa siya mukhang aligaga at hindi mapakali sa kinauupuan. Hindi ko alam kong anong problema niya. Pinipilit kong maging kalmado nang ilang araw, pero hindi pa rin talaga mawala wala sa isipan ko ang mga agam-agam na dalahin ko nag daang ilang araw. Lalo na ang lipstick na nakita ko sa luggage ito. Hindi ako pwedeng magkamali talaga, dahil alam ko ang lahat ng brand ng lipstick na ginagamit ko at mga regalo sa akin. Tanging wala akong ganong brand. Isa lang ang tumatakbo sa isipan ko ngayon ang mahuli ang walang hiya kong asawa at ang kabit nito, dahil sa ngayon sure na sure na ako na ginagago ako ng asawa ko."Mahal, tawag ko dito, para mapukaw ang pansin nito, mukha kasi siyang tense. After ng may maka usap siya over the phone bigla na lang siyang naging aligaga. Halatang may tinatago siya sa akin."Ha! may sinasabi ka ba?" tanong nito na halatang lutang at ang layo

Nang mabalitaan ko ang nangyari mula sa nurse. Mabilis ang bawat naging aksyon ko kaya nakarating ako ng ospital nang matiwasay. Naabutang ko ang asawa ko na nahihimbing pa rin na natutulog at hindi ko alam kong magigising pa ba ito, ayon sa doctor na naka usap ko kani kanina lang bago ako nag tungo sa room niya.Minabuti kong mag bantay sa asawa ko para malaman kong sino ang nakita sa CCTV footage na nagmamasid sa kwarto ng asawa ko. Hindi pa rin kasi ako mapakali sa nalaman ko. It's alarming lalo na sa akim at nagdadalantao ako.Sa bawat araw na lumilipas, paliit ng paliit ang pag-asa ko kong magkakamalay pa ba ang asawa ko, dahil inabot na kami ng isang bwan sa ospital, ngunit sa kasamaang palad wala pa rin kaming makitang kahit anong progress rito. Nakausap ko na din ang magulang ng asawa ko Napag desisyunan namin na kong after 2 months at wala pa ring progress, that's the time na ilipat na lang namin sa ibang bansa ang pag papagamot sa kaniya, mas maganda naman din ang desisyon

AMARADahil sa nangyari sa asawa ko hindi ako pumayag na 'di siya ibalik sa ospital. I just want to be make sure na everything is all right. Nahihimbing itong natutulog nang biglang dumating ang Doctor na nag check-up sa kaniya. "Mrs. Dawnson, matapos ang lahat ng pagsusuri na isinagawa sa asawa mo, maayos naman na ang kaniyang kalagayan. Just in five days pwede na siyang ma- discharge, pero may dapat kang malaman. Bigla akong kinabahan sa tinuran nito."A-ano po 'yon Doc??" tanong ko kasabay ng pag tambol ng dibdib ko sa gusto nitong sabihin sa akin ng mga oras na 'yon."It's all about the CCTV footage. Nang araw na nawala ang asawa mo at bago pa magkaroon ng pag sabog." wika nito.A-ano pong merong sa CCTV, Doc?" curious kong tanong at hindi na ako mapakali pa."Isang babae ang nag takas sa asawa mo. Nakasuot man ito ng jacket at cap, hindi maipagkaka ila ang figure ng babae sa isang lalaki. Bumaba ka sa guard office naroon ang sagot sa mga agam agam mo. Mauuna na ako, may iche-ch

ANDREWTWO YEARS AGO Nang layasan ako ng aking asawa. Matagal ko siyang pinahanap sa na hired kong private investigator. Hanggang sa isang araw tinawagan niya ako at pina alam sa akin na nakita niya na daw ang mag-iina ko.Kaya hindi na ako nag aksaya ng panahon at nag byahe agad ako ng pa La Union. Bakit ang tanga ko at hindi ko naisip na doon siya pupunta. Medyo pamilyar na rin ako sa lugar nila, dahil nakapunta na ako kahit papaano. Hindi ko na alintana kong magalit sa akin ito, ang mahalaga makita ko ang mga anak ko. Napatingin ako sa mga regalong nasa tabi ko, mga ilan lamang ito sa mga nabili ko kahapon sa Mall para sa aking mga anak. Buo ang pag-asa ko na makikita, mayayakap at mahahawakan ko ang mga anak ko. Ayokong mawalan ng pag-asa ngayon pa lang, dahil alam ko matindi ang galit sa akin ng kanilang Ina at hindi ko naman siya masisi kong ganyan ang maramdaman niya, sapagkat niloko ko siya at sinaktan.Napapangiti ako habang nagda drive ako at binabaybay ang kahabaan nang m

Two Months LaterMatapos ang aming sagutan ni Andrew hindi na ito mulinh nagpakita pa sa akin. Marahil tanggap niya na ang lahat, mainam na rin 'yon para makapag move-on na kaming lahat. Habang abala ako sa triplet ko isang tawag ang gigimbal sa aking balita. Mula ito sa unknown telephone number and I didn't know who she/ he was. Kaya sinagot ko na lang ang tawag, sa pag aakalang tungkol sa na filed kong case."Hello Mrs. Dawson," bungad nang tumawag sa'akin. Mukhang kilala niya ako base sa pag tawag nitong Mrs."Yes, whose this speaking?" tanong ko."Sa ospital po ito kong saan naka lagak ang katawan ng asawa niyo. Huwag po kayong mabibigla. He is dead. Kinalulungkot ko ang balitang aking napabatid," malungkot na wika nito. "No!" bigla kung nasambit at hindi ko namamalayan na nabagsak ko pala ang cellphone ko. Hindi ako makapaniwalang patay na ito. Ganon kabilis! Kailan lang kami nagkasagutan paanong nangyaring namatay na siya.Sa gulat at pagtataka nila Hanz at Gracia, kaagad sila