Napabuntong hininga ako sa gulat doon. Wow, gusto ko ang batang ito.Tinuro niya si Mario. "Narinig ko po ksi yan kay Kuya Mario dati sa mga babae." (Narinig ko yan kay Kuya Mario dati sa mga babae.)Namula ang mukha ni Mario sa kahihiyan at nagtawanan ang mga bata. "Sige, stop na yan! Nakakahiya! Mam Snow hindi po totoo yan!"Pinaglaruan ko siyang tinaasan ng kilay. "Oh, nakikita ko."Habang patuloy na tumatawa ang mga bata sa mukha ni Mario, napansin ko ang isang babae sa likod ng mga binti ni Mario, na nahihiya na nagtatago sa akin. Hindi pa siya nagpapakilala. "Mario? Ano naman ang batang iyon?"Bumaba si Mario at nakita ang dalaga. He smiled gently at her and said, "Si Jenny po si maam Snow. Mahiyain talaga siya sa mga tao.""Ah sige." I cleared my throat at lumuhod sa lupa at lumapit sa maliit na babae. "Hi! Anong pangalan mo? Ako si Ate Snow. Hindi ako nangangagat." Ipinakilala ko ulit ito.Nanlaki ang mga mata niya at sinenyasan si Mario na lumapit. Lumuhod si Mario sa kanya a

"Yes please," pakiusap ni Luke."Hindi." Nagsimula na siyang maglakad na parang walang nangyari. Walang pag-iisip, gumalaw ang mga paa ko para habulin siya at pumunta ang mga kamay ko sa balikat niya para pigilan siya sa pagpunta."You're not going anywhere Eion. The fun is in this way," tinuro ko ang direksyon kung saan naroon ang iba pang squad.Tiningnan ako ni Eion mula sa balikat niya at sinulyapan si Luke. Pagod siyang tumango at ngumisi si Luke. "Tara na."Sa pagkaladkad ni Eion sa kamay ko, itinaas ko ang kamay ko sa noo ko para saludo kay Luke. "Magtipid ka pa ng beer para sa akin, Luke!"Humagalpak siya ng tawa. Hinarap ni Eion si Luke at sinabing, "No. Take care of your girlfriend next time Luke. This will be the only and last time I will do you a favor with this idiot.""Aye aye kapitan!" sagot ni Luke. Nakita kong palayo siya ng palayo habang naglalakad kami patungo sa itinuro kong direksyon. nag pout ako. Bakit tayo aalis!Napatingin ako kay Eion sa tabi ko. Inilagay niy

"Guys? Nakita niyo na ba si Eion?"Umagang-umaga ay nag-boom si Leroy, bumukas ng malakas ang pinto ng kwarto namin. Hindi na ako nag-abala pang gumising, napaungol na lang ako nang kalahating tulog, at lalo pang nilaliman ang ulo ko sa mga takip.Napaungol si Emma, ngunit narinig ko ang mga hakbang na inaakala kong tumatayo siya. "Hindi mo siya kasama kagabi?""I remember him last night with Snow then after that, I think he didn't return, not sure," I heard Hannah's voice piping in. I grunted sleepily, grabbed a unan para yakapin."Kanina ko pa siya tinatawagan, hindi sumasagot ang weirdo," sabi ni Leroy."Maybe he went to some business or some sort, whatever, just leave Leroy you destroy my beauty sleep." Nakarinig ako ng mga hakbang na kinakaladkad palabas kasama sina Leroy at Hannah na nagtatalo tungkol sa kanyang kagandahan o ganoon."Psh, yung lokong yun," narinig kong komento ni Emma sa tabi ko.Tumango na lang ako bilang pagsang-ayon.*********"Naaksidente siya." Makalipas an

"Huwag kang umarte na walang nangyari," sabi ni Eion.Kinabahan ako nun. Tinignan ko siya ng nagtataka. "Hindi ako nagdadrama, ano yun?"He tilted his head, "Hindi mo talaga maalala?"Umiling ako no. He cursed under his breath. "We ki..we uhm..never mind."Nanlaki ang mata ko. Ki? Ay, hindi....ganun ba..ganun ba....kiss? Kami ba talaga?Oh my gosh...so it was really true... Akala ko panaginip lang yun!"Kiss?" Ang salitang lumalabas sa bibig ko.Hindi siya sumagot. Sa halip, huminto siya at inilayo ang ulo niya na nahuli ko siyang namumula sa sinabi. Bahagya niyang tinanguan ang ulo. "So totoo bang...nangyari yun?""Kalimutan mo na yan. lasing ka..."Tumikhim siya at itinaas ang ulo. "See? You're really acting as nothing happened. Plus, pangalawang beses na kitang hinalikan ngayon.""Okay! Stop with that topic, geez, Eion. Buti na lang nandoon ka sa hospital bed dahil kung hindi, natamaan na kita sa braso..." sabi ko, tinatago ang pamumula ng mukha ko sa pamamagitan ng pagtingin sa ib

Lumipas ang mga araw at bisperas na ng Bagong taon at ako ay nasa tirahan ni Jackson, na pumayag si nanay na puntahan at, si Nathan. So now, we’re celebrating here at Luke’s place since andito si Tita Maggie and all their family.Pinagkrus ko ang aking mga braso sa aking harapan, hinihimas ang aking mga braso upang lumikha ng init habang ang malamig na hangin ay dumaan sa akin. Ngumuso ako, pinagsisisihan ang ginawa kong pagpili para sa pagsusuot nitong pulang damit na walang manggas na abot hanggang tuhod lamang at hindi nag-aalok sa akin ng sapat na init na kailangan ng aking katawan ngayong gabi.Ang tanging magandang bagay na nagpasuot sa akin ngayong gabi ay ang magandang pattern ng mga rosas na nakaburda nang eleganteng.Inilibot ko ang paningin ko sa buong sala ng tirahan ni Jackson, mas partikular, sa bahay ng magkapatid na Hannah at Luke. Inaamin ko na lagi akong nakapaligid dito sa bahay na ito na kahit ang mga kasangkapan ay nagsawa na nang makita ang aking mukha, ngunit ma