Tahimik siyang umiiyak ngayon, tumutulo ang luha at luha. Gusto kong punasan iyon at yakapin siya at sabihin sa kanya na magiging okay ito. Wala kasi siyang taong magsasabi sa kanya niyan, sila lang ng papa niya.Sobrang sakit ng nararamdaman ko, nadoble ito sa pagkamuhi sa sarili ko. Namuo ang isang bukol sa aking lalamunan nang lumabo ang aking paningin. Pinunasan ko ito agad. Naiinis ako sa sarili ko na ako ang dahilan kung bakit siya nagkakagulo.Ngayon na ang mga bagay ay dumating sa ito, walang pag-atras. It will be unfair kung siya lang magcoconfess. Kinailangan kong umamin din.I cleared my throat. "Alam mo, si Luke yung napansin ko that time kasi..""Dahil siya si Prince charming?" Tanong niya."Oo. Ganun. Gwapo, mab

"Hi, tatay." Binati ko ang puntod ng aking ama. Pagkatapos ng pagdiriwang, pumunta ako sa lugar na ito para sabihin agad sa tatay ko ang balita, na nakasuot pa rin sa akin ang graduation cap at robe. Paglalagay ng isang bouquet ng bulaklak, umupo ako doon at hinila ako sa ulirat. Nakangiting hinawakan ko ang lapida niya na may naka-display na pangalan na 'Alexander Waterstrings'. Tumulo ang luha sa pisngi ko, "Yes dad, here's your beautiful daughter, just graduated and going to college soon enough." I chuckled, remembering how he used to call me his baby girl while I complained and hate that nickname since I thought I was all grown up that time. I pictured him flashing a thumbs up and saying the words, "I'm proud of you, I love you." "Hi, tatay." Sabi ng malalim na boses sa likod ko. Hindi ko na kailangang lumingon para malaman kung sino iyon. "Eion?" "Hi," nakangiting umupo siya sa tabi ko at ibinaling ang ulo sa lapida ng aking ama. "Hi, dad. I am Eion, Snow's boyfriend.

LUKE’S POV "Okay, ready na ako." Kinagat niya ang labi niya, huminga ng malalim at tinignan ako ng diretso sa mata. "Siya...ang mahal ko. Sorry.." Sumunod ang katahimikan, at hinayaan ko muna iyon sa isip ko. Tumango ako sa kanya bilang sagot, napatingin ako sa relo niya at tumingin sa labas ng glass window. "Bakit hindi ka nagulat?" Tanong niya, napataas ang kilay niya sa pagkataranta at nakatingin sa akin na may habag sa mga mata. Ngumiti lang ako sa kanya, “Well I know that already. Inihanda ko ang aking sarili para dito pabalik." Sabi ko, bago magpatuloy, “Sa sandaling hindi ka humingi ng tawad noong gabing iyon sa New Year's Party, para makiusap na manatili ako, alam ko iyon. At hinihintay kong sabihin mo ito sa akin ng opisyal." As I’ve said, it doesn’t hurt me that much, because the whole week that I avoided her, alam ko na sa sarili ko na sasabihin niya yun. Ang aking gut feeling ay hindi kailanman mali. Ang sakit na nararamdaman ko ngayon ay kalahati pa lang ng nar

"Ang flight 221 ay umalis na." Nakaupo ako sa waiting area, halos sumakit ang leeg ko sa sobrang pag-unat ng leeg ko. Isang oras na ang lumipas at hinihintay ko pa rin si Eion, umaasang darating siya. Malamang na delay ang flight niya, di ba? O baka, hindi siya makakapunta pagkatapos ng lahat? Ilang beses na akong nananabik na tumatawag sa kanya at hindi ko man lang makontak si Eion. Sus, nasaan na ba ang robot na iyon? Miss na miss ko na siya, matagal na. napabuntong hininga ako. Hindi ito ang naisip ko ngayon. Ilang buwan akong naghintay para dumating ito, walang paraan na hindi ko makikita si Eion. Dahil sa pagkadismaya sa lahat ngayon, tumayo ako at bumuntong-hininga, sa wakas ay gusto ko nang umuwi. Mukhang nagsinungaling siya sa akin. Habang nagmamaneho pauwi, dumiretso ako sa sala namin nang marinig kong may kasamang tumatawa si mama. Napakurap ako doon, may narinig akong medyo pamilyar na boses. Patakbo akong pumunta sa kusina, halos mapanganga ako sa nakita ko. Nan

"Sino yun Eion?" Itinanong ko. With that, mabilis na humarap sa akin si Eion at kinakabahang ngumiti sa akin. "Ano? WHO?" Tanong niya, naglalaro ng inosente, at in-end ang tawag. "May tinawagan ka lang?" Itinanong ko. "At narinig kong babae ito?" Umiling siya, tila nagi-guilty, "Hindi, hindi ako." Gosh, nagsisinungaling siya? Never in my life expected this. Nagkaroon ako ng mga pagpapalagay noong nakaraan, ngunit naisip kong hindi ito gagawin sa akin ni Eion! To think pinapayuhan ko lang ang bago kong kaibigan na si Mia kanina na iwan ang isang lalaki kapag sinaktan ka niya! Wow, bakit pinaglalaruan ako ng universe ngayon? Muling tumunog ang kanyang telepono, na may nakaplaster na pangalan na "Sereia" sa caller id. “Serria? Sino yan? Bakit hindi mo ito sagutin? Sabi ko na nga ba! Tama ako! May iba kang babae!" Tanong ko, gusto kong sumigaw pero ayokong magdulot ng eksena. Huminga ako ng malalim, tumayo ako sa upuan sa tapat ni Eion at hinarap siya sa mata. "Anong tinitingin mo