“Loisa,” mahinang tawag ni Aling Marie. Nakailang katok na ang matandang babae ngunit hindi pa rin sumasagot si Loisa. Mag-aalas otso na ng umaga, kanina pa sana sila nag-aagahan ngunit tila hindi pinapansin ni Loisa ang kanyang tawag. “Loisa, anak buksan mo na itong pinto,” tawag ulit ni Aling Marie. “Lumabas na kayo ni Loyd iha nang makakain na tayo,” dagdag pang sabi ni Aling Marie. Isang linggo na ang nakakalipas nang makabalik si Loisa sa Negros. Mula nang dumating ang babae ay hindi pa ito nakakausap ng matino ni Aling Marie. Panay iyak lamang ang tanging sagot nito sa tuwing tinatanong niya. “Anak, magpakatatag ka kung anuman ang dinaranas mo ngayon, isipin mo kapapanganak mo pa lang sa mga kambal,”dagdag pang sabi ni Aling Marie. “Loisa,anak kawawa ang mga anak mo kung padadala ka sa problema mo. Narito lang ako anak tutulungan kita,” sabi pa ng matanda. Magsasalita pa sana si Aling Marie nang bumukas na ang pinto, iniluwa mula dito ang matamlay na mukha ni Loisa at

“Matapos pong mailibing si Roy ay nagdesisyon na po si Loisa na umalis ng Maynila Sir Steve, ang sabi po niya ay hindi niya na po gugustuhin pang mag-krus muli ang landas nila ng inyong mama,” sabi ni Ciara. “Noong tinanong ko po siya kung maaari ko bang malaman kung saan sila mananatili ni Loyd, kaso sir hindi niya po ipinaalam sa akin. Mabuti na raw pong wala akong alam para wala raw po akong maisabi sa inyo,” dagdag pang sabi ni Ciara. Kasalukuyang nasa eroplano ngayon sina Steve at ang kanyang anak na si Bianca Louise. Pabalik sila ng Amerika upang kumprontahin ang ina. Nakasandal ang malapad na likod sa malambot na upuan habang nakapikit ang mga mata at binabalik-balikan ang mga katagang sinabi ni Ciara na hindi maalis-alis sa kanyang isipan. Hindi niya lubos maisip na darating ang panahon na kamumuhian ng babaeng iniibig ang kanyang ina. Hindi niya man aminin ngunit batid niyang nasasaktan siya sa isiping hindi na magpapakita sa kanya si Loisa. Hindi napansin ni Steve ang m

“Doc Raymond, how’s my mama?” Tanong ni Steve sa kaibigang doctor.Isa rin itong Pilipino ngunit sa America na nagpakabihasa sa kanyang propisyon ng pagiging doktor. Mabuti na nga lang nang dumating sila sa ospital matapos himatayin ang ina ni Steve ay ito ang naka-on-duty ng araw ding iyon. Kaya ang doktor na rin ang personal na nag-aalaga ngayon sa kanyang mama.Kasalukuyang nasa silid sila ng ina at katatapos lang itong i-check ng doktor.“I’m sorry Steve, but the condition of your Mama I must say it’s not good for now,” malungkot na wika ng doktor.“Damn! Kasalanan ko ‘tong lahat kung bakit nasa ganong sitwasyon ang mama,” galit na bulalas ni Steve.“Don’t blame yourself bro, may edad na rin naman si Tita Agnes. Kaya madali na ring manghina ang kanyang katawan,” sabi naman ni Raymond.“Isa pa pansamantala lang naman na nasa coma state si Tita, I do believe gagaling rin siya,” dagdag pang sabi ng doktor.“Sana nga bro magising na ang mama,” malungkot na wika ni Steve sa kaibigang

“Bro, ikaw na muna ang bahala kina Mama at Papa,” sabi ni Steve sa kanyang kambal. Nasa airport sila ng mga oras na na iyon, gusto kasi ng anak nito na ihatid sila ng kanyang tito Stepfano sa may paliparan. “Don’t worry about them bro ako na ang bahala sa kanila, anyway few weeks from now ay susunod na dito si Ysabelle,” nakangiting sabi nito sa kakambal na ang tinutukoy ay ang kanyang asawa. “Ok, update mo na lang ako lagi,” sabi ni Steve. “Sure bro,” sagot naman ni Stefano. “Say goodbye na kay tito Stefano baby,” utos ni Steve sa kanyang unica iha. “Bye, Tito,” nakangiting sabi naman ng bata. “Bye for now, our little princess be a good girl ha,” bilin nito sa pamangkin. “I will, po,” sagot naman ng bata. “Segi bro, alis na kami ingat kayo lagi dito ha,” sabi ni Steve. “Kayo rin bro, ingat sa biyahe,” pamama-alam din ni Stefano. Di nagtagal matapos na ihatid ni Stefano ang mag-ama sa airport ay lumisan na rin ang sinasakyan nitong eroplano pabalik ng Pilipinas. “Finally,

“Nanay, subukan ko po kayang aplayan itong hiring job sa isang hotel,” sabi ni Loisa sa matandang babae. “Naghahanap po sila ng finance staff,”dagdag pa niyang sabi. Kasalukuyan silang nananghalian ng matanda ng mapansin niyang tumunog ang kanyang cellphone. Isa pala ‘yong notification kung saan nakatanggap siya ng isang advertising messages. “Naku, segi anak alam ko namang miss na miss mo ng magtrabaho sa mga malalaking kumpanya,” nakangiting sabi ni Aling Marie. Nilagok muna ang isang basong tubig saka nagsalita muli. “Kung sakaling matanggap ka iha, isang beses sa isang buwan ka lang ba uuwi niyan dito sa atin?” Tanong ng matanda kay Loisa habang ngumuya muli ng pagkain. “Hindi ka ba malulungkot doon?” Dagdag pa nitong sabi. “Dito ka na lang kaya, sabagay maganda naman ang kita natin sa mini grocery mo sa bayan, iha,” bigla bwelo naman ng matanda. Nang maalala nito na baka mahirapan si Loisa sa biyahe at baka matagalan bago ito maka-uwi sa kanila. “Nanay, naman mag-aaplay