“Miss Sanchez, ito ‘yong magiging table mo paki turn on mo na lang din ang computer mo at paki-fill upan ang mga papers na ito,” sabi ng kanilang finance manager secretary. Makalipas ang isang linggo ay sa wakas natanggap na rin ni Loisa ang magandang balita mula sa hotel na pinag-aplayan. Sa tulong ni Miguel ay nakahanap sila ng pansamantalang matutuluyan na malapit sa kanyang papasukang hotel. Unang araw niya ngayon sa pinapasukan at kasalukuyang ini-orient ng sekretarya ng kanilang bagong finance manager. Nagkaroon ng problema sa dating finance manager kaya nagkaroon ng finance staff vacant position kung saan siya ang napili. “Huwag kang mahiyang magtanong kung sakaling meron kang gustong malaman tungkol sa trabaho mo, Miss Sanchez,” sabi pa ng sekretarya. “Opo ma’am,”sagot niya naman sa babae. “Naku huwag mo akong tawaging ma’am, magka-level lang tayo Miss Sanchez,” nakangiti namang sabi niya sa babae. “Dianne na lang itawag mo sa akin,” sabi pa nito. “Segi po Miss Dianne

“Bakit parang naririnig ko ang boses ni Loisa sa katauhan ng kaibigan ni Miguel?” Nagtatakang tanong ni Steve sa sarili. “Hay naku nababaliw na yata ako?” Ipinilig na lamang ni Steve ang kanyang ulo. Pilit niyang iwinaksi sa isipan ang duda na si Loisa nga ang kausap ni Miguel. Kasalukuyan siyang nasa silid ng kanyang mama ngayon, inatake na naman kasi ito ng alta presyon nito. “Sino kausap mo son,” tanong naman ng kanyang ama ng maabutang tila may kausap ang anak. “Nothing papa,”sabi naman ni Steve. “I see, akala ko nababaliw ka na diyan at kinakausap mo ang iyong sarili,”biro pa ng ama nito. Natawa lamang si Steve, mabuti nga naman at okay na silang mag-ama. Makalipas din naman ang ilang buwan ay unti-unti na siyang napatawad ng kanyang Papa. Ngunit kabaligtaran pa rin sa kanyang ina na maging hanggang ngayon ay hindi pa rin siya pinapansin. “Pasensiya ka na at ipinatawag ulit kita dito,” sabi ng kanyang Papa. “Alama mo kasi sobrang kaba ko noong inatake ulit ang Mama

Kinabukasan habang nasa hapag-kainan ang mag-anak Monteclaro ay ibinalita ni Steve sa kanyang mga magulang ang gagawing panliligaw kay Crystal. Kahit nabigla ang ginang sa sinabi ni Steve ay nasilayan pa rin ng lalaki ang tuwa sa mga mata ng ina. “Are your sure of that anak?” Tanong ni Mr. Monteclaro kay Steve. Maging siya man ay nabigla sa ibinalita ng kanyang anak. Noong una nagagalit siya dito dahil sinuway nito ang kanyang maybahay na ina ni Steve na makipagmabutihan siya sa babaeng napipisil ng kanyang kabiyak para sa kanilang anak. Ngunit ngayong ibinalita na ng kanilang anak ang pakikipag-mabutihan nito sa dalaga ay magkahalong saya at lungkot naman ang kanyang nadarama. Masaya siya dahil sa unang pagkakataon matapos ma-stoke ang kanyang may-bahay, ngayon pa lamang niya ito nakitang muling masaya. Malungkot naman dahil alam niya na hindi magiging masaya ang anak sa piling ni Crystal. “I’m sure of it Papa,” walang ngiting sabi ni Steve. “I’m sorry son,” mahinang wika n